บทที่ 5 ตัดสินใจ

1593 Words

จบประโยคริมฝีปากร้อนก็ประทับลงมาทันที สัมผัสรุ่มร้อนของดราก้อนทำเธอชะงักไปครู่หนึ่ง เขาบดขยี้ปากอิ่มอย่างรุนแรงจนเธอรู้สึกเจ็บแปลบ ก่อนที่ไม่กี่วินาทีต่อมามันจะแปรเปลี่ยนเป็นความอ่อนโยนทว่ายังคงลึกซึ้ง ความหวานที่เขาส่งมาให้ทำคนตัวเล็กตัวสั่นน้อย ๆ เรียวลิ้นถูกดูดดึงและเกี่ยวพันจนเธอไม่อาจควบคุมตัวเองได้เลย คนร้ายกาจยังคงตะโบมจูบและป้อนความเร่าร้อนให้เธออย่างต่อเนื่องโดยไม่สนใจว่าตอนนี้เราอยู่หน้าประตูห้อง แม้จะรู้ว่าไม่มีใครมาเห็นแต่มันก็อดเขินอายไม่ได้อยู่ดี สองมือหนาลูบไล้ไปตามร่างกายเธอก่อนที่มือข้างหนึ่งจะเข้ามากอบกุมความอวบอิ่มและออกแรงขย้ำจนนภาลัยสะท้าน “อื้อ !” ดราก้อนช่ำชองเกินกว่านภาลัยจะต้านทานไหว และเมื่อถูกเล้าโลมมากเข้าทั้งร่างก็ราวกับเป็นขี้ผึ้งที่ถูกลนด้วยไฟร้อนจนอ่อนระทวยไปหมด มือร้อนอีกข้างค่อย ๆ เคลื่อนผ่านต้นขาก่อนที่มันจะรุกล้ำเข้ามาถึงจุดสงวนกลางกายสาว ร่างเล็กสะดุ้งเฮือก แม้เขาจะเคยสัมผัสมันมาแล้วแต่ตอนนั้นเธอไม่ได้มีสติเต็มร้อยเหมือนอย่างตอนนี้เพราะฉะนั้นความรู้สึกจึงแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง นภาลัยรวบรวมสติและแรงกายทั้งหมดที่ยังเหลืออยู่ดันร่างใหญ่ให้ออกห่าง ทั้งสองนิ่งงันไปชั่วครู่ก่อนที่นภาลัยจะเงยหน้าสบตาคนตัวสูงกว่า ใบหน้าคมคายฉายแววหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัดที่ถูกขัดอารมณ์ แต่จะให้เธอทำยังไงเล่า... ดราก้อนมองสีหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวลของหญิงสาวตรงหน้าอย่างไม่สบอารมณ์นัก ทั้งที่เจ้าตัวเป็นคนเข้าหาเขาก่อนแท้ ๆ แต่กลับมัวแต่ลีลาอยู่ได้ “ชอบบทเล่นตัวเหรอ ฉันไม่ติดนะ” “มะ...ไม่ใช่” นภาลัยตอบเสียงดังก่อนจะถอยหนี แต่เพียงไม่กี่ก้าวแผ่นหลังเธอก็ชนเข้ากับผนังหินอ่อนเย็นเฉียบ และเมื่อหมดทางรอดนภาลัยก็จำต้องหันกลับมาเผชิญหน้ากับมังกรร้าย “ถ้าไม่ใช่ก็อย่าลีลา ฉันไม่ได้ใจดีนักหรอก” “อะ” สองมือที่ดันแผ่นอกหนาถูกรวบไว้เหนือศีรษะด้วยมือเพียงข้างเดียวทำนภาลัยหมดทางขัดขืน ก่อนที่สองขาเรียวจะถูกแยกออกแล้วตามด้วยร่างกายสูงใหญ่ที่เข้าแทรกอยู่ตรงกลาง ริมฝีปากสีสวยเม้มแน่น ดวงหน้ารูปไข่เงยมองอีกคนอย่างเว้าวอน “คือฟ้า...ฟ้ายังไม่พร้อม” “พูดบ้าอะไรของเธอ” สีหน้าที่หงุดหงิดอยู่แล้วดูหงุดหงิดมากขึ้นไปอีกจนนภาลัยนึกหวั่นเกรง ก่อนที่รอยยิ้มเย็นจะปรากฏบนใบหน้าหล่อเหลา เมื่อสิ่งที่ต้องการมาอยู่ตรงหน้าเรื่องอะไรที่เขาจะปล่อยให้หลุดมือ ดราก้อนไม่สนใจคำขอร้องและเขาไม่รีรอให้อีกฝ่ายเอ่ยเรื่องไร้สาระขึ้นมาอีก ปากหยักโน้มเข้าไปซุกไซร้ซอกคอหอมกรุ่นพร้อมทั้งทิ้งร่องรอยสีกุหลาบไปตามจุดที่ตนได้สัมผัส แรงเม้มและขบกัดทำนภาลัยสะดุ้ง ดวงตากลมโตเบิกกว้าง ก่อนที่ร่างบางจะดิ้นรนขัดขืนอีกครั้ง มือข้างที่ยังว่างของเขาเลื่อนมาสัมผัสส่วนอ่อนไหวกลางใจสาวอย่างไม่เบาแรงนัก และไม่ว่านภาลัยจะส่งเสียงห้ามปรามมากแค่ไหนอีกฝ่ายก็ไม่หยุดการกระทำแม้แต่น้อย และเหมือนว่ายิ่งเธอขัดขืน สัมผัสจากอีกคนก็ยิ่งรุนแรงจนนภาลัยเจ็บไปทั้งตัวแล้ว เธอรู้ว่าดราก้อนไม่ใช่คนที่เห็นใจหรือใส่ใจความรู้สึกของคนอื่น แต่กับเธอที่เห็นกันมานานขอแค่เศษเสี้ยวพวกนั้นก็ไม่ได้เชียวหรือ เมื่อคำขอร้องไม่เป็นผลนภาลัยก็ได้แต่หยุดนิ่งและปล่อยให้น้ำตาเม็ดเล็กไหลลงอาบแก้ม ถึงวันนั้นเธอจะยอมนอนกับเขาอย่างง่ายดายแต่ครั้งนี้มันต่างกัน เธอไม่ได้ตั้งใจหรือเตรียมใจรับเรื่องแบบนี้เสียหน่อย ดราก้อนเงยหน้าขึ้นเมื่อรู้สึกถึงน้ำตาอุ่นที่รินรดลงมาพร้อมกับร่างกายสั่นเทาของอีกคน ลมหายใจเฮือกใหญ่ถูกถอนออกมาก่อนที่มือหนาจะปล่อยให้เธอเป็นอิสระ เมื่อไร้พันธนาการสองมือเล็กก็รีบดึงชั้นในขึ้นมาสวมใส่พร้อมทั้งดึงรั้งกระโปรงตัวสั้นเพื่อปกปิดต้นขาเรียว “เสียอารมณ์เป็นบ้า” “...” “หยุดร้องไห้ได้แล้ว มันน่ารำคาญ” “ฮึก ลองพี่ถูกทำแบบนี้บ้างไหมล่ะ” แม้น้ำตาจะยังไหลออกมาไม่หยุดแต่เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายล่าถอย สกิลปากเธอก็พร้อมทำงานทันที “วันนั้นก็เอากันโคตรมันแท้ ๆ” “ก็วันนั้นกับวันนี้มันไม่เหมือนกันนี่” “จะอะไรหนักหนา” “ทำไม หรือพี่มีรสนิยมชอบบังคับคนอื่นหรือไง” “อย่าท้านะ” “...” แม้จะทำเป็นปากดีแต่เธอก็ยังนึกกลัวสีหน้าท่าทางเอาจริงของอีกคนอยู่ และเมื่อเขาตอบกลับมาอย่างนั้นขาเรียวก็ถอยหลังจนแทบจะสิงเข้าไปในกำแพง ทำเอาดราก้อนต้องเสยผมอย่างหงุดหงิดใจ ไม่รู้ทำไมทั้งที่หญิงสาวปฏิเสธกันขนาดนี้แต่เขายังอยากทำรักกับเจ้าหล่อนอยู่เลย กลิ่นกายหอมกรุ่นและสัมผัสอ่อนละมุนยังคงติดอยู่ปลายนิ้ว ไหนจะริมฝีปากบวมเจ่อที่เอาแต่เถียงคำไม่ตกฟากนั่นดราก้อนก็อยากก้มลงไปปิดมันให้รู้แล้วรู้รอด “สามวัน” “อะไร” “ฉันให้เวลาไปเตรียมใจมาสามวัน เธอต้องมาที่นี่ไม่งั้นถูกแฉแน่” ... นี่มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ย ! นภาลัยทึ้งผมจนยุ่งเหยิงเมื่อคิดถึงข้อเสนอแปลกประหลาดจากใครบางคน “เป็นอะไรหรือเปล่า” “เปล่าหรอก แล้วตกลงจะไปกินร้านไหน” นภาลัยยับยั้งความฟุ้งซ่านก่อนที่เพื่อนสนิทจะสงสัย เพราะวันนี้มีเวลาว่างช่วงบ่ายเธอจึงนัดลิลลี่มาทานอาหารด้วยกัน และดูท่าเพื่อนตัวแสบก็มีเรื่องอยากจะถามเธออยู่ไม่น้อย หลังจากที่เธอถูกหิ้วไปที่คอนโดมิเนียมดราก้อนวันนั้นก็ผ่านมาสองวันแล้ว และพรุ่งนี้เธอต้องให้คำตอบเขา ! นภาลัยคิดหลายเรื่องวนเวียนอยู่ในหัวไม่หยุด แม้จะจำได้ว่าเซ็กซ์ที่ได้ทำกับดราก้อนมันดีมาก แต่เธอก็ไม่ใช่คนที่จะไปนอนกับคนที่ไม่ได้รักได้เรื่อย ๆ เสียหน่อย ยิ่งคน ๆ นั้นคือพี่ชายเพื่อนสนิทแล้วด้วยนภาลัยก็ยิ่งคิดหนัก แม้ตอนเด็กเธอจะไปเที่ยวเล่นที่บ้านลิลลี่บ่อย ๆ แต่ก็ไม่ได้สนิทสนมกับดราก้อนเหมือนที่มาลีวัลย์สนิทกับเจ้าป่าหรอกนะ “ฉันว่าต้องมีอะไรแน่ ๆ” “ไม่มีอะไรสักหน่อย ตกลงเลือกร้านได้ยังเนี่ย” “นี่ไง รถมาจอดตั้งนานแล้วค่ะ” ร้านอาหารอิตาลีปรากฏอยู่ตรงหน้า และมันเป็นร้านประจำของเธอ เมื่อมาที่ร้านแห่งนี้ก็ทำให้นภาลัยอดคิดถึงอดีตไม่ได้ เพราะเธอมักจะชวนอเล็กซ์มาที่นี่บ่อย ๆ และเหมือนเพื่อนสนิทจะอยากเอาใจจนลืมคิดถึงจุดนี้ไป “ร้านโปรดเธอ” “ขอบใจที่พามาย่ะ” “ป่ะ เข้าไปกัน” แต่ไม่ทันจะก้าวผ่านประตูก็ได้สวนทางกับชายหญิงคู่หนึ่ง และเหมือนฟ้าจะไม่เข้าข้างเธอเลยเมื่อสองคนที่เดินสวนออกมาคืออเล็กซ์ที่ควงคู่มากับแก้มใส “อ้าวฟ้า” “ซวยฉิบ” นภาลัยพึมพำไม่เบาเสียงทำอีกสามคนที่ยืนอยู่ใกล้กันได้ยินทั้งหมด “มากินร้านนี้เหมือนกันเหรอ” “อื้ม” “ฉันชวนแก้มมากินที่นี่คงไม่เป็นไรหรอกใช่ไหม” “จะเป็นอะไรล่ะ อยากกินก็กินไปสิ” นภาลัยตอบไร้เยื่อใย เธอซ่อนความอ่อนไหวไว้ให้ลึกสุดใจเพราะไม่ต้องการให้พวกเขาล่วงรู้ถึงความรู้สึกที่แท้จริง เธอคบกับอเล็กซ์มาตั้งหนึ่งปีจะให้ตัดขาดความรู้สึกพวกนั้นเพียงเดือนกว่าก็ดูจะน้อยไปหน่อย อีกอย่างเขายังเป็นแฟนคนแรกของเธออีกด้วย “นั่นสิ เธอคงไม่หวงเพราะเรื่องแค่นั้นหรอก แต่จะว่าไปเราก็ชอบหลายอย่างคล้ายกันนะ” แก้มใสจงใจเน้นคำว่าคล้ายให้นภาลัยได้ยินชัด ๆ และเธอรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังหมายถึงอะไร “นี่ เพื่อนฉันมีแฟนใหม่ไปแล้วลืมหรือไง” ลิลลี่เตือนสติพวกมั่นหน้าทั้งสอง “เหรอ แล้วแฟนไปไหนล่ะ” แก้มใสถามอย่างใคร่รู้ เพราะร้านที่เรายืนอยู่ตรงนี้ตกแต่งอย่างโรแมนติกจึงมักจะเป็นพวกคู่รักมาทานเสียส่วนใหญ่ น้อยมากที่จะเป็นกลุ่มเพื่อน และการที่นภาลัยมากับลิลลี่แค่สองคนก็น่าสงสัยไม่น้อย และเหมือนจะไม่ใช่แค่แก้มใสที่สงสัยกับความสัมพันธ์ครั้งนี้ “คงไม่ได้โกหกกันใช่ไหม” กว่าอเล็กซ์จะจีบเธอมาได้ใช้เวลาตั้งเกือบปี แต่กับไอ้หมอนั้นเพียงไม่กี่วันนภาลัยจะยอมเปิดใจให้มันแล้วเหรอ ยิ่งคิดก็ยิ่งเป็นไปไม่ได้ หนุ่มลูกครึ่งหรี่ตามองร่างเล็กอย่างสงสัยระคนจับผิด และสายตาพวกนั้นมันทำให้นภาลัยไม่พอใจมาก... “อย่าเสือก”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more