Engin
Gözlerimi sonunda açabildiğimde önce kendime gelmeye çalıştım. Görüş alanım netleştiğinde baş ucumda Mesut'u görünce haliyle şaşırdım. Gözlerimiz buluştuğunda sinirli bakıyordu. Kalkmaya çalışırken etrafa baktım. Bir hastane odasında olmam hiç mantıklı değildi. En son düğünümdeydim. Mecburen evet dedikten sonra kendimden nefret ederek geceyi tamamlamıştım. Durmadan içtiğimi hatırlıyorum, ama gerisi yoktu. Fazla kaçırınca beni buraya getirdiler desem de oturmayan şeyler vardı.
-Ayıldın mı?!
Mesut'un sert sesiyle üstüme baktım. Damatlık yoktu ve eşofman takımı vardı. Kardeşimin yüzüne bakılırsa da bir halt yemiştim. Midemde hissettiğim hafif ağrı da içki yüzünden olduğu belliydi.
-Fazla kaçırdım anlaşılan. Tuğba nerede?
Yakama yapıştığı gibi "Sen kendine polis mi diyorsun?" dedi.
