ภรรยาที่เขาไม่ได้เลือก

ตอนที่ 3 เลือกทายาทแต่งงาน

ตอนที่ 3 เลือกทายาทแต่งงาน

ในขณะที่สามหนุ่มกำลังปรึกษากันประตูห้องผู้ป่วยก็ถูกเปิดออกโดยนายใหญ่และนายหญิงเดินเข้ามา ทั้งสามหนุ่มผงกหัวให้ทั้งสองคนอย่างเคารพ

“มันไม่ใช่เรื่องที่น่าพูดเลย” คีย์ตะวันเดินมาข้างเตียงลูกชายก่อนจะวางมือลงบนกลุ่มผมดกดำของลูกแล้วลูบมันไปมาอย่างอ่อนโยน “แต่ฉันต้องบอกให้พวกแกได้รู้”

“มีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ?” ไต้ลู่เป็นคนเปิดประเด็นขึ้น ก่อนจะหันไปสบตากับน้องชายทั้งสอง

“ออกตัวก่อนว่าฉันไม่มีความคิดจะให้พวกแกแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ธุรกิจอะไรทั้งนั้น แต่กลับไม่ใช่ครั้งนี้” นายใหญ่นั่งลงที่โซฟาบุนวมพร้อมกับยกขาขึ้นไขว่ห้าง สายตามองออกไปนอกหน้าต่าง

แต่หารู้ไม่หัวใจสามดวงเต้นจังหวะแปลกไปตั้งแต่คำว่า ‘แต่งงานเชื่อมสัมพันธ์แล้ว’ มองหน้ากันเลิ่กลั่กไม่พอ สองหนุ่มที่เดินได้รีบสาวเท้าเข้าไปหาผู้เป็นพ่อพร้อมกับหย่อนตัวลงนั่งตรงหน้าบิดา คนบนเตียงก็เอี้ยวคอมองจนแทบเคล็ดแล้ว

“พวกแกรู้ใช่ไหมว่าตอนนี้คนของตระกูลเราถูกดักทำร้ายเป็นว่าเล่น ไม่ว่าจะเป็นพวกแกหรือญาติผู้พี่ผู้น้องของพวกแกก็เหมือนจะขยับไปไหนก็ถูกเพ่งเล็งเหมือนกัน จากศัตรูไม่พอ ยังโดนเพ่งเล็งจากผู้ถือหุ้นคนอื่น ๆ ด้วย” นายหญิงเริ่มอธิบายสิ่งที่หนักอึ้งในใจ ขบคิดกับผู้เป็นสามีมาทั้งคืนแล้ว เธอไม่ได้สอนลูกให้หนีปัญหามีแต่สอนให้ค่อย ๆ แก้ไขไปทีละอย่าง “ฉันอาจต้องบอกพวกแกว่า หนึ่งในสามคนในพวกแกต้องมีคนหนึ่งได้แต่งงานกับตระกูลหลิน”

“หา!!” นักรบอ้าปากค้างทันที ตระกูลใดในแผ่นดินใหญ่ก็ได้มันคงน่าฟังขึ้นกว่าตระกูลหลิน

“อะไรนะครับ/อะไรนะครับ” สองหนุ่มนั่งอยู่โซฟาก็เริ่มนั่งไม่ติดเหมือนกัน

“อืม หลังจากประชุมร่วมในรอบปีเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา มีคนเปิดคลิปวิดีโอตระกูลหวังและตระกูลหลินหักหลังกัน พวกแกก็รู้ตั้งแต่รุ่นของทวดไม่อยากให้สองตระกูลเรายืนอยู่คนละฝั่ง อีกอย่างเพราะสองตระกูลปรองดองกันธุรกิจจึงไปได้ดี สองตระกูลต้องอาศัยทรัพยากรทั้งสองฝั่งทำให้มีเดอะคิงส์กรุ๊ปในวันนี้ แต่พอมีหลักฐานสำคัญว่าสองตระกูลหลักกำลังจะแตกแยก พวกผู้ถือหุ้นร่วมทั้งหลายเริ่มออกมาตอบโต้และเริ่มไม่เชื่อใจเราแล้ว”

“ธุรกิจในสมัยนี้มีเงินอย่างเดียวไม่ได้ ต้องมีเพื่อนร่วมทางที่ดีด้วย และตั้งแต่ก่อตั้งเดอะคิงส์กรุ๊ปมาไม่เคยมีปัญหาแตกแยกในฉากหน้า ฉากหลังแม้จะซัดกันนัวแค่ไหนก็ตาม แต่ครั้งนี้เราโดนทั้งขึ้นทั้งล่อง โดนหาว่าปกปิดความจริงบ้าง แอบสร้างธุรกิจใหม่บ้าง และที่สำคัญผู้ถือหุ้นมากกว่าครึ่งถูกมู่หยาง ซื้อตัวไปลับ ๆ ฉันกับพ่อแกไม่เคยสังเกตมาก่อน ที่แท้มันยอมเงียบอยู่ในกระดองเพื่อวันนี้นี่เอง” คีย์ตะวันอธิบายเพิ่ม หันไปมองหน้าลูกชายแต่ละคนอย่างลำบากใจ ใครไม่รู้บ้างว่าเธอเกือบตายเพราะคนตระกูลหลินรวมไปถึงรุ่นปู่ย่าของพวกเขาก็ด้วย นึกว่าตระกูลหลินจะยอมสวามิภักดิ์ แต่เปล่าเลย พวกมันซุ่มทำการใหญ่อยู่นี่เองถึงเงียบมานานจนเธอและสามีพลาดไปเอง

“เดี๋ยวนะนายใหญ่ นี่มันเรื่องอะไรกัน?” นำทัพเบ้หน้าไม่เข้าใจทันที

“สรุปง่าย ๆ ผู้ถือหุ้นมากกว่าครึ่งให้ตระกูลหวังแสดงความจริงใจเหมือนรุ่นก่อนคือแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์กับตระกูล...” ไต้คุณเงยหน้ามองลูกชายทีละคน ก่อนจะพยักหน้าขึ้นลงช้า ๆ เหมือนจำใจตอบ “หลิน”

“บ้าที่สุด!” ไต้ลู่สบถออกมาก่อนจะยกมือขึ้นมาเสยผมลวก ๆ มาดคุณหมอใจเย็นหายไปในพริบตา ใครไม่รู้บ้างว่าตระกูลหลินมันทำอะไรกับนายใหญ่นายหญิงไหนจะคุณปู่คุณย่าเขาอีก

“ผมไม่เคยรู้มาก่อนว่ามู่หยางมีบุตรีจากภรรยาเอกด้วย” นักรบขมวดคิ้วมุ่น พยายามนึกคิดแม้ตัวเองจะไม่เอาการเอางานชอบเที่ยวไปวัน ๆ อันนั้นก็ชีวิตส่วนตัว แต่เพราะว่าตั้งแต่เด็กพ่อและแม่สอนให้รู้จักธุรกิจมาจนโต ก็พอรู้ความเป็นมาของตระกูลตัวเองบ้าง

“นี่แหละสิ่งที่ฉันรู้สึกผิดต่อพวกแก ไม่ว่าใครก็ตามที่ต้องแต่งงานในครั้งนี้” นายใหญ่ประสานมือไว้อยู่ตรงหน้า ก่อนจะช้อนสายตาขึ้นมองภรรยาแล้วพยักหน้าให้กันเล็กน้อย “มู่หยางจะส่งลูกจากเมียน้อยมาแต่งกับพวกแกไม่คนใดก็คนหนึ่ง”

อึ้ง! ทายาททั้งสามคนสติหลุดหาเสียงตัวเองไม่เจอแล้ว รู้แล้วว่าทำไมนายใหญ่กับนายหญิงคิ้วขมวดจนจะติดกันอยู่รอมร่อ ที่แท้ต้นสายปลายเหตุก็เพราะแบบนี้เอง

“มันไม่มีทางอื่นให้แสดงความจริงใจแล้วเหรอนายใหญ่ นายหญิง?” ไต้ลู่ยกนิ้วขึ้นมานวดขมับแล้ว เริ่มเดาออกแล้วว่าเหตุผลมันจะไปในทางอยากแก้แค้นตระกูลเขาโดยการส่งลูกจากเมียน้อยมาแต่งกับทายาทสายตรง ต้องมีคนนินทาแบบหนีไม่พ้นอย่างแน่นอน

“อย่างที่พูดไป ครั้งนี้เราพลาดอย่างไม่น่าให้อภัย พวกมันเตรียมการมาฉะเราต่อหน้าผู้ถือหุ้นรายใหญ่ทุกคน ทำให้เกิดการระแวง ธุรกิจยังคงต้องดำเนินต่อ สิ่งเดียวที่จะทำให้ทุกคนเชื่อใจเดอะคิงส์กรุ๊ปได้ในเวลาอันรวดเร็วคือการแต่งงานให้เร็วที่สุดยิ่งดี ไม่อย่างนั้นหุ้นเราอาจจะตกก็ได้” คีย์ตะวันสงสารลูกจับใจ ยิ่งถ้าเป็นไปในทางที่เธอคิดคนที่ต้องแต่งงานออกไปต้องเป็นคนกลางอย่างนำทัพ ซึ่งมีนิสัยรักสนุกมาก ไม่ชอบให้ใครมาบังคับ แต่เชื่อสิ ความรักที่มีให้พี่น้องนางต้องยอมแต่งกับลูกเมียน้อยอย่างแน่นอน เพราะแบบนั้นเธอเลยสงสารลูกจับใจ

ความจริงเธอกับสามีไม่สนว่าฝ่ายหญิงที่จะมาเป็นสะใภ้ต้องเป็นคนที่ร่ำรวย หรือลูกเศรษฐีนีที่ไหน แต่ขอเป็นคนที่รักลูกเธอและลูกเธอก็รักตอบ สองคนรักกัน ไม่ใช่การบังคับแต่งงานและส่งลูกสาวที่ตัวเองไข่ทิ้งไว้ไร้ซึ่งการอบรมดูแลมาแต่งกับลูกชายของเธอ จุดประสงค์คือการแก้แค้นก็เห็น ๆ กันอยู่แล้ว

“บ้าที่สุด ผมอยากจะกำจัดมันทิ้ง ๆ ไปซะ ถ้าไม่ติดสัญญาที่รุ่นทวดของทวด ผมไม่ปล่อยตระกูลเศษเดนนรกนั้นไว้นานขนาดนี้หรอก” นักรบกำมือแน่น ในครั้งนี้ตระกูลหวังพลาดหนักมากอยู่ก็จริง แต่มันต้องมีทางออกที่ไม่ใช่การแต่งงานสิ

ไม่มีใครอยากแต่งงานกับลูกสาวของศัตรู แค่นั้นไม่พอทุกคนรู้ดีแก่ใจว่าไอ้มู่หยางมันแค่ต้องการให้ชื่อเสียงตระกูลเขาป่นปี้ ไม่พอมันยังได้ทั้งขึ้นทั้งล่องส่งสายลับเข้ามาอยู่ในบ้านของเขาได้อย่างภูมิใจแบบไม่มีใครกังขามันได้อีก ยิ่งไปกว่านั้นคนในตระกูลจะมองยังไง สุดท้ายไม่ว่าคนไหนที่ถูกเลือกให้แต่ง ก็ต้องโดนทั้งคนภายนอกภายในลดความเชื่อใจอาจถึงครึ่งต่อครึ่งเลยก็ได้

“ผมจะแต่งเองครับ” ไต้ลู่คิดมาดีแล้ว เขาคือลูกชายคนโตเป็นพี่ชายของน้อง ๆ ครั้งนี้คนที่ควรแต่งออกไปก็คือเขาเอง

คีย์ตะวันหันไปสบตากับผู้เป็นสามีก่อนจะตวัดสายตาไปมองอีกคนกำลังนั่งก้มหน้าเหมือนคิดอะไรอยู่สักอย่าง

“มึงมีคนในใจแล้ว แล้วเธอก็เป็นคนดีไม่ต้องเสียสละตัวเองหรอก กูจะแต่งเอง ไอ้ห่านั้นก็เดี้ยงขนาดนั้นแต่งงานเร็วที่สุดร่างกายมันก็ยังไม่หายดี เผื่อมันส่งนักฆ่ามากูไม่อยากเป็นแฝดที่เหลืออยู่อย่างโดดเดี่ยวมันเกิดพร้อม ๆ กู ก็ไม่ควรตายก่อนกูเร็วนัก”

นำทัพช้อนสายตาไปมองพ่อกับแม่ก่อนจะหันไปมองพี่ชายอย่างไต้ลู่ แม้เราจะไม่ได้เกิดจากแม่เดียวกันแต่เท่าที่จำความได้หลังจากมาอยู่ที่ฮ่องกงตอนอายุ 4 ขวบ จำได้ว่าพี่ชายคนนี้ต้อนรับพวกเขาสองคนอบอุ่นแค่ไหน มันสลักลงไปในใจของเขาแล้ว

คีย์ตะวันมองหน้าลูกชายตัวเองในอกวูบโหวง ไม่ได้เธอจะให้นำทัพแต่งงานกับลูกสาวของมู่หยางไม่ได้เด็ดขาด เธอต้องทำอะไรสักอย่างเสียแล้วหรือต้องไปพบใครบางคนเพื่อหาทางออกร่วมกันในเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด ได้แต่ภาวนาให้งานแต่งไม่เกิดขึ้นจะดีมาก