38
“แก้วภาวนาให้ทุกอย่างมันจบลงเร็วๆ พีจะได้มีความสุข ไม่ต้องทนอยู่กับคนเอาแต่ใจอย่างหนูแต้ว แก้วกลัวว่าพีจะอกระเบิดซะก่อน”
อรุณวดียิ่งนึกถึงข้อนี้ นางยิ่งสงสารลูกชาย โดยไม่คำนึงถึงหัวอกของปนัดดาบ้างเลยว่า จะทุกข์ใจ เสียใจมากแค่ไหน แล้วไม่เคยมองเห็นความดีของปนัดดาที่ยอมโง่เพราะคนที่ตนรัก
“แต่ตอนนี้ผมอยากรู้ว่า น้ำหอมอยู่ที่ไหนมากกว่า หายไปไม่ได้ข่าวคราวแบบนี้ ผมอดที่จะเป็นห่วงไม่ได้”
เพิ่มศักดิ์กระหวัดถึงสตรีที่ลูกชายรัก เขายังนึกไม่ออกว่าอักษราอยู่แห่งหนตำบลใด และไม่รู้ด้วยว่าเหตุผลของการหายตัวไปในครั้งนี้คืออะไร แต่สักวันทุกอย่างคงกระจ่างเอง
คนที่เพิ่มศักดิ์กำลังนึกถึง บัดนี้นั่งทอดอาลัยอยู่บนเตียงที่สร้างทั้งความสุขและความทุกข์ให้กับเธอ ดวงตาสาวยังคงมองออกไปนอกหน้าต่าง มองดูน้ำตกที่ไหลบ่าลงมาจากที่สูง กระทบกับผืนน้ำลำธารเบื้องล่าง
ตั้งแต่วันที่ปุณณ์ลงโทษคนปากดีด้วยบทพิศวาสเร่าร้อน
