@เวลาต่อมา
"เลิกได้แล้วมั้ง เธอเล่นน้ำนานเกินไปแล้วนะลินิน" น้ำเสียงเรียบนิ่งของสิงหราชดังขึ้น
หลังจากที่เขาละสายตาจากหน้าจอโทรศัพท์มือถือของตัวเอง เงยหน้าขึ้นไปมองลินินที่กำลังว่ายน้ำเล่นอย่างสนุกสนาน โดยที่เขาเองก็นั่งอยู่บนเก้าอี้ข้างขอบสระมาเป็นเวลานาน เกือบจะหนึ่งชั่วโมง
"ขออีกสิบนาทีได้ไหมคะ?" น้ำเสียงสดใสของลินินถูกเปล่งออกมา พร้อมๆกับการที่เธอว่ายน้ำไปเกาะที่ขอบสระ ตรงตำแหน่งด้านหน้าของสิงหราช
"ไม่ได้" สิงหราชตอบกลับทันที โดยที่ดวงตาคมกริบจ้องใบหน้าจิ้มลิ้มของคนตรงหน้า ที่รอยยิ้มสดใสค่อยๆจางหายไป
"ทำไมล่ะคะคุณใหญ่ นินขออีกแค่สิบนาทีเองนะคะ" ลินินเอ่ยด้วยน้ำเสียงและใบหน้าที่งอแง
เธออยากจะว่ายน้ำเล่นให้จุใจ นานๆทีจะได้มาว่ายน้ำเล่นแบบนี้สักที อยากจะเก็บกักความสุขตรงนี้เอาไว้ให้นานที่สุด
"นินขอเล่นต่ออีกสักสิบนาทีนะคะ"
"เธอขอฉันอีกสิบนาทีมากี่ครั้งแล้วลินิน พอได้แล้ว...ขึ้นมา
