My Untamed Princess

Chapter 8: The Guardian 2

What the hell?

Napangiwi si Cassie nang makita ang itsura ni Raymond sa harapan niya. He's idiotically kneeling in front of her, holding her hand, with a diamond ring in his shaking sweaty hands.

She's not shocked, she was more like irritatingly horrified!

At naiiyak na siya sa inis!

"You mean..." bulong niya, naguguluhan pa rin.

"Yes, angel, we're getting married! Nakausap ko na ang Daddy mo. Ang sabi niya tanungin na lang daw kita," excited na balita nito, ngumiti pa. "I know Angel, it's quite a shock. But... this is all real," dugtong pa nito.

Agad siyang nahindik sa sinabi nito. If she could just slap him to get some sense in his idiotic head she'll surely do, kung hindi lang siya nakaposas pa.

"You mean... Oh, s**t!" gigil niyang sabi  bago hinatak palayo sa pawisang kamay nito ang kamay niya.

Disgusting! Too much for cold sweats!

"What's wrong angel?" inosenteng tanong ni Raymond.

Lalo siyang napairap. Anong klaseng tanong ‘yon? Hindi ba nito nararamdaman na halos tumulo na ang pawis nito sa kamay?

God!

Then she remembered… "Did you say I kissed you?!"

"Yeah!" Raymond’s eyes lit with excitement.

Lalo siyang nanggigil—nandiri.

"No! No! Dammit!" protesta niya, napapadyak pa siya ng ilang beses. "You've got to be kidding me!"

"No Angel, I'm serious," paniniyak pa nito sabay tayo. Ngiting-ngiti.

Oh God! Mukha talagang hinalikan niya ito!

Napapikit na siya nang bigla siyang kilabutan.

What's wrong with her?

If only it won’t knock it her off to sleep, matagal na talaga niyang sinumpa ang alak. Tapos  ngayon…

She wanted to kick herself in utter frustration! She forced herself to open her eyes.

Lalo lang siyang nanggigil sa sarili niya lalo pa't wala talaga siyang maalala sa mga pangyayari the other night. Gusto niya ng proof na hinalikan nga niya ito. Pero dahil wala siyang maalala, ang basehan na lang niya talaga ngayon ay ang exaggerated na pagngiti-ngiti sa kanya ni Raymond.

"s**t! I kissed you?" tanong niya ulit, diring-dir. Sinadya pa niyng lumayo nang ilang hakbang dito.

"Cassandra, your language!" sita ng Daddy niya. Pero hindi niya iyon pinansin.

"How could I kiss you? That's... that's so damn gross!" sigaw niya, frustrated.

 Raymond was not ugly but he wears old fashioned clothes. He wears glasses instead of contacts and he sweats... a lot! And most of all, he's a mama's boy. He does everything that his mom told him to do. For all she knew, baka nga ang Mama pa nito ang nangsabing h'wag siyang tatantanan sa panliligaw kahit na ilang beses na niya itong binasted.

She cursed silently. Bukas na bukas din, bibisita siya sa dentist niya. Her mouth needs disinfection!

"No angel, it was good!" sabi ulit ni Raymond.

"Shut the hell up!" singhal niya sa lalaki. "I told you don't ever come near me when I'm drunk! Pero lumapit ka pa rin!" nanggigigil na sambit niya.

"But it was you who came up to me and kissed me here," paliwanag nito, tinuro pa ang pisngi nito.

Natigilan siya.

"I kissed you on the cheeks? Sa cheeks lang?" paninigurado niya.

Para itong tuta na agad tumango.

"Yes angel. And it feels like heaven, the place where you're from," paliwanag pa nito, maningning ang mga mata.

Agad siyang nakahinga nang maluwag sa sinabi nito. Safe sa sweaty germ invasion ang bunganga niya.

Tumayo siya nag tuwid at tinignan nang mataman ang lalaki na mahilig magpawis.

"Ray, look at me," utos niya. Tumalima ang lalaki, ngiting-ngiti pa rin.  "You should go home now. And don't ever come back. I'm not marrying you, not now, not ever, okay. Did you get it?"

Kumurap-kurap lang ito. "No," anito.

Oh God! Kill me now! Nanggigigil na hiling niya.

Paulit-ulit na lang ang ganoong eksena. Nagsasawa at naaawa na siya nang sabay sa pagtataboy kay Raymond. Kailangang once and for all, tigilan na siya nito.

But how?

Nahagip niya ng tingin si Will na ngingiti-ngiting nakamasid sa kanila.

Napangisi siya nang may kumislap na ideya sa isip niya. Mabilis niyang nilapitan ang kapre, agad itong tumigil sa paghagikgik. Umangat ang mga kilay nito, parang nagtatanong.

"Hey Ray," tawag niya sa masugid na manliligaw. "I'm sorry but you're already late. Meet my fiancée, Scott O'Brien,"  pahayag niya, inihilig pa a ng ulo sa dibdib ni Will.

"Cassandra!" saway ulit ng Daddy niya subalit nagpatuloy siya.

"And look at these cuffs.” Nakangiti niyang itinaas ang posas niya. "My baby here is quite possessive and we just can't get enough of each other. I almost gave him a head inside  his car on our way here after we made out in front of a crowd at BGC. So before things could heat up, he put me on these love cuffs to prevent myself from playing with his c*ck. Right baby?” aniya bago mabilis na sumulyap kay Will. Natigilan ito, halatang hindi inasahan ang sinabi niya.

"Maria Cassandra!" dumagundong na sa buong kabahayan ang galit na galit na boses ng Daddy niya subalit nagpatuloy pa rin siya.

"You can check your phone Ray for proof. We had quite a number of spectators earlier. You should have seen us make out. We're quite good at that. Not to mention when it comes to..." Sadya niyang binitin ang sasabihin upang ngisihan si Will na hindi na maipinta ang mukha. "My baby here loves banging me senseless... until I beg him to stop. Don't you, baby?"

Nalukot ang mukha nang kapre at pilit na lumayo sa kanya. Mabilis niyang hinawakan ang laylayan ng sports shirt nito upang hinid ito makalayo.

"You're crazy," gigil na bulong nito.

Ngumisi siya. "I'm getting even, baby," sagot niya bago mabilis na hinila sa kwelyo ang gulat na kapre at ginawaran ito ng mabilis na halik sa labi. "So nice playing dirty with you, douche!" pahabol pa niya bago ito itinulak.

Finally a piece of her pride!

Gusto niya sanang mag-celebrate kaso nga lang nang-agaw ng moment, si Raymond.

Hinimatay ito. More like, nangisay.

What happened after came like a blur. She was sleepy, tired and half drunk. Basta ang alam lang niya matapos dumating ang mga security guards upang akayin ang nahimatay na si Raymond, her father dragged her inside the library and made her wait for his return. She lazily sat on the swivel chair, her hands still cuffed. Kung alam lang niya kung paano makawala sa pesteng handcuffs na 'yon baka kanina pa siya nagkulong sa kwarto niya.

She hates after-supposed-scandal talks. Kung magalit kasi ang tatay niya parang siya ang pumatay kay Rizal. He would always points out her mistakes and never the things that she does best, like sleeping, sneaking out, and putting her make up on, and of course shopping.

She's good in all of those, bakit hindi nito iyon ma-appreciate?

Nagtanong pa siya. Wala namang bago do’n.

She shook her head to keep herself from sleeping.

Maya-maya pa, tumunog pabukas ang pintuan ng library.

Pagbalik ng Daddy niya, bitbit pa rin nito ang kapre na labis niyang ipinagtataka. Hindi ba dapat nagtawag na ito ng pulis at ipinakulong ang may bastos na bungangang lalaki?

And she doesn’t understand why they looked at ease talking with each other. Did she miss something here?

A, oo nga pala. May sinabi ang kapre tungkol sa ideya daw ng Daddy niya tangkang pagtangay nito kanina sa kanya. And whatever that means, she doesn't care anymore.

She's home and she have had enough drama for the night.

"Cassandra!" pagalit na tawag ng tatay niya sa kanya na ikinapitlag niya. Tulog na talaga ang kalahati ng sistema niya.

Tumayo siya at sadyang sinalubong ang ama.

"Dad I'm tired," she sleepily replied bago inginuso ang direksyon ng kapre. "Can you just tell him to uncuff me, please.” Inilahad niya ang mga palapulsuhan sa harap nito.

Mabilis namang kumilos ang kapre na panay ang pukol ng masamang tingin sa kanya habang kinakalas ang handcuffs sa kamay niya. She did not bother to say thank you. Why would she? The cuffs surely bruised her wrist and the marks will probably stay for days!

She quickly spun her heels and went straight to the door.

"And where do you think you're going Cassie?" anang Daddy niya, ilang hakbang pa lang ang layo niya rito.

"I said I'm tired. I want to sleep," patamad niyang sagot bago nagpatuloy sa paghakbang.

"Fix your things, Cassie. You're leaving,” her Daddy said in a calm stern voice.

Agad siyang natigilan. What did her father say?

Nagtataka siyang pumihit paharap dito.

Kalmado ang mukha ni Ernesto hindi kagaya ng mga ibang pagkakataon kung saan halos magputukan na lahat ng ugat nito sa katawan dahil sa galit sa kanya. She should be glad. Pero iba ang sinasabi ng mga mata nito. Nagbabanta. Naghahamon.

"What did you say, Dad?"

"I know you heard me. Mag-empake ka, sasama ka kay William ngayong gabi," diretsang pahayag nito.

Tumalim ang tingin niya kay Will. He just shrugged his shoulders.

"Pinapalayas niyo 'ko? Ba't ako sasama sa kanya Dad? This man is a perv!" reklamo niya, tinuro pa ang kapre.

"So you have a perv for a fiancée? Is that what you are telling me?"

"Yes! Uhm... No?" Nalilitong sagot niya.  "Dad believe me he's a perv!" sumbong niya sa ama.

"Are you telling me you lied when you told Raymond about William?" naghahamon ang tinig nito, nanantiya.

Kumibot na ang mga labi niya. She turned to the bad-mouthed jerk who’s grinning from ear to ear!

Ugh! Maligno!

"Kilala ko si Liam mula pagkabata niya. Kaibigan ko rin ang mga magulang niya. At kung mamimili ako nang paniniwalaan sa inyong dalawa, mas siya ang paniniwalaan ko," anang Daddy niya.

Wow! That stings! Siya ang anak pero iba ang pinaniniwalaan nito.

She slowly turned to her father. Nakatitig lang ito sa kanya. His face void of any emotions.

"You're going way too overboard, Cassie. Years of playing your game is too much and it will end right now," authority in his father's voice. Tumalikod ito at kumuha ng alak sa mini-bar. Nagsalin ng alak sa baso at mabilis ding tinungga ang laman niyon.

Sa ibang pagkakataon, sisinghal siya, magwawala, o ‘di kaya mang-aasar. Pero sa pagkakataong iyon, hindi niya magawa. There's something in her father's words and actions that made her speechless and unable to move.

"It's high time to put some sense in that stubborn head of yours, Cassie. No more sneaking out at night. No more partying till dawn and going home almost dead-drunk. No more scandalous acts. And most of all, no more ceiling-high spending for you. From now on, I'm cutting all your cards and freeze your bank accounts."

Muli, kumibot ang mga labi niya. There's that threat again. Ilang beses na bang sinabi ng Daddy niya iyon sa kanya?

"You can't do that,” she replied, her voice shaky.

"Oh I will young lady. H’wag mo akong hamunin ngayon. I am also taking away all your belongings; your car, your jewelries, and gadgets. Ni singkong duling ay hindi ka muling makakahawak hangga't hindi ka nagtitino," seryosong sabi ng Daddy niya bago ibinaba sa counter ang hawak nitong baso

Imbes na matakot, natawa siya—sarkastiko. She's a princess in her own right and she always gets her way in everything. Well, materially. Sigurado siya nasasabi lang 'yun ng Daddy niya para takutin siya. Bukas, paggising nila, iba na naman ang ihip ng hangin.

Right. Tomorrow will be a different thing.

"Whatever Dad," patamad niyang sagot. She flipped her hair and heaved a sigh. "Now, puwede na po ba akong matulog?"

"No! Like I said, you are leaving tonight with Liam," matigas na sagot ng Daddy niya.

Napamaang na siya. "Hindi nga ako sasama sa kanya! Bakit ba pinipilit niyo akong sumama sa kanya?" reklamo niya.

"Because from now on he will be your guardian," sagot ng Daddy niya, mabilis pang tumalikod at muling nagsalin ng alak sa baso nito.

She scoffed. This conversation is really getting on her nerves!

"Guardian? Like a... a bodyguard?"

"No," umpis ang Daddy niya bago siya muling hinarap.  "I am giving him full authority over you. He will decide for you, look after you, and probably teach you a thing or two for the next three months."

"What? I'm not a minor!" tutol niya. Mabilis siyang sumulyap kay Will. Wala sa sarili siyang napapadyak sa inis."No!"

"Yes! I told you, h'wag mo akong hamunin, Cassandra!” ang Daddy niya ulit.

"Ayoko sa kanya!" gigil na tutol niya, nangingilid na ang luha.

"It's with him or ipapadala kita sa bahay ng Tita Marga mo!" inis na pahayag ni Ernesto, naipukpok pa ang kamao sa counter ng mini-bar.

She froze. Her body quietly shook at the mention of her aunts name.

 Margaret Echavez-Martin, her father's younger sister, lives with her family in Batangas.

She will not go back there. She should not go back there. There are... No, not in that place!

Tuluyan nang binawi ng takot ang pakikipagmatigasan niya sa Daddy niya. She bit her lower lip and tried to blink her tears away. Mabilis niyang sinulypan si Will bago muling ibinalik ang tingin sa kanyang ama.

Nagtama ang tingin nilang mag-ama. She tried speak the truth, her truth she had long. The truth no one knows but… she knew her father would never understand her. And even if he does, will he believe her. The untamed princess who does nothing but trouble? 

She balled her fist and composed herself. "F-fine! I'm going with Will!" aniya bago, padabog na lumabas ng silid.

Pagkarating niya sa kwarto niya, agad na tumulo ang luha niya. Humihikbi niyang binabaklas ang mga damit niya sa closet at kung paano na lang iyon inilagay sa travelling bag niya.

Aalis na naman siya ng bahay nila kasama ang lalaking kampon ng mga malign na tinakasan niya dalawang taon na ang nakararaan.

But if there's any consolation with her situation, that is the jerk is a better choice than the devil residing at her aunt’s house.

###