“จับเขาเดี๋ยวนี้เลยเซียวเฉิน” เสิ่นเยว่เอ๋อร์ออกคำสั่งทันทีที่ฉู่เซียวเฉินมาถึง ฉู่เซียวเฉินเข้าจับแขนของเสิ่นหานจิ้งแล้วดึงตัวเขาออกมาให้พ้นจากบริเวณนั้นทันที
“เซียวเฉิน! ปล่อยข้า! ข้ายังแต่งหน้าให้เขาไม่เสร็จเลย” เสิ่นหานจิ้งดิ้นรนออกจากการจับกุมของฉู่เซียวเฉินอย่างขัดใจ เขายังสนุกกับการวาดหน้าให้จอมมารอยู่เลย ทำไมพี่หญิงของเขาต้องทำเหมือนว่าเขากำลังทำเรื่องไม่ดีและยังสั่งให้ฉู่เซียวเฉินจับเขาไว้ด้วย
“ขอโทษขอรับนายน้อย บ่าวเพียงทำตามคำสั่งของนายหญิงเท่านั้น”
“รีบพาเขากลับไปห้องรับรองเลยเซียวเฉิน หากยังอยู่ที่นี่มีหวังวันนี้ทุกคนที่หออวิ๋นเทียนไม่ได้ชมงิ้วแน่ ข้าไม่น่าพาเจ้ามาดูพวกเขาแต่งหน้าเลย จิ้งเอ๋อร์นะจิ้งเอ๋อร์ เจ้านี่มันตัววุ่นวายจริงๆ”
“ข้าไม่ไป! เซียวเฉิน! ปล่อยข้า! พี่หญิง ให้ข้าอยู่เล่นต่อนะขอรับ พี่หญิง! พี่หญิง!” เสิ่นหานจิ้งร้องขอเสียงดังลั่น ในขณะที่ฉู่เซียวเฉินก็รีบดึ
