นางร้ายคนนี้ขอยึดฮาเร็มของนางเอกแอ๊บใส

อาการแรกตื่นหื่นหน่อยๆ

เช้านี้บรรยากาศยังดีเช่นเคยฉันได้ยินเสียงคนกำลังเดินเปิดผ้าม่านไปมาก่อนที่จะออกจากห้องไป เมื่อทุกอย่างเงียบสงบฉันก็ได้แต่ปลงตกกับอาการที่ตัวเองกำลังเป็นอยู่ ตอนนี้จิตฉันสามารถรับรู้ทุกอย่างได้หมดแต่ร่างกายไม่ยอมตื่นเลยทำได้แค่ใช้หูฟังเสียงที่เกิดขึ้นรอบๆตัวและจมูกที่คอยแยกแยะกลิ่น

'เหมือนหมาเลยแฮะที่ใช้จมูกสูดกลิ่นจดจำเจ้าของ'

‘อ่า~~~กลิ่นหอมนี้อีกแล้ว.... กลิ่นหอมของพี่ชายนี่หว่าไม่มาตั้งสามวันแนะนับจากที่จิตฉันตื่นขึ้นมา’

เสียงเปิดประตูเข้ามาก่อนที่จะตามด้วยเสียงล็อคกลอน

เอ๊ะ!!ทุกครั้งก็ไม่มีใครล๊อคนี่แต่อร๊ายให้ตายเถอะกลิ่นนี่หอมสุดๆเลยอะ

ฉันที่กำลังมัวเมากับกลิ่นกายของพี่ชายสุดที่รัก(จากความทรงจำ)กำลังตั้งอกตั้งใจสูดกลิ่น?

เตียงด้านข้างได้ยุบลงเนื่องจากมีคนมานั่งซึ่งจะเป็นใครไม่ได้ถ้าไม่ใช่คุณพี่ชายตัวหอมคนนี้

"อลิซเด็กดียังนอนอยู่หรือคะจะขี้เซาเกินไปแล้วนะ"

คุณพี่ชายไม่ว่าเปล่ากลับใช้มือมาบีบจมูกเธอด้วยความหมั่นเขี้ยวเธอหรืออย่างไรไม่รู้ แต่ที่ฉันรู้แน่นอนคือกลิ่นที่ชัดเจนแบบ HD นี่ซิทำเอาฉันเริ่มมีอาการแปลกๆ

'อะไรกันนี่คุณพี่เอาอะไรมาให้ดมกันนะ'(แกดมของแกเอง)

ลำคอของฉันเริ่มแห้งผากตัวเริ่มร้อนรุมๆรู้สึกเหมือนมีอะไรมาบินวนอยู่ในท้อง...

"อืม...."

"เอ๊ะอลิซน้องรู้สึกตัวแล้วหรือคะ"

อลันที่กำลังนั่งมองหน้าพลางลูบผมน้องสาวอยู่ด้านข้างอยู่ ๆ เขาก็รู้สึกถึงปฏิกิริยาที่ต่างจากปกติ แม้จะแค่แว๊บเดียวแต่ก็ไม่ลอดผ่านสายตาที่เขากำลังจ้องมองอยู่หรอก

อลันค่อยๆเอียงหูก้มลงไปฟังเสียงลมหายใจของอลิซน้องสาวของตนที่มันเริ่มกระสับกระส่ายจนจับสังเกตได้

'อ่าหอมๆกลิ่นนี้มันยั่วยวนเกินไป’

ฉันเริ่มรู้สึกถึงบางสิ่งที่กำลังงอกจากปากพร้อมกับร่างกายที่เริ่มจะขยับไปเองอย่างควบคุมไม่ได้

'หมับ'

"เอ๊ะ!!"

โดยที่อลันยังไม่ทันได้ตั้งตัวก็โดนร่างเล็กที่นอนไม่ได้สติอยู่เมื่อกี้จับตัวเขาเหวี่ยงลงที่นอนก่อนจะขึ้นคร่อมตัวของเขาไว้ แม้ตัวของเขาจะใหญ่โตกว่ามากแต่แรงเมื่อกี้ก็ไม่ใช่น้อยเลย

"อะ.."

"อื้ม....."

เสียงร้องตกใจของอลันพร้อมกับเสียงครางอย่างพอใจของอลิซที่ดังพร้อมกันเป็นสิ่งที่ทำลายบรรยากาศเมื่อครู่จนสิ้น

อลันที่กำลังถูกน้องสาวจับกดอยู่ใต้ร่างก็กำลังงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น ทั้งยังไม่เข้าใจสถานการณ์ดีก็ต้องตกใจกับลิ้นเล็กๆที่กำลังละเลียดชิดลำคอของตน ไหนจะร่างกายนุ่มนิ่มที่เบียดกับตัวเขาไปทุกส่วน ยิ่งยามที่น้องของเขาโน้มตัวลงมามันยิ่งแนบชิดกันไปใหญ่ เขาเองก็เริ่มมีอาการเห่อร้อนทั่วใบหน้าที่สำคัญมันจะไม่เป็นอะไรถ้าหากว่าร่างกายของเขาไม่ตอบสนองดีเกินไป ให้ตายเถอะอลิซ!!!!

'แก่นกายของเขามันไม่ยอมฟังเจ้าของเสียแล้ว'

"อร่อย....หอม....หอมมาก "

ไม่รอช้าหลังจากที่ฉันใช้ลิ้นไล่วนชิมอย่างพอใจร่างกายมันก็ขยับไปของมันเอง ปากเล็กกัดลงไปบริเวณคอของคนที่อยู่ใต้ร่างของตนอย่างไม่รอช้า

"อืม~~อึก..."

"อ่า~~~ อะ..อลิซ"

เสียงครางอย่างพอใจทั้งสองเสียงดังขึ้นอย่างไม่ยอมกัน ยิ่งร่างเล็กกดเบียดลงมาเท่าไหร่อารมณ์ของเขายิ่งพลุ่งพล่านมากขึ้นเท่านั้น แม้ว่าเขาจะพยายามฝืนห้ามร่างกายไว้อย่างไรก็ไม่อาจทัดทานสัญชาตญาณดิบเขาเผ่าพันธุ์ไว้ได้ การดื่มเลือดที่จะมาพร้อมกับการร่วมรัก

เสียงครางและหอบหายใจที่เริ่มถี่ อุณหภูมิเริ่มสูงขึ้น และเขาเริ่มห้ามตัวเองไม่อยู่ มือไม้เริ่มลากผ่านไปยังเรือนร่างที่เย้ายวนเขาเริ่มลูบไล้สะโพกที่แอ่นคล่อมตัวเขาไว้ มันทั้งแน่นและนิ่มทำให้ความรู้สึกเริ่มต้องการมากกว่านี้

"อืม~~อะ~~อะ~~"

ตอนนี้สติของฉันเริ่มกลับมาแล้วหลังจากที่ได้ดื่มเลือดหอม ๆ ของพี่ชาย ยิ่งเมื่อได้ยินเสียงที่ครางอยู่ข้างหูดังเท่าไหร่สมองยิ่งสว่างวาบขึ้นเรื่อย ๆจนได้สติกลับมาหมด เมื่อมองคนที่อยู่ใต้ร่างก็เจอกลับพี่ชายที่หน้าแดงนอนหอบหายใจหนักๆ เสื้อผ้าก็หลุดลุ่ยเหมือนโดนใครดึงทึ้งมา และเมื่อมองลงก็เจอกับ….

อื้อหือ~~~~~ซิกแพคคุณพี่ชาย(แค๊กๆ)ไม่ใช่สิ

'นี่ฉันทำอะไรลงปายยยยย'

บรรยากาศในห้องเต็มไปด้วยความกระอักกระอ่วน ฉันกับพี่อลันต่างแยกมุมคนละฝั่งของเตียงเพื่อสงบสติและอารมณ์(...)ก่อนที่พี่ชายจะเป็นผู้ทำลายความเงียบก่อน

"คือ....พี่ดีใจที่อลิซฟื้นขึ้นมานะคะ"

พี่ชายไม่พูดเปล่าพลางสบสายตายืนยันในสิ่งที่พูดอย่างกับกลัวฉันไม่เชื่อ จนฉันต้องเป็นฝ่ายหลบเสียเอง

จะปรับความเข้าใจก็ไม่ว่าอะไรหรอกแต่ใส่เสื้อให้ดีๆก่อนจะได้ไหม~~~ฉันแพ้หัวนมชมพู..แค่กๆๆ

"คะ.....คือน้อง....น้องไม่ได้ตั้งใจให้เป็นแบบนี้นะ"

"ไม่ต้องพูดอะไรแล้วคะพี่ไม่ว่าน้องหรอก พี่ดีใจเสียอีกที่น้องทำกับพี่ไม่ใช่คนอื่น"

พล่าม!!!

เป็นอย่างนั้นไปได้ไง....ง่า....หัวนม...ซิกแพค...ไม่ได้ๆต้องดึงสติไว้ ๆ ๆ....หัวฟูๆเซ็กซี่ง่าาาาา

"น้องเป็นอะไรหรือเปล่าคะไม่สบายตรงไหนบอกพี่ชายได้นะ"

ไม่ว่าเปล่าท่านพี่สุดน่ากิ..แค่กๆ...เอิ่ม (ได้ใช้ท่าไม้ตายที่ทำเธอแทบอดใจไม่ไหว) ใช้หน้าผากอันเนียนกริบมาทาบทับกับหน้าผากของฉันทำให้เราใกล้ชิดกันถึงลมหายใจ

ฉันเหมือนโดนดูดลงหลุมลึกอีกครั้งเมื่อเผลอสบสายตาอันทรงเสน่ห์ของท่านพี่ ก่อนที่ฉันจะเริ่มรู้สึกร้อนที่ใบหน้าและเสียงหัวใจที่เต้นอย่างบ้าคลั่งจนฉันกลัวเขาจะได้ยิน

อ่า....โลกนี้พี่กับน้องแต่งงานกันได้ มีพวกรักษาสายเลือดสีน้ำเงินแต่.....มะ...มันก็แปลกปะวะ.....โอ้ย!!!!

"พรึบ"

ฉันรีบถอยออกมาจากเตียงอย่างรีบร้อนและลืมไปว่าเพิ่งฟื้นขึ้นมาร่างกายยังไม่แข็งแรงดี ทำให้แทบล้มทั้งยืนต้องไถตัวลงกับด้านข้างของเตียงอย่างช่วยไม่ได้

"อลิซ!!!"

เสียงร้องตกใจของท่านพี่ดังขึ้นก่อนที่ร่างสูงจะพุ่งมารับเธอไว้แทบไม่ทัน

"เฮ้อเด็กดื้อ" (เอ็นดูที่สู๊ดดดด)

พี่ชายเคาะนิ้วลงบนจมูกฉันเบาๆก่อนจะช้อนตัวฉันอุ้มท่าเจ้าสาวไปวางบนเตียงดีๆ

"เอ่อ.....ขอบคุณมากๆนะคะ"

"ทีหลังก็อย่าเผลออย่าลืมจนทำให้ตัวเองเจ็บอีกละ"

พี่ชายดุไม่จริงจังก่อนจะยิ้มให้อย่างอ่อนโยน อื้มหือ พี่ค่ะดาเมจนี้รุนแรงจนฉันเลือดแทบพุ่ง หากมากกว่านี้ฉันจะไม่ทนนะคะ

"หึหึ"

เสียงหัวเราะลึกลับดังออกมาจากปากของพี่ชายที่มองฉันอยู่.....หวังว่าฉันคงไม่ได้แสดงอะไรให้ขายขี้หน้านะอยู่ดีๆพี่ชายก็ลุกขึ้นก่อนจะก้มลงมาข้างๆหูของฉัน

"น้องอลิซค่ะพี่ว่าเราเช็ดน้ำลายก่อนนะคะเดี๋ยวพี่จะไปตามหมอ หวังว่ากลับมาน้อง......จะดีขึ้นนะ"

"แอ๊ดดดดดดด.......ปัง!"

'เฮือก...สูด....ทะ....ทำมันถึงหน้าขายหน้าที่สู๊ดดดดดดด'