Divorced Wife Married A CEO

9. The First Torment /SPG

PLEASE READ AT YOUR OWN RISK. THIS SCENE MAY CONTAIN DISTURBING S*XUAL ACTS.

Hearing the loud and crisp slap, tears welled up in my eyes as the throbbing pain intensified. Nag-init ang pisngi ko sa sakit ng pagkasampal ng asawa ko at kaagad ko iyong nasapo upang tanggalin ang sakit. Ngunit ni hindi nakabawas ang haplos ko sa sakit na nararamdaaman ko dahil ang labis na nasaktan ay ang aking damdamin. Balewala ang pisikal na sakit na binigay ng aking asawa. Mas lalo akong nasaktan dahil sa pag-aakusa niya na may iba akong lalaki, na niloloko ko siya. Ang sakit-sakit sa puso ko na para bang binibiyak iyon at sinusunog sa apoy dahil sa sobrang init at hapdi. Kailanman ay hindi ko kayang lokohin ang asawa ko. Mahal na mahal ko siya.

Ni hindi ko siya kinompronta sa pagtataksil niya sa akin, bakit ako ngayon ang inaakusahan niya? Ano’ng maling ginawa ko para tratuhin niya ako ng ganito?

“M-mahal . . . nasasaktan ako,” humihikbing pagmamakaawa ko. Sinubukan kong pigilan ang ginawa niyang pagpunit sa damit ko, pero dahil malakas siya, lalo pa at lango ito sa alak ay wala akong nagawa.

“w***e! Nagawa mong makipagtalik sa iba? Ang kapal ng mukha mo!”

Isang malakas na sampal sa mukha ang natamo ko nang muling dumapo ang palad ng aking asawa. Napabaling sa kabilang gilid ang mukha ko dahil sa puno ng puwersa ang pagkasampal niya. Namingi at namanhid ang pakiramdam ko dahil magkabilaan na ang sakit na aking nararamdaman. Ang luha ko ay nagpatuloy sa pag-agos habang ang mata ko ay nagmamakaawa kay Earl na pakinggan niya ako. Para siyang demonyo ngayon sa paningin ko na lulong sa droga ngunit umaasa akong pakikinggan niya ang hinaing ko.

Nakalantad pa rin sa kanya ang hubad na dibdib ko na puno ng mga pulang marka na siya naman ang may gawa kaninang umaga. Ang damit ko ay punit-punit na dahil sa walang awang pagpunit ng asawa ko.

“Mahal, hindi. Hindi ko kayang gawin ‘yon sa’yo. Mahal na mahal kita, hindi ko kayang makipagtalik sa iba tulad ng binibintang mo.” Hinayaan kong mangilid ang luha ko. My husband is whip with my tears. Umaasa ako na madadala siya ng aking luha, ngunit isa iyong malaking pagkakamali.

My husband not only didn’t listen to my pleas but also yanked my torn clothes while glowering at me with his dark eyes. His face is devoid of emotion. I can see from him that he wanted to shread me into pieces—natatakot ako. Natatakot ako sa maari niyang gawin, lalo na at wala siyang balak na pakinggan ako.

“Hindi mo kayang gawin? F*ck, Joanne! The proof is evident. These red marks are fresh from your infidelity. At ngayon sasabihin mo sa akin na hindi mo ako niloloko!? I saw you with that guy! Huwag kang magsinungaling sa’kin.” He grips my spoilt collar para iangat ang mukha ko sa kanya.

Napailing ako sa narinig ko. How can my husband say that? Creed offers me to drive home. Hindi ko siya matanggihan dahil gusto ko na rin makauwi kaagad. It was he who cheating on me. It was he who didn’t pick me from work para sabay kaming umuwi. Bakit nagkaganito? Kung alam ko lang na ganito ang mangyayari ay hindi na sana ako nagpahatid kay Creed. Sana. Pero kahit anong sana ang gagawin ko ay hindi ko na maibabalik ang nangyari. I shouldn’t made a decision that the corresponding resut is unknown.

“Mahal,” tawag ko. Habang nangingilid ang luha ko ay pinilit kong haplusin ang mukha niya upang pakalmahin siya. “Hindi ko magagawang lokohin ka, please believe me. I was waiting for you to pick me, but . . .” hindi ko kayang ipagpatuloy ang sasabihin ko. Paano ko sasabihin sa kanya na tumawag sa akin si Tiffany at sinabi nito na magkasama sila ng asawa ko? If I say that he and Tiffany were together, anong sasabihin niya? Na inaakusahan ko siya upang maiwasan ang ginawa ko?

“Don’t bullshit with me, Joanne!” Malakas niyang ibinalya ang katawan ko sa malambot na kama. Nagpapasalamat ako dahil malambot iyon kaya hindi gaanong malakas ang impak subalit dahil malakas ang pagkatapon niya sa katawan ko ay nasaktan pa rin ako.

Napaigik ako pero wala akong magawa dahil sa saradong tainga ng asawa ko. Kahit anong paliwanag ko ay ayaw niyang makinig sa akin. Hindi ko alam kung paano at bakit niya nasabi na niloloko ko siya. Nanatili ako sa pagkakahiga sa kama at ang punit na damit ko ay mahigpit kong hinawakan at sinubukang itago ang nakalantad na dibdib ko. Ngunit ang ginawa kong iyon ay nagbigay ng maling impresyon sa aking asawa. Malakas niyang hinatak ang kamay ko kaya muling lumantad ang dibdib ko na puno ng marka at umalon-alon dahil sa paggalaw ng katawan ko.

“What now? Hindi mo na kayang ipakita sa akin ang katawan mo dahil napatikim mo na sa iba?” My husband strangles my neck hard while looking at me fiercely. His cold eyes didn’t leave my own as he stared at me with disdain like I was a lowly animal. I feel hurt by that kind of attention from him.

Napaubo ako dahil sa matigas at maugat na palad niya na sumasakal sa leeg ko. Nagpumiglas ako dahil nahihirapan akong huminga ngunit tila wala siyang balak na pakawalan ako. My tears keep on streaming, and my eyes held a deep pleading, begging him to let me go. Why did my husband change so much like this?Is it me? Ako ba ang nagkulang?

Kahit namumugto na ang mata ko sa luha at kahit halos mawalan na ako ng hininga dahil sa pagkakasakal ng asawa ko ay hindi pa rin niya ako pinapakawalan.

“Akin ka lang, Joanne. Hinding-hindi ka mapupunta sa iba dahil akin ka!” Malamig na bulong ng aking asawa sa aking tainga. Halos manginig ang katawan ko dahil sa lamig ng boses niya na halos walang halong pagmamahal. Ngunit dahil sa sinabi niya ay nakaramdam ako ng kaunting tuwa. Gusto niya akong manatili sa tabi niya. Ibig bang sabihin nito ay mahal pa rin niya ako? Call me a masochist , but I still love my husband. Kahit ganito ang pagtrato niya sa akin, basta alam kong mahal niya ako, ay mananatili ako sa tabi niya.

I wanted to answer, but my neck was still squeezed the life out of it. Kung nasa harap lang ako ng salamin ay nakikita ko na kung gaano kaputla ang mukha ko. I can’t breathe. It’s hard. Is this my end? Will I die in my husband’s hands?

Patuloy sa pag-agos ang luha ko. Hawak na ng isa niyang palad ang dalawang kamay ko at kinubabawan niya ako. Hindi ako makagalaw. Walang bisa ang pagpupumiglas ko sa lakas ng asawa ko lalo na dahil nakadagan na ang katawan niya sa akin. Pagkatapos noon ay bumaba ang labi niya sa labi ko saka marahas na hinuli ang mga labi ko upang halikan ako. Ngunit ang halik na iyon ay walang halong pagmamahal kundi puno ng galit.

“Subukan mong makipagkita muli sa lalaking iyon at sisiguraduhin ko sa’yo hindi mo na siya makikitang muli!”

Napasinghap ako sa pagbabanta ng asawa ko. Creed is innocent. Hindi siya maaring madamay sa galit ng asawa ko. If I only know things would escalate like this, I shouldn’t have let Creed bring me home.

Dahil sa marahas na halik ni Earl ay lalo akong hindi makahinga. Bago pa ako tuluyang mawalan ng ulirat ay tumigil na siya at binitawan ang kamay ko na gapos niya. Pinakawalan na rin niya ang pagkakasakal sa leeg ko. Napaubo ako nang maramdaman ko ang pagluwag ng hininga ko, ngunit panandalian lamang iyon dahil walang ano-ano’y muli niya akong hinawakan at malakas na pinaikot ang katawan ko. I lay flat on my stomach and my husband straddles on my back. I can feel him lean forward on me before whispering on my ear, while grabbing a handful of my hair and grips it tightly. Napahiyaw ako sa sakit ng pagkasabunot niya at napaangat ang aking leeg.

“Ah! M-mahal, nasasaktan ako. . .” pagmamakaawa ko. hinawakan ko ang kamay niya na mahigpit na nakasabunot sa buhok ko upang pigilan ito. “Mahal, tama na, please. . .”

My husband just scoffed at my pleadings. “Damn w***e! Hindi ko kayang makita ang katawan mong nilamutak ng ibang lalaki. F*ck! I am disgusted by you, Joanne!”

Tahimik lang akong napaluha dahis sa sinabi niya. Hindi lang sakit ng katawan ko ang nararamdaman ko. Ang puso ko ay durog na durog na sa bawat masasakit na sinasabi ni Earl. Niyuyurakan niya ang dangal ko, pero bakit hindi ko siya kayang awayin? Bakit hindi ko siya kayang iwan? Ganoon ba talaga kapag mahal mo ang isang tao? Nakahanda kang magtiis at magpakasakit para lang makasama mo ang mahal mo?

Habang nakadagan si Earl sa likuran ko ay naging abala ang isang kamay niya sa paghablot sa natitira kong saplot pantaas. Dahil punit na iyon ay walang pakialam niyang hinubad iyon mula sa katawan ko. Nasaktan ako dahil sa marahas na kilos ng asawa ko pero hindi ako makakibo. Ang tanging nagawa ko lang ay impit na umiyak dahil hindi rin naman ako pinapakinggan ng asawa ko. Nang tuluyan niyang mahubad ang punit-punit kong damit ay saka lang niya binitawan ang buhok ko mula sa malakas na pagkasabunot.

Namamanhid at magaan ang ulo ko dahil sa sakit nang tuluyang makalaya ang buhok ko. Sinubukan ko muling magsalita sa malumanay na boses. “Mahal, pakinggan mo ako please. Hindi ko kayang gawin ‘yong binibintang mo sa akin. Wala akong ibang lalaki, mahal.” Habang nagsasalita ako ay walang tigil sa pag-agos ang luha ko habang ang dibdib ko ay naninikip sa sakit.

“Walang ibang lalaki? Huwag mo akong gaguhin! Alam kong pinagtatanggol mo lang ang lalaking ‘yon! Simula sa gabing ito ay tuluyan mo nang sinira ang tiwala ko sa’yo. Hindi kita mapapatawad!” Pagkasabi niyon ay kinuha niya ang punit-punit kong damit at walang sali-salitang iginapos sa likuran ang dalawa kong kamay gamit iyon.

Dahil nanatili pa rin akong nakadapa ay hindi ko nakikita ang ginagawa niya, kaya nagulat na lang ako nang maramdaman ang mahigpit na bagay na nakatali sa kamay ko. I stiffled my cries and pleading. My husband is not in his right state now. Walang silbi ang paliwanag ko kahit anong gawin ko. Basang-basa na ang unan mula sa magkahalong luha at sipon ko at lalo pa iyong nababasa dahil patuloy pa rin ako sa tahimik na pag-iyak.

“I will erase every scent of that man on your body, Joanne. Walang ibang makakatikim sa’yo kundi ako. Ako lang, Joanne. Ako lang.”

Every word that came out of his mouth was cold and menacing. It gives me shivers. Bago pa ako makapag-isip ng kung ano-ano ay walang pakundangang inililis pataas ng asawa ko ang suot kong palda na siyang suot ko galing opisina. Nanuot ang lamig sa katawan ko na kanina pa nilalamig nang lumantad ang kahubaran ko lalo pa at hinawi ng aking asawa ang suot kong panty saka mabilis na ipinasok ang daliri niya sa loob ko ng basta-basta.

Napadaing ako sa sakit dahil tatlo agad ang ipinasok niya nang hindi man lang inihanda ang pagkababa* ko.

“Argh! M-mahal, ang sakit. . .” daing ko pero alam kong hindi niya ako naririnig. Dahil sa sumunod na sandali ay hinugot na niya ang kanyang daliri at malakas na sinampal ang pisngi ng puwetan ko saka buong puwersang pinasok ang mataba at mahaba niyang ugat sa kuweba ko. Muli akong napahiyaw sa sakit. “ Mahal! Tama na please, ang sakit, mahal. Ang sakit!”

Dahil nakasuot pa rin ako ng panty at hindi niya pinunit iyon ay hinawi niya lang iyon sa tabi. Mabilis siyang umulos sa likuran ko habang walang tigil sa malakas na pagpalo sa puwet ko.

“Punyeta kang babae ka! Nagrereklamo ka pa? Hindi ka na nasasarapan sa’kin kaya naghahanap ka na ng iba!?” malakas na sigaw ng aking asawa habang hindi tumitigil sa mabilis at magaspang na pagbayo sa katawan ko.

Hinawakan niya ako sa magkabilang-gilid ng baywang ko at malakas na hinatak ang katawan ko kaya napaluhod ako sa kama at nakatuwad sa kanya. Nagpatuloy ito sa marahas na pagkadyot sa likuran ko at balewala sa kanya kahit nasasaktan ako. Mabilis ang bawat hugot at baon niya. Ang bawat paghampas ng p*********i niya sa loob ko ay mariin, pero wala akong nararamdamang sarap. All I can feel is pain. It was clearly shows that my husband is rap*ng me. He is doing me forcefully and against my will.

“Ano, Joanne? Sino’ng mas masarap sa amin ng lalaki mo?” Muling hinawakan ng asawa ko ang magulo kong buhok at malakas akong sinabunutan upang mapalapit ang mukha ko sa kanya. He then licked my neck down to my chin and forcefully bit my lower lips. “This is mine.” He licked my bitten lips that was now bleeding. “You are mine, Joanne.”