"ทำไมต้องถามแบบนั้นด้วยล่ะคะ ต้องเจาะจงด้วยเหรอคะว่า...ผู้หญิงเป็นใครผู้ชายเป็นใคร?" ลินินเลือกคิ้วถามด้วยความไม่เข้าใจ
"เอาแค่ผู้ชายก็พอ"
"คุณใหญ่อยากจะรู้ไปทำไมคะ?"
"ลินิน...ฉันบอกว่าให้พูด เธอก็พูดแค่นั้น" ความอดทนที่มีจำกัดทำเอาสิงหราชพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่กดต่ำ ซึ่งน้ำเสียงกดต่ำของสิงหราชทำเอาลินินถอนหายใจออกมาหนักๆ
"นินบอกก็ได้ค่ะ ผู้ชายที่พูดถึงก็ลุงๆแถวบ้านนินนั่นแหละค่ะ คุณใหญ่คงไม่รู้ว่าแม่นินเปิดร้านข้าวแกง บางเมนูแม่ทำ...บางเมนูนินก็ทำ ลุงๆที่มาซื้อข้าวกินเขาก็บอกว่านินทำอร่อย ที่นี่รู้แล้วนะคะ แล้วก็เลิกดุนินด้วย"
"ถ้าเธอพูดตั้งแต่แรกฉันก็ไม่ต้องดุไหม?"
"นินพูดตอนไหนคุณใหญ่ก็ดุตลอดนั่นแหละค่ะ...เพราะคุณใหญ่ใจร้าย แล้วยังไงคะ...ตกลงจะให้นินทำให้กินไหม หรือว่าคุณใหญ่จะสั่งเอา"
"ทำอะไรอร่อย?"
"หมายถึงใครคะ หมายถึงนินเหรอ?"
"ก็อยู่กันแค่สองคนไหม?"
"........." ลินินยู่
