KASAMA ko si Zeke nang pumunta ako ng ospital kung saan isinugod si Harper. Hinihingal ako nang makarating ako sa labas ng emergency room. Nakita ko kaagad ang kaibigan kong si Madeline.
“Mads!” Agad akong lumapit sa kanya. Namamasa-masa ang gilid ng aking mata dahil kanina pa ako nag-iisip ng kung ano-anong scenario sa isipan ko dahil sa nangyari kay Harper.
“Eula…” Napatingin si Madeline sa lalaking nasa likod ko at binati niya rin si Zeke. “Zeke.”
Sinamahan ako ni Zeke dahil ayaw niya akong paalisin mag-isa kanina. Kaya kahit nagtatampo pa dapat ako, nagmamadali rin ako dahil kailangan kong makibalita sa kalagayan ni Harper.
“Kumusta si Harper?” Tumingin ako sa pinto ng emergency room bago ibalik kay Madeline.
“Maayos naman daw si Harper. Swerte pa naman dahil walang malalang nangy
