Ailesiyle yedikleri yemeğin ardından her şeyin kötüye gitmesinden çekinmiş, yine Zehra’yı incitme ihtimali olduğu için kendini kontrol etmek adına üstün bir çaba göstermiş fakat korktukları başına gelmemişti.
Aras son günlerde neyi olduğunu bilmiyordu. Aklının bir köşesinde, artık küçük bir noktada sıkışmış olan ihanet hatıralarının verdiği rahatsızlık hissi hafiflemeye başlamıştı. Çisem ve Utku’yu düşünmemek için eskisi kadar çaba harcaması gerekmiyor, kendini delirmiş gibi hissetmiyor, ne yaptıklarını bilmese de öğrenmek adına en ufak bir iştiyak hissetmiyordu. Sanki bir şey olmuştu da sakinleşmiş, uyku haline geçmişti.
Bundan rahatsız da değildi işin aslı. Daima böyle olacaksa ve sakin kalabilecekse itirazı yoktu.
Zehra ile hiç tartışmamışlar, en ufak bir münakaşaya girişmemişlerd
