การไปดินเนอร์กับเจ้านายเป็นเรื่องที่น่าอึดอัด ต่อให้เขาพาเธอมาดินเนอร์ที่ร้านหรู หรือสั่งอาหารกับไวน์ราคาแสนแพงมาก็เถอะ โมราก็อึดอัดอยู่ดี ซ้ำร้ายที่เธอไม่ได้อึดอัดเพราะเป็นเจ้านายเสียด้วย เธออึดอัดเพราะคนคนนั้นคือบรูคลินต่างหาก
“คุณโมราไม่ชอบไวน์แดงหรือครับ”
“คะ?”
“เห็นไม่ค่อยดื่ม”
“อ๋อ” เธอร้องเสียงยาวเล็กน้อยเมื่อได้สติกลับมา “ฉันดื่มไม่เก่งน่ะค่ะ”
“งั้นเอาค็อกเทลไหม ผมสั่งให้” พลันก็ร้องเรียกบริกร ทำเอาโมราต้องรีบห้ามแทบไม่ทัน
“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันอิ่มแล้วด้วยล่ะ”
“อิ่มแล้ว?”
“ค่ะ”
“ผมไม่ค่อยเห็นคุณทานอะไรเลย แต่คุณบอกว่าอิ่มแล้ว”
“ฉันไม่ค่อยหิวน่ะค่ะ”
หญิงสาวพยายามหาข้ออ้าง สาเหตุที่เธอกินอะไรไม่ค่อยลงก็เพราะคนตรงหน้านั่นล่ะ เขาบริการเธอราวกับว่าเป็นแฟนหนุ่ม คิดไปคิดมาถ้าคนที่ทำแบบนี้ให้เป็นอังเดร เธอคงจะยั่วยวนเขาด้วยคำพูดแสนซุกซนไปมากพอสมควรเลยล่ะ
หากแต่เพราะเป็นบรูคลิน เธอ
