“ระริกกี้ อื้อ....อย่า”
ริกกี้ผละริมฝีปากร้อนแรงออกก้มลงซุกไซ้ที่ซอกคอ ความหวามหวิวแผ่ลามไปทั่วร่าง ฉันเอียงคอหลบปลายลิ้นของริกกี้อย่างรู้สึกปั่นป่วน เกิดอาการต่อต้านขึ้นมาทันที ภาพที่เขาทำแบบเดียวกันกับยัยขี้มูกแทรกซ้อนเข้ามาในหัว
“หยุดนะ!”
พลั่ก
“โอ๊ย”
ฉันสลัดข้อมือที่ถูกรวบขึ้นไปเหนือหัวออกแล้วกระทุ้งศอกหนักๆ ลงใส่บ่าริกกี้ก่อนทุบตีเขาแรงๆ ต่ออีกหลายที หมอนั่นคำรามออกมาอย่างหงุดหงิดก่อนผลักฉันลงนอนราบกับโซฟา แรงจากร่างสูงที่กดทับลงมาครึ่งตัวทำฉันสั่นผวา
“อึก ปล่อยนะ”
“จะเล่นตัวให้มันได้อะไรขึ้นมาห๊ะ”
“ฉัน”
“อย่าทำเหมือนไม่เคย”
หมอนั่นล้วงมือเข้ามาใต้กระโปรงแล้วขย้ำเต็มมือ ฉันสะดุ้งเฮือก เจ็บพร่าไปหมด ถีบขาไปมาดิ้นหนีสัมผัสที่หยาบโลนอยู่ใต้ร่างริกกี้ ลมหายใจติดขัด หัวใจเต้นระรัวราวกับอกจะฉีก
นิ้วแข็งแกร่งกรีดไร้ไปตามหลืบซอกของเนื้อผ้าผืนบางปราการที่แทบจะไม่ช่วยอะไรเลย ลมหายใจฉ
