เรือนนอนริมแม่น้ำ
ตึก! ถ้วยชาใบน้อยเต็มไปด้วยน้ำสีอ่อนถูกนำมาวางไว้บนโต๊ะตรงหน้าอินลี่ซาน ภายหลังที่แม่ทัพหนุ่มนำฝูหรง หลานสาวของหนิงฮูหยินส่งนางถึงหน้าห้องพักก่อนจะแยกตัวกลับมาที่เรือนนอนริมน้ำ เพื่อสอบถามรายละเอียดของข่าวสารที่ส่งมาจากจวนสกุลอิน
“ดื่มชาร้อนๆ ก่อนขอรับท่านแม่ทัพจะได้ขับไอเย็นออกจากกายไปให้หมด เด็กสาวผู้นั้นก็ช่างเหลือเกินเสียจริงๆ ไม่ระวังเอาเสียเลยซุ่มซ่ามจนตกน้ำ เดือดร้อนทำให้ท่านต้องลงไปช่วยนาง...น่าจะจมน้ำหายไปซะเลย”เหรินหาวพูดออกมาด้วยความรู้สึกอคติกับหลานสาวของหนิงฮูหยิน
ปัง! ฝ่ามือใหญ่กระหน่ำฟาดลงบนโต๊ะเสียงดังกระหึ่มด้วยความไม่พอใจ เมื่อคนสนิทกล่าวถึงฮูหยินรักเช่นนั้น
“หุบปากของเจ้าไปอาหาว! เจ้ากล่าววาจาถึงหรงเอ๋อร์แบบนี้มันทำให้ข้าต้องการไล่ตะเพิดเจ้ากลับค่ายทหารไปเลย ไม่ต้องมาคอยติดตามรับใช้ข้าอีกต่อไป!”อินลี่ซานบอกคนสนิทด้วยอารมณ์ขุ่นเคืองอย่างเห็นได้ชัด
ใ
