ฉันนั่งมองพระจันทร์บนท้องฟ้าจากหน้าต่างห้องอย่างเงียบๆ เพื่อปลดอารมณ์ที่ขุ่นมัวออกจากจิตใจ เนื่องจากเหตุการณ์เมื่อตอนเย็นที่เธอได้เจอมามันทำให้เธอต้องนั่งใคร่ครวญทุกอย่างใหม่อีกรอบ
.
.
ฉันและริน่ารีบวิ่งตามท่านพี่และทุกคนเพื่อไปช่วยคนที่ตกน้ำ แต่พอได้เห็นใบหน้าของคนนั้นก็ทำเอาฉันถึงกับต้องกรอกตามองบน
'ออโรร่าาาาาคุณนางเอกค่ะคุณจะตามกลิ่นเร็วไปไหม'
ฉันเฝ้ามองการช่วยเหลือคุณนางเอกอย่างห่างๆ เนื่องด้วยฉันไม่อยากเอาตัวเองเข้าไปใกล้นางให้เกิดเรื่องราวตามมา
ถ้าจำไม่ผิดนี่คงจะเป็นอีเว้นท์ของวอโก้ที่จะได้เจอกับนางเอกครั้งแรกในโรงเรียน โดยวอโก้ได้ช่วยนางเอกจากการตกน้ำและก็เกิดปิ๊งกันหลังจากได้จุมพิตปล่อยลมหายใจช่วยอย่างหนักหน่วง(?)จนวอโก้อ่อนระทวยเนื่องจากไม่เคยผ่านมือหญิงใดมา
'เหอะๆ...แต่ขอโทษนะตอนนี้พวกเขาทุกคนยิ่งกว่าทหารผ่านศึกเสียอีก มารยาอันอ่อนด้อยคงไม่สะกิดหนังกำพร้าของพวกเขาหรอก'
'
