Kurşun
Dört duvar arasından günleri saatleri saymayı bıraktım. Her gün aynı şeyi yaşayıp gecenin sonunda yatağıma uzanıyordum.
İçeriye girişim elbet sessiz olmadı. Namın benden önce gelmişti. Karakolda verilen sözde adımı gardiyanlar dışında kimse kullanmıyordu. Mahkumlar arasında yine 'Kurşun'dum. Benim için ne dedikleri fark etmese de tehlikeli olduğumu düşünen bir kitlede vardı. Kimse yanıma yaklaşmadığı müddetçe konuşmuyorum, ama ona rağmen her an olay çıkaracak biri olarak görünüyordum.
-Kurşun!
Yatakhane de kimsenin olmamasını fırsat bilip biraz yatmıştım. Yine kim diye seslenen kişiye baktım. Yanıma yaklaşsa da yerimden kalkmayı düşünmüyordum. Eğilip "Benimle gel." dedi. Bir de bu yanlarına çekme olayı vardı. Benimle gücü elinde tutma çabası ya da meydan okuma durumu.
-Dinlene
