Nagising si Glenn sa oras na iyon, minabuti niyang magsindi ng sigarilyo at pumunta muna sa labas para magpahangin. Mahimbing pa rin ang pagkakatulog ni Sofia na nasa kama.
Tinabing niya ang kurtina at isinarado iyon. Gusto niyang hindi magambala ang kasama, alam niyang napagod ito sa ginawa nila kanina.
Hawak niya ang sigarilyo, at ngayon nga’y nakatingin sa kawalan, may malalim siyang iniisip sa oras na iyon, hindi magwalit sa isipan niya nag babaeng minsan na niyang minahal noon. Sa kabila ng kaniyang pagiging playboy, he never forgot those innocent face, who he wish he can have for some long lonely nights in his life.
Pero dahil nga hindi niya ito naipagtanggol noon, ang nagawa niya lamang ay ang iwasan at kalimutan ito.
“Cadnys,” usal pa niya saka naghit-hit buga ng sigarilyo.
Guilty siya sa oras na iyon. He knew that he’s been a jerk before, at pinagsisisihan niya iyon.
Bukas na ang alis nila sa Utah, at kailangan na niyang balikan ang mundong nakasanayan niya sa Manila, ang maging boss ng kaniyang sariling kompanya, to be a naïve, cold and self-centered director of Malaya Cinema.
He exhale and look around, masasabi niyang ganoon din kadilim ang buhay na mayroon siya, na gaya ng kadilimang nandoon. He feel the cold breeze of the air and intended to absorb it. Gusto niyang maramdaman ang ginaw sa katawan niya, gusto niyang maging manhid sa pagkakataong iyon. Alam niya sa sarili niya na hindi niyaa mahal si Sofia. Gusto lang niya itong makasama for his leisure time, sa mga panahong nalulumbay siya at gusto niyang magpakamot kapag nangangati siya.
Pero kahit ganoon, nagpapasalamat din siya kay Sofia dahil napupunan nito ang mga kailangan niya, whether, it’s his vices of his needs.
Nang maramdaman na niya ang contentment ay minabuti na niyang bumalik na sa loob, at initsa sa kung saan ang sigarilyong iyon.
He walked back inside and comfort his body inside the blanket of Sofia. Niyakap niya ito at hinalikan ang balikat.
“Sleep now, little bird, sleep well.” Sabi niya saka ihinimlay ang sarili katabi si Sofia.
***
Kinabukasan.
Nagising silang dalawa at heto nga’t nagme-making out sa banyo.
“It’s so good to take a bath like this, hmmm, do you agree?” baritonong boses ni Glenn saka mas pinag-igihan ang pagbabayo sa likuran ni Sofia. Nakasalikop sa kamay niya ang mahabang buhok nito.
Mas idiniin niya ang mukha nito, na ngayo’y nakalapat sa marmol na dingding ng banyong iyon.
“Make it faster,” naliliyong sambit ni Sofia na rason upang mas bilisan ni Glenn ang bagay na iyon. Besides, malapit na rin kasi siyang labasan.
“Granted,” sabi ni Glenn na agad hinablot ang sandata niya upang mailabas ang likidong iyon. He is a man with a specific timing of control, ayaw niyang magkamali, lalo pa’t hindi pa siya handa sa anumang responsibilidad.
Nang matapos iyon ay minabuti na nilang maligo ulit. Hindi dapat sila mahuli sa flight nila, lalo pa’t mayroon pa silang bibilhin sa isang boutique store.
Matapos ang pagliligo ay sabay din silang nagbihis.
Kaharap nila ang salamin habang kapwa nakatapis ng mga tuwalya.
“Give me my thong,” sambit ni Sofia kay Glenn, agad naman nitong ibinigay ang thong na nasa kalapit na bediside table.
“Where’s my boxer?” tanong naman ni Glenn sa babae.
“It’s on the floor,” turo ni Sofia sa nahulog na bagay ni Glenn.
Nang matapos ang pagbibis nila ay hinanda na nila lahat ng mga dadalhin, maging ang mga pasalubong nila para sa mga kaibigan nila.
Sakay na sila ng kanilang kotse para makapunta sa boutique, nakalingkis sa leeg ni Glenn ang kamay ni Sofia na parang ahas.
“You know sir, this is the best vacation ever!” ngiti nito sabay tingin sa kaniyang mata.
“Why you say so, hmm?”
“’Cause I have you, alam mo ‘yon, napaka-romantic ‘di ba?” ngisi pa nito sa nakakalanding boses.
He felt uncomfort, and try to fake his smile, alam niyang napaka-flirt ni Sofia, but that’s the way he like her, kaya imbes na sawayin ay hinayaan niya lang ito.
“Oh there! Narito na tayo!” sabi nito na itinuro ang boutique.
“Oh thanks, god, at last, akala ko kasi malayo pa…” Glenn sayin while checking hios wristwatch.
Dalawang oras na lang kasi at aalis na ang eroplano sa airport.
“Bilisan mo ha,” sabi niya sa babaeng kasama.
“Hindi ka ba sasama?”
Umiling siya. “No, baka mas matagalan pa tayo, basta bilisan mo ha,” ngiti niya sa dalaga.
“Alright, sir.” Pa-cute na sambit ni Sofia.
Agad itong bumaba at nagtungo sa boutique. Naiwan siya sa sasakyan at minabuting makinig muna sa mga alternative country song ng Utah. Pasipat-sipat ang tingin niya sa kaniyang suot na wristwatch, and check that It’s almost half an hour ay hindi pa rin nakakalabas si Sofia. Aktong lalabas na sana siya ng sasakyan nang mapansing palabas na ang dalaga. Tumatakbo itong tinungo ang sasakyan at sumilid agad sa passenger’s seat.
“I’m sorry, ang haba pala ng pila, nakiusap na nga ako sa mga ibang customer doon, buti na lang nakumbinse ng charm ko,” nakangiting sambit nito saka inilapag ang tatlong supot ng napamiling bagay.
“Here’s your card sir,” iniabot ni Sofia ang card ni Glenn. “Thank you…” dugtong pa nito saka hinalikan ang pisngi ng binata. Kahit naiiinip ay minabuti na lang ni Glenn na hindi na dakdakan si Sofia, worth it naman ang kasiyahan na nakikita niya rito. At least, give and take ang relationship nila, hindi naman ganid si Sofia, alam nito ang katayuan niya bilang sekretarya lamang niya. She can act naturally prim and smart whenever they are infront of their colleagues, investors, some artist and other directors.
Masipag din si Sofia, and that’s one of her asset na nagustuhan ni Glenn.
“Tara na!” mando pa ni Sofia, kaya agad namang pinaandar ni Glenn ang naturang sasakyan.
Binilisan niya ang takbo dahil isa’t-kalahating oras na lang ay mapag-iwanan na sila ng eroplano.
“Slowly, slowly sir…” saad ni Sofia. Pansin kasi nito na mabilis ang takbo ni Glenn.
“I’m worried, baka maiwan tayo,” saad niya pabalik at mas binilisan ang takbo.
Inapakan nang mabuti ni Glenn ang accelerator, to the point na nakikipag-patintero na sila sa highway.
“Hey, dahan-dahan naman sir,” tapik ni Sofia sa braso niya.
“It’s fine. I can handle.” Saway naman ni Glenn at nagpatuloy sa pagtakbo. Hanggang sa hindi nila namalayan ang detour signal sa isang road block doon na under construction pa. Dahil sa mabilis na takbo ay nabangga sila sa isang signage na nandoon, rason upang sumalpok sila sa gilis ng sasakyan sa kabilang lane, bumalibag din sila, rason upang tumilapon si Sofia sa labas, at si Glenn naman ay naiwan sa loob dahil nakasuot ito ng seatbelt. Pagulong-gulong ang sasakyan ni Glenn sa ibaba ng cliff. At sa nakausling bato nahinto iyon. Mabuti na lang at hindi matarik ang lugar kaya agad na sumaklolo ang iilang concerned citizens na nandoon at tinulungan si Glenn na kasalukuyang walang malay sa loob ng kotse.
The ambulance rushed to help them, kung hindi sila nasalba sa oras na iyon, malamang ay iyon na ang katapusan ni Glenn. Maging si Sofia ay nilapatan ng first aid kit, at sinuri, gasgas lang ang natamo nito dahil sa pagtilapon kanina.
Isinugod si Glenn sa kalapit na hospital sa oras na iyon, mabuti na lang at natawagan ni Sofia ang kaibigan ni Glenn sa Utah at tinulungan siya na ipaalam ang nangyari sa amo niya.
If that would be a disaster, it will surely reflect that to whatever relationship thay have that time. Sising-sisi si Sofia sa oras na iyon, alam kasi niyang kung hindi dahil sa kaartehan niya ay hindi magmamadali si Glenn na magpatakbo, kung sana’y maaga silang umalis ay baka hindi na aabot sa ganito ang nangyari.
Nang mga oras na iyon ay nasa hospital na sila. Nakaupo si Sofia sa waiting area, nalapatan na siya ng paunang lunas sa oras na iyon. Hawak niya ang cellphone ni Glenn nang biglang may tumunog, may tumatawag sa phone ng amo niya. Nagdadalawang-isip siya kung sasagutin ba niya iyon o hindi.
Ramdam niya ang pagnginig ng kamay niya.
Dahan-dahan niyang pinindot iyon at sinagot.
“H-hello?”
“Hello! Sino ‘to? Nasaan ang anak ko?” boses babae iyon. Malamang ay iyon ang mama ni sir Glenn.
“H-hello po maam, si Sofia po ito, secretary niya.
“Where is he? Anong nangyari sa kaniya? Kamusta siya?”
“Na-nasa emergency room pa po siya.” Nahihiyang sagot ni Sofia sa mama ni Glenn.
“Ano ba kasing nangyari? Bakit kayo naaksidente? At bakit kasama mo siya riyan?” maraming katanungan ang mama nito sa kaniya. Hindi kasi alam ng mga ito ang totoong relasyon nila.
“Kasi po, mabilis ang pagpapatakbo ni sir, hindi po niya napansin ang detour sign at tumilapon po siya sa cliff,” mahinang saad niya sa mama nito.
“Oh my god! That can’t be!” halatang may nginig ang boses ng ginang.
“B-babalitaan ko po kayo kung ano na po ang sitwasyon namin dito.”
“You must!” she pointed her voice to her.
“And I want to meet you, hija. Alam mo ang ibig sabihin ko…” makahulugang sambit ng ginang kay Sofia.