When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
" Hamilesin. Ayakta kalma. Geç otur lütfen. " dediğimde odaya baktı. Küçük bir odaydı. Fazla bir eşya yoktu. Yatağa oturdu. Bana da yanına oturmamı işaret etti. Oturdum. " Bu oda olmaz. Çok küçük. " dedi. " Önemli değil. Babam ve Azad' ın babası askerlik arkadaşıymış. Taa o zamanlar Azad' la benim evliliğimiz konuşulmuş. Ama öyle de kalmış konu. Ben ne Azad' ı gördüm ne de babasını. Babam arasıra söylerdi ama açıkçası ihtimal verdiğim bir şey değildi. Zaten aynı şehirde bile değildik. Ne biz giderdik ne onlar gelirdi. Babam arkadaşım arıyor derdi ama onu da ne gördüm ne duydum. Sonra bir gün Diyarbakır' a gitti. Geri döndüğünde evleniyorsun dedi. Söz hakkım yoktu. " " Peki görünce ne hissettin?" Bir an duraksadım. Yani bana numara yapıyor olma ihtimali yüksekti. Belki benden kurtulma