บทที่9

1139 Words

เขาไม่ได้ทำเพราะนึกอยากจะฉวยโอกาสในช่วงเวลาที่เธอไม่ได้สติ แต่ทำเพราะต้องทำ ไม่อย่างนั้นสภาพเธอคงหนักยิ่งกว่านี้ เธอขอบคุณเขามันก็ถูกต้องแล้ว “รีบไปอาบน้ำสระผมได้แล้ว เดี๋ยวไม่สบายขึ้นมาจะยุ่งไปกันใหญ่” จะว่าดุก็ไม่ใช่ จะว่าห่วงก็ไม่เชิงเท่าไหร่ แต่ครั้นจะให้พูดออกไปตรงๆ ก็ไม่กล้า เพราะขนาดเขาเองยังไม่รู้ว่าเป็นบ้าอะไรอยู่ สิ่งเดียวที่รู้ตอนนี้คือเช้านี้เขาคงต้องอาบน้ำเย็นแทนน้ำอุ่น! เพราะภาพ ‘นม’ สีชมพูคู่นั้นยังติดตาอยู่ไม่หาย... หลังจากผ่านเรื่องวุ่นวายในวันนั้นแก้วเจ้าจอมก็ต้องหยุดงานถึงสองวันเพราะจับไข้ โชคดีที่เป็นเพียงไข้หวัดธรรมดาเท่านั้น แต่ไม่ว่าจะแค่ไหน ก็ทำให้เจ้านายของเธอหงุดหงิดได้อยู่ดี “ทำไมไม่หยุดอีกวัน ออกมาทำงานตาดแดดตากลมแบบนี้ทำไม!” เสียงเข้มถามขึ้น เมื่อหันมาเห็นการมาของเธอเข้า ไม่คิดว่าจะมีคนกล้าขัดคำสั่งของตนเองจนกระทั่งวันนี้ จึงค่อนข้างหงุดหงิด เห็นเ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD