Hindi na sana ako bababa ngunit nakaramdam ako ng gutom. Nagdalawang-isip pa ako kung lalabas ng silid o hindi. Sa ganitong sitwasyon ay inaasahan ko si Mama na muli akong katukin at dalhan ng pagkain. Ni hindi ako sigurado kung narito nga ang lalaking iyon pero kahit na, gusto ko lang magtago. Gusto ko lang maging maayos ang kalagayan ko.
I just wanted to get away from the memories of the past.
Sinilip ko ang hallway mula sa pinto ng aking silid. Tahimik na ang paligid. It’s already late in the evening and I’m sure everyone is tired to even catch me making sounds. Bahagya pa rin na maliwanag ang sala nang ako’y bumaba. Sobrang tahimik. Alas diez na ‘ata natapos ang kasiyahan. At sa ilang oras na nasa silid ako, wala akong ibang ginawa kung hindi pilit iwaksi ang mga naiisip.
I was ha
