Aras aklını kaçırmıştı. Gözü dönmüştü. Çıldırmıştı. Her şey olabilirdi, kendisi bile bu denli delirebileceğini bilmezdi.
Aklında yalnızca gördüğü dehşet verici manzara canlanıyor, bir şekilde silip atmak istese de gördüklerinin içine yaydığı korkunç histen kurtulamıyordu.
O adam, o şerefsiz, nasıl karısına dokunabilirdi? Zehra nasıl ona izin verirdi?
Mantıklı düşünemiyor, nefes almakta zorlanıyor ve yanında oturan kadını nasıl masumiyetle ilişkilendirdiğine hayret ediyordu. Bir kez ihanete uğramışken nasıl olurdu da insanlara güvenmeyi aklına getirebilirdi? Aldatılan biri nasıl olur da birine güvenmeyi başarabilirdi?
Evin önüne ulaştıklarında karısına bağırmak, her şeyi yerle bir etmek, hatta onun canını yakacak kadar ileri gitmek istiyordu. Sakinleşemiyor, onların kol kola merdiven
