"ไม่ค่ะ...ไม่เอาค่ะ นินหนาว...นินไม่เช็ดตัวนะคะแม่" ลินินพูดด้วยน้ำเสียงงอแง แอบมองไปที่ห้องน้ำด้วยความหวาดระแวง ก่อนผ่อนลมหายใจออกมาเบาๆเมื่อประตูห้องน้ำยังปิดสนิท
ก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปมองโฉมฉายดึงตัวผู้เป็นแม่ให้นั่งลงที่เดิม ซึ่งโฉมฉายก็ยอมทำตาม ลินินจึงถอนหายใจออกมาเบาๆด้วยความโล่งใจ
เธอจะให้โฉมฉายไปในห้องน้ำไม่ได้ ยังไงก็ไม่ให้รู้โดยเด็ดขาดว่า...สิงหราชอยู่ในนั้น "แม่คะนินไม่อยากเช็ดตัวจริงๆ...มันหนาว นินไม่เช็ดตัวนะคะแม่"
"ก็ได้จ้ะ ขี้อ้อนจริงๆลูกสาวแม่ นอนได้แล้วนะ" โฉมฉายดันตัวให้ลินินนอน ซึ่งลินินก็ยอมนอนเหมือนเดิม แต่ไม่วายเหลือบสายตาไปมองประตูห้องน้ำ "มีอะไรหรือเปล่าแม่เห็นมองประตูห้องน้ำหลายครั้งแล้ว หรือว่าอยากเข้าห้องน้ำอีก"
"เปล่าค่ะนินมองเฉยๆไม่มีอะไร" ลินินส่งยิ้มบางๆให้กับโฉมฉาย จากนั้นในห้องก็ตกอยู่ภายในความเงียบ "แม่คะเรื่องกลับบ้านที่ต่างจังหวัดระ..."
"แม่กำลังจะค
