When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Eve geldiklerinde Kerimhan araçtan inen Kübra’yı görünce seri adımlarla merdivenleri inmeye başladı. Kızın kapısını açmış olan Erdem, “Doktor geldi mi?” diye sordu. Kerimhan, “Gelmedi,” diyerek kızın yere adım atmasını, hemen ardından başını araçtan çıkarışını görünce aniden kaşlarını çattı. Gözü kızın elbisesinde, kolunda, yüzünde dolanmıştı ama ne kadar yaralandığını anlamadığı için gerilmişti. Erdem’i geçip kızın önüne dikildiğinde yüzündeki acı dolu ifadeye bakıp bir kez daha bedenini inceledi. Dişlerini sıkarak parmak ucundan tutarak araçtan uzaklaştırdığı kızın titrediğini, ağlamamak için kendini kastığını görünce “Sadece kolun mu?” diye sordu. Kübra sessizce onaylayınca kızı hızla kucağına aldı. “Doktoru bir daha ara Erdem,” diyerek eve doğru ilerlemeye başladı. Gözü sürekl