" Hamilesin. Ayakta kalma. Geç otur lütfen. " dediğimde odaya baktı. Küçük bir odaydı. Fazla bir eşya yoktu. Yatağa oturdu. Bana da yanına oturmamı işaret etti. Oturdum.
" Bu oda olmaz. Çok küçük. " dedi.
" Önemli değil. Babam ve Azad' ın babası askerlik arkadaşıymış. Taa o zamanlar Azad' la benim evliliğimiz konuşulmuş. Ama öyle de kalmış konu. Ben ne Azad' ı gördüm ne de babasını. Babam arasıra söylerdi ama açıkçası ihtimal verdiğim bir şey değildi. Zaten aynı şehirde bile değildik. Ne biz giderdik ne onlar gelirdi. Babam arkadaşım arıyor derdi ama onu da ne gördüm ne duydum. Sonra bir gün Diyarbakır' a gitti. Geri döndüğünde evleniyorsun dedi. Söz hakkım yoktu. "
" Peki görünce ne hissettin?"
Bir an duraksadım. Yani bana numara yapıyor olma ihtimali yüksekti. Belki benden kurtulma
