Aras’a bir şeyler olmuştu. Zehra birkaç gündür olanlara anlam veremiyor, kocasını tanıyamıyordu. Tamamen dengesiz olduğunu düşünüyordu Mersin’e gelmeden önce. Bazen Zehra’ya kızıyor, bazen iyi davranıyordu. Bir gün soğukken aniden sakinleşip gönlünü alabiliyordu. Lakin bu hali bambaşkaydı. Neye yorması gerektiğini bırakın nasıl karşılık vermesi gerektiğini bile kestiremiyordu. Başkalarının yanında gerçek bir çift gibi görünmelerini istediğini biliyordu ama bu kadarı fazla değil miydi? Eğer bunlar adamın oyunculuk yeteneğini gösteriyorsa Zehra mahvolmuş demekti. O bile öyle inanıyordu ki yaptığı her şeye, insanların niye ona sataşıp durduğuna şaşırmaması gerekirdi. Uyandığında Aras’ı ona sarılırken buluyordu. Zehra’ya gülümsüyor, “Günaydın…” derken gözlerini kısıp yüzünü dikkatle ince
Download by scanning the QR code to get countless free stories and daily updated books