ตอนที่ 22 อย่าหลงคารม
นำทัพยื่นนิ้วเรียวแกร่งไปรูดซิบที่ด้านหลังลงเรื่อย ๆ สายตาจ้องมองออกไปนอกหน้าต่าง ทั้งที่เคยเห็นมาทั้งเรือนร่างเราทำเรื่องอย่างว่าด้วยกันแต่มันคงไม่ใช่ความรู้สึกหลังรู้ว่าวันวิวาห์คือคนรักของเพื่อนตัวเอง แค่นี้เขาก็รู้สึกผิดตายไปไม่มีหน้าไปเจอเพื่อนแน่นอน และได้แต่ขอโทษมันในใจ
“ขอบคุณนะคะสามี” เธอเห็นแล้วว่าช่วงนี้เขาปฏิบัติกับเธอด้วยความเกรงใจแต่ยังคงไม่ทิ้งความโหดเหมือนเดิม และความอยากบีบคอเธอยังมีเหมือนเดิมแหละ
“หมุนกระจกมองหลังไปอีกทาง” นำทัพไม่ได้ตอบแต่ออกคำสั่งกับสารถีแทน
วันวิวาห์ไม่ได้สนใจเธอรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าโดยไม่มีคำว่าอายผู้ชายรูปงามด้านข้าง คนที่ยังจมปลักอยู่กับความรู้สึกผิดอย่างเขาไม่มีวันให้ใจใครได้อีกหรอก
“จะทำอะไร?” นำทัพผงะหลังจากวันวิวาห์ขยับหน้าเข้ามาใกล้
“หนทางที่นายจะเจ็บปวดที่สุดคือการทำให้นายรักฉันหรือเปล่านะ” นิ้วมือเรียวสวยเคาะลงที่ต
