“Mabuti at nakabalik na kayo. Saktong-sakto pala ang tapos ko nang pagluluto,” bungad na bati sa amin ni tatay nang makita kami.
Papasok pa lang kami ng pinto nang makasalubong namin si Tatay Poldo. Basa ang buhok niya at mukhang katatapos lang magluto. Humalik sa kaniya si Nanay Cedes habang ako naman ay nagmano sa kaniya. Isa iyon sa mga natutunan ko rito sa mundo ng mga tao—ang pagmamano. Iyon ay isang paraan para ipakita ang paggalang sa nakatatanda sa iyo.
“Hihintayin ko pa naman sana kayo sa labas o hindi kaya ay susunduin para mag-almusal muna. Akin na nga ‘yan.” Kinuha niya ang tig-isang balde na hawak namin ni Nanay Cedes.
Iginiya ako ng babae paupo at kahit paano ay napawi ang pamimintig ng aking mga paa. Sanay na rin naman ako sa mga lakarin namin ni nanay
