Evin içini saran sessizlik ürkütücü bir boyuta ulaşmıştı. İlk günlerde yaşadıklarından daha büyük bir huzursuzluk sinmişti duvarların üzerine ve Aras bunun nasıl olabildiğini bilmediğinden bir çözüm bulmaktan aciz hissediyordu.
Olayın ertesinde, karısı için kahvaltı hazırlayıp onunla konuşmaya karar vermişti. Muhakeme yeteneği ve mantığının su yüzüne çıktığı sabah vakitlerinde, yine öfkesine yenildiğini kabulleneli çok olmuştu. Zehra adamla kol kola merdivenlerden inmiş dahi olsa sonrasına ondan kurtulmaya çalıştığını, adamın onu geri çektiğini görmüştü. Görmüştü ama niye öyle şeyler yapmıştı sanki? Neden kendini kontrol etmek konusunda bu kadar beceriksizdi?
Tüm bunlara rağmen ağzını açmayı başaramamıştı. Zehra odadan çıkmak istememiş, kapısını birkaç kez tıklatmasının ardından hiçbir
