ฟู่~
"........" ลินินพ่นลมหายใจออกมาหนักๆด้วยความโล่งใจทันทีที่ประตูห้องปิดสนิท ดวงตากลมโตเลื่อนสายตาไปที่สิงหราชที่เขายังหยุดยืนอยู่กับที่ตรงหน้าประตู "คุณใหญ่จะอยู่ห้องนินอีกนานแค่ไหนคะ นินต้องการนอนพัก"
"ผู้อาศัยอย่างเธอกล้าไล่เจ้าของบ้านอย่างฉัน ทำไมฉันอยู่ในห้องนอนของเธอไม่ได้" สิงหราชพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ เขาเขยื้อนตัวก้าวเท้าเดินมาทิ้งตัวนั่งลงข้างเตียง ซึ่งลินินก็ถอนหายใจออกมาหนักๆ เธอแทบจะไม่เหลือเรี่ยวแรงในการจะต่อกรกับสิงหราชอีกต่อไป
"ถือว่านินขอร้องนะคะคุณใหญ่ มีอะไรค่อยคุยกันพรุ่งนี้ได้ไหมคะ นินไม่ไหวจริงๆปวดหัวเหมือนหัวจะระเบิดเลยคะ"
"จะนอน"
"ค่ะ...นินจะนอน"
"กินข้าวกินยาแล้ว"
"เดี๋ยวคอยกินก็ได้ค่ะ นินยังไม่หิว อ๊ะ!!!...คุณใหญ่" ลินินพูดพร้อมกับทำท่าจะเอนตัวนอน ทว่าก็โดนสิงหราชคว้าแขนเล็กๆเอาไว้อย่างแรง ออกแรงดึงให้ลินินกลับมานั่งเหมือนเดิม "จะใจร้ายแกล้งนินไปถึงไหนคะ
