อ่อยหรือโดนยา NC++
2928 Words
ไอริสตาร์ คลับ
~เสียงเพลงในผับ~
"จริงป้ะเนี้ย!"ไอริสตา วิสากานดาและอัญรินทร์ พูดออกมาพร้อมกันเมื่อเมลดาเล่าเรื่องทั้งหมดให้เพื่อนๆฟัง
"อืม...แล้วฉันก็ขัดใจแม่ไม่ได้ด้วยครั้งนี้ อีกอย่างฉันเป็นห่วงบริษัท ฉันก็คงต้องทำเพื่อความอยู่รอดของบริษัทฉัน ขืนปล่อยให้ล้มละลายไปฉันคงขาดใจตายแน่ๆที่เห็นบริษัทที่ฉันพยายามสร้างมากับมือต้องสูญสลายไป"เมลดาอธิบาย
"แกโอเคไหมเมล เรื่องนี้เรื่องใหญ่มากจริงๆ ฉันเห็นใจแกนะ"วิสากานดากล่าวพรางปลอบใจด้วยการเอามือมาตบไหล่เพื่อนเบาๆ
"ฉันโอเคแก ถึงแม้อีตานั่นจะกวนประสาทไปหน่อยแต่เพื่อบริษัทฉันยอม อีกอย่างถือว่าเล่นเกมส์ให้จบๆด้วย ฉันจะทำให้ตานั่นหลงรักฉันหัวปรักหัวปรำเลย"
"ฉันว่านายนั่นหลงแกแน่นอน เพื่อนฉันสวยออกขนาดนี้"ไอริสตายอเพื่อนอีกคน
"เออพวกแกเดี๋ยวฉันมานะ ปวดท้องเข้าห้องน้ำ"อัญรินทร์ไม่แม้แต่จะปลอบเพื่อนแถมยังเดินลอยละลิ่วไปทางฝั่งห้องน้ำ ทำเอาไอริสตาและวิสากานดาเริ่มรู้สึกผิดสังเกตุกับพฤติกรรมที่เริ่มเปลี่ยนไปของเพื่อนคนนี้
อีกด้าน...
อัญรินทร์เดินมารอใครสักคนที่หลังคลับ ด้วยท่าทางลับๆล่อๆ พร้อมกับหันซ้ายแลขวาก่อนที่จะยกหูโทรศัพท์เพื่อเรียกพบใครบางคน
พรึ่บ ม๊วบ!!
เอวบางถูกคว้าไว้จากทางด้านหลัง พร้อมกับใบหน้าที่หล่อแต่แสนเจ้าเหล่ห์ระดมจูบเข้ามาที่ต้นคอขาวของอัญรินทร์อย่างหื่นกระหาย
"ว๊าย...คุณ...ใจเย็นก่อนสิ"อัญรินทร์ดึงเเขนของจัสตินออกก่อนที่จะหันหน้าสวยหวานแต่โรยไปด้วยหนามกุหลาบมาประจันหน้ากับคนร่างสูง
"ใจเย็นได้ไงล่ะ ก็เธอแต่งตัวยั่วยวนซะขนาดนี้...โทรเรียกฉัน...อยากไปต่อใช่ไหม?"จัสตินยังไม่วายคว้าเอวบางของอัญรินทร์มากอดไว้ จากนั้นก็ซุกไซร้เข้ามาที่ซอกคอของเธออีกครั้ง
"อื้อ..."เธอครางออกมาอย่างพอใจ แต่นี่เเค่เพียงการบริหารเสน่ห์ของเธอเท่านั้น ชายตรงหน้าก็แค่ที่ระบายความใคร่เวลาเธอเครียดเท่านั้นเอง
"ไปต่อกัน..."จัสตินกระซิบเสียงกระเส่าจน
อัญรินทร์รู้สึกเสียวส่านไปทั้งตัว
"แหมใจเย็นก่อนสิ...วันนี้ฉันมีของเด็ดประจำกลุ่มให้คุณ..."เธอผลักเขาออกเบาๆเพราะกลัวว่าถ้าถลำลึกไปกว่านี้มันจะยิ่งเสียแผนของเธอ
อัญรินทร์เปิดรูปเมลดาให้จัสตินดู
"เนี้ย...เพื่อนฉันชอบคุณ...แต่หล่อนไม่กล้าบอก..."
"ว้าวนี่มันอาหารชั้นเลิศเลยนะเนี่ย...เธอแน่ใจนะว่าเพื่อนเธอชอบฉันจริงๆ"
"แน่ใจสิ เดี๋ยวฉันจะบอกให้ยัยเมลมาหาคุณก็แล้วกัน"จากนั้นอัญรินทร์ก็เดินกลับไปหาเพื่อนในกลุ่ม แล้วมองไปที่โต๊ะวีไอพีอีกโต๊ะเพื่อดูว่าอคินอยู่โต๊ะของตัวเองหรือเปล่า พออคินลุกออกจากโต๊ะสักพักเธอจริงเริ่มแผนการณ์ทันที
"เมล...เมื่อกี้ฉันเจอว่าที่คู่หมั้นแกอ่า อยู่ทางหลัง
คลับ...เขา...ฝากฉันมาบอกแกว่าให้ไปหาหน่อย"เธอทำหน้าซื่อ
"จะอยากเจอทำไมเนี้ย...ยังไม่ได้เป็นอะไรกันมาออกคำสั่งกับฉันและ...เดี๋ยวเถอะ..."เมลดาบ่นอุบอิบ
"เออ แกก็ไปหาเขาหน่อย เห็นเขาบอกมีเรื่องสำคัญ"อัญรินทร์แสร้งทำก่อนจะกระดกเหล้าเข้าปากอย่างรวดเร็ว
"อือๆ..."
"เดี๋ยวแก...ชนแก้วกับฉันก่อน...ฉันจะกลับเเล้ว"อัญรินทร์ไม่วายดึงเพื่อนไว้ ก่อนจะยกแก้ววิสกี้ให้เพื่อนชน
เพล้ง!
"งั้น...ฉันไปก่อนนะ"เมลดากล่าวหลังจากที่กระดกวิสกี้จนหมดรวดเดียว
หลังคลับ...
"...นาย..."
ขวับ หมับ!
ยังไม่ทันที่เมลดาจะพูดหรือเอื้อนเอ่ยคำถามเเม้แต่ประโยคเดียว ก็ถูกร่างสูงที่หันหลังยืนรออยู่เมื่อคู่ หันหน้ามาประจันหน้ากับเธอแล้วคว้าเอวของเธอเข้ามาแนบชิดกับร่างของเขา ทำเอาคนร่างเล็กตรงหน้าตกใจ
"ว๊าย...นายทำอะไรของนายเนี้ย...แล้วทำไมกลิ่นบุหรี่คลุ้งขนาดนี้"เธอโวยวาย แถมกลิ่นไม่คุ้นอีกด้วย เขาเปลี่ยนกลิ่นน้ำหอมหรอ เธอไม่ชอบกลิ่นนี้เอาซะเลย
"แหม...อย่ามาเล่นตัวหน่อยเลย...ไปต่อกัน..."
"กรี๊ด...ปล่อยฉันนะแกเป็นใคร..."เมื่อได้ยินเสียงร่างตรงหน้าก็ทำเอาเธอตกใจจนต้องกรี๊ดออกมาทันที เมลดาพยายามปัดป่ายร่างคนตัวสูงให้ออกไปห่างๆจากตัวเธอ นี่ไม่ใช่อคินนี่ แล้วนี่ใคร เธอได้เเต่ตั้งคำถามไว้ในหัว
"ทำเป็นไขสือ! ชอบฉันไม่ใช่หรอหืม..."ร่างหนาก้มลง จะจูบคนตรงหน้าที่เอาแต่ผลักไสเขา หึ ทำเป็นเล่นตัว เขาคิดในใจ
"ชอบบ้าอะไรของนาย ไอ้ทุเรศ ปล่อยฉันนะ!"
"...มานี่"จัสตินลากแขนเธอให้ปลิวตามเเรงที่เขากระชากไป จนเกือบจะถึงรถซุปเปอร์คาร์สีแดงเพลิงของเขาที่ชอบจอดไว้หลังคลับ บริเวรที่ลับตาคน
"อ๊าย...ช่วยด้วย...ปล่อยนะ...ฉันไม่ไป!"
"นี่...อีกหน่อยก็สุขสมอารมณ์หมายตามที่เธอ
ต้องการเเล้ว แล้วดูแต่งตัวสิ น่าขยี้ชะมัด"สายตาหล่อร้ายมองเมลดาในชุดเดรสสั้นสีดำ ผูกคอ โชว์แผ่นหลังขาวๆอย่างถูกใจ
"ปล่อยนะ...เอะ...คุณจัสติน...ปล่อยฉัน...ไม่งั้นฉันจะฟ้องคุณนรินทร์ทิพย์ภรรยาของคุณนะ"เมลดากล่าวทันทีเมื่อจำได้ว่าคนตรงหน้าเป็นใคร
กรึก!
"แหม...เล่นอย่างงี้เลยหรอ?"
ขวับ หมับ!
แขนอีกข้างของเมลดาถูกคว้าเอาไว้ด้วยแรงของใครอีกคน จนเธอเซไปตามแรงของเขา
"เธอมาทำอะไรกับเพื่อนฉัน!"เสียงทุ้มนุ่มที่คุ้นเคย กล่าวอย่างหัวเสีย
"อคิน..."เมลดารีบสะบัดมือออกห่างจากจัสตินทันทีเเล้วไปยืนข้างๆอคินเเทน
"ไอ้จัสตินมันมีเมียเเล้ว...เธอมาทำอะไรกับคนที่เขามีเจ้าของไม่ทราบ!"น้ำเสียงเรียบนิ่งแต่ชวนขนลุกนั้นกำลังข่มอารมณ์ที่เห็นเธอมากับผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่เขา จริงๆเขาเห็นเธอลุกตามจัสตินเพื่อนของเขามาที่หลังคลับหลังจากที่ออกมาจากห้องน้ำ แต่เธอไม่ทันได้สังเกตุเลยมองไม่เห็นเขา เขาจึงตามออกมาดูห่างๆ จนมาเจอเธออยู่ตรงที่จอดรถของเพื่อนเขามันก็อดที่จะเลือดขึ้นหน้าไม่ได้
"น้องคนนี้อยากไปต่อกับฉัน ฉันเปล่าทำอะไรน้องเขาเลยนะ แกก็รู้ว่าฉันรักพี่สาวแกขนาดไหน"เมลดามองหน้าจัสตินที่โกหกแบบหน้าด้านๆ
"เธออ่อยเพื่อนฉันหรอ?"อคินหันมาขบกรามใส่เมลดาอย่างสุดจะทน "เธอนี่มันร้ายกว่าที่ฉันคิดอีกนะ...มานี่"อคินดึงแขนเมลดาไปอย่างแรง และตรงดิ่งไปยังรถของเขาที่จอดอยู่ไม่ไกลจากรถของเพื่อนสนิทเขา
"นี่...ไม่ใช่แบบนั้นนะ...นาย...ปล่อยฉัน...ฉันเจ็บนะ..."
ไม่มีทีท่าว่าคนร่างสูงจะหยุด เมื่อมาถึงรถเขาก็ยัดร่างของคนตัวเล็กเข้าไปในรถทันที ก่อนที่จะตรงไปนั่งประจำที่เเล้วขับรถออกไปอย่างใจร้อน
"นาย...จะพาฉันไปไหน...จอดรถเดี๋ยวนี้...โอ้ย...ร้อน...บ้าน่า...ทำไมฉันใจสั่นแบบนี้นะ...วูบวาบแปลกๆแหะ"ยังไม่ทันที่เมลดาจะพูดจบประโยค อยู่ๆก็เกิดร้อนวูบวาบเข้ามาในร่างกาย มันร้อนประหนึ่งว่าในกายมีไฟสุมอยู่ในตัว เธอสะบัดหน้าไปมา อะไรกันเนี้ย ทำไมคนตรงหน้ายิ่งดูยิ่งมีเสน่ห์ขนาดนี้ เส้นเลือดที่ปูดตามเเขนกำยำของเขานี่มัน...บ้าน่าเมล เมลดาสะบัดความคิดที่ฟุ้งซ่านนั่นออก
"เธอ...เป็นอะไร..."อคินเอ่ยถามด้วยเสียงเรียบๆ
"อคิน...ทำไม...นายน่ากินจัง..."
หมับ!
มือเล็กๆคว้าเข้าไปจับต้นขาของอคินเเล้วลูบเบาๆจนคนตัวสูงที่ขับรถอยู่นั้นเสียวซ่านไปทั้งตัว
"นี่...เมื่อกี้ยังอ่อยเพื่อนฉันอยู่เลย...แล้วนี่อะไร?"เขากล่าวอย่างหงุดหงิดพร้อมกับปัดมือเล็กๆนั่นออกจากต้นขา ขืนปล่อยให้ลูบๆคลำๆมีหวังสติหลุดกันพอดี
"อื้อ..."เมลดาที่ถูกขัดใจเปลี่ยนมาลูบขาเรียวๆของตัวเองแทน ทำเอาอคินยิ่งสติหลุดเข้าไปใหญ่
มือของเธอค่อยๆถกกระโปรงที่มันสั้นขึ้นเผยให้เห็นกางเกงในสีหวานลายลูกไม้ราคาเเพง จากนั้นก็ค่อยๆเอานิ้วเรียวๆสัมผัสเบาๆที่ร่องแคบๆไปมา มืออีกข้างที่ว่างๆอยู่คลึงเบาๆที่หน้าอกหน้าใจของเธอ และนั่น...
เอี๊ยด!!
รถสปอร์ตคันหรูหยุดลงทันที
"เธอทำอะไรของเธอ...เธอคิดจะยั่วฉันหรอ..."
คลิ๊ก
เข็มขัดนิรภัยถูกปลดออกจากร่างกำยำนั้น
ขวับ! ม๊วบ!
ร่างเล็กไม่ตอบเเต่กลับดึงคนข้างๆมาจูบอย่างดูดดื่ม ทำเอาร่างสูงที่กำลังโกรธจัดอยู่นั้น สะบัดความโกรธหลงเหลือแต่เพียงความต้องการที่คนข้างๆยั่วยวนเขามาตลอดทาง
"อ๊ะ...อื้อ..."ทั้งคู่คางเสียงกระเส่าออกมาพร้อมกัน
"เธอนี่มัน...ตัวหอมชะมัด..."เขากระซิบข้างหูคนตัวเล็กกว่าอย่างพอใจ ก่อนที่จะยื่นมือไปปรับเบาะลงเพื่อเอนไปด้านหลัง อคินซุกไซร้อกอวบมือหนาค่อยๆเลื่อนมาขย้ำอย่างเมามัน แต่สักพักเขาก็ต้องหยุดชะงักการกระทำนี้ลง เมื่อคิดขึ้นได้ว่าอาการนี้มัน..."เธอ...โดนยาหรอเนี้ย..."
หมับ!
อคินผละออกจากร่างบางได้ไม่นานก็ถูกคนร้อนรักดึงเข้าไปนัวเนียด้วยใหม่ อย่างต้องการ กลิ่นนี้แหละที่เขาคุ้นเคย กลิ่นหอมสดชื่นอ่อนๆที่ไม่มีกลิ่นบุหรี่ปน มันเป็นน้ำหอมผู้ชายที่มีระดับ
"นาย...ช่วยฉันหน่อย...ฉันไม่ไหวเเล้ว...มันร้อนจนร่างกายฉันแทบจะระเบิดเเล้ว"เมลดาตอบเสียงสั่น
อคินไม่รอช้ารีบดันร่างเมลดาออก ก่อนที่จะรีบเหยียบคันเร่งตรงไปยังคอนโดฯของเขาทันที
เพียงไม่นานทั้งคู่ก็มาถึงห้องของอคิน
อคินรีบอุ้มร่างบางเข้าไปในห้องน้ำวางร่างของเธอลงในอ่างน้ำสุดหรู ถึงเเม้ว่าเขาจะต้องการเธอแค่ไหน แต่ถ้าไม่มีสติแบบนี้เขาก็ไม่อยากได้นะ
ฟู่!
น้ำจากฝักบัวชะโลมไปทั่วร่างบางที่ก่อนหน้านี้มีเหงื่อผุดขึ้นเกาะกุมไปทั่วร่าง เมลดาพยายามดึงคอของอคินมากอดรัดเอาไว้เเล้วคนตัวสูงกับขัดขืน อะไรเนี้ย เขาจะถูกผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างยัยนี่ข่มขืนหรอ
"ใจเย็นๆก่อนได้ไหมเนี้ย!"เขาดุคนดื้อที่พยายามที่จะดึงเขาให้ลงไป
"อื้อ...อ๊ะ..."เมื่อเห็นว่าร่างสูงไม่เล่นด้วยเธอจริงเปลี่ยนมาเล้าตัวเอง นิ้วน้อยๆค่อยๆเกี่ยวตวัดเอากางเกงในตัวจิ๋วออก ชุดเดรสถูกปลดเปลื้องออกเหลือไว้แค่เพียงร่างที่เปลือยเปล่า ผิวขาวๆเนียนๆไปทั่วร่างกายนั้น ทำให้หัวใจของอคินสั่นไหว แก่นกายที่มันอยู่ใต้ร่มผ้าชูชันดันกางเกงจนนูนออกมา ทำให้ร่างน้อยๆนั้นสังเกตุเห็น
"หึ!"เขาต้องการเธอ เธอรู้ เมลดาคิด
ขาเรียวทั้งสองข้างตั้งชันเข่าขึ้นแล้วค่อยๆอ้าออก มือเล็กๆลูบไล้ไปมาตามร่างกาย
"หยุดทำอะไรแบบนี้นะ...มันเซ็กซี่มากนักหรอ...โธ่เว้ย..."ความอดทนขาดสะบั้นลงเมื่อเห็นเมลดาท้าทายด้วยการลอยหน้าลอยตาช่วยตัวเองต่ออย่างยั่วยวนคนร่างสูงอย่างเขา อคินปลดเข็มขัดออกแล้วรวบมือเมลดามามัดไว้ทั้ง2ข้าง
"นี่...อื้อ...ปล่อยนะ...ถ้านายไม่ช่วยฉัน...ฉันจะทำของฉันเอง..."
"น่าเกลียด...เป็นผู้หญิงมาทำอะไรแบบนี้ต่อหน้าผู้ชาย หน้าไม่อาย!"
"น่ะ...นาย...ช่วยฉันหน่อย...ฉันร้อน..."
ฟู่
น้ำจากฝักบัวไหลอาบร่างที่ไร้อาภรณ์สวมใส่ใดๆ อคินค่อยๆลดน้ำไปให้ทั่วร่างของเมลดาเพื่อทำให้เธอคลายร้อนลง แก่นกายนี่ก็พร้อมจะออกมาเฉิดฉายซะเหลือเกิน ไม่รู้ว่าความอดทนนี้จะยับยั้งได้อีกนานเเค่ไหน แค่มองใบหน้าสวยๆ เรือนร่างอันเปลือยเปล่าที่แสนจะสวยงาม นวลเนียนไปทั้งตัวนั่นบิดเร้าไปมานั่นอีก มันยากที่จะหักห้ามใจ แถมคนตัวเล็กยังยั่วเย้าให้เขายิ่งอารมณ์กระเจิงอีกด้วย ทั้งการกระทำ ทั้งสายตาที่เชื้อเชิญเขาอีก
"ไม่ไหวเเล้วโว้ย ตื่นขึ้นมาอย่ามาโทษฉันนะ"
พรึ่บ!
อคินช้อนตัวเมลดาขึ้นจากอ่างอาบน้ำ แล้วรีบเดินตรงไปยังเตียงกว้าง8ฟุตสีขาว ที่ถูกจัดไว้อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย ก่อนที่จะวางร่างน้อยๆที่ถูกมัดข้อมือเอาไว้ทั้ง2ข้างด้วยเข็มขัดเส้นโปรดของเขา ตามด้วยร่างสูงที่ทาบทับลงมาอย่างร้อนใจ ถึงเเม้จะรู้ว่าคนใต้ร่างจะโดนฤทธิ์ยาก็เถอะ ตอนนี้เขาไม่สนใจอะไรทั้งนั้น สนเพียงแค่ตอนนี้เขาต้องการที่จะปลดปล่อยความเร่าร้อนนี้ออกมา
"อื้อ...ฉะ...ฉันต้องการนาย..."คนใต้ร่างยกเเขนที่ถูกมันข้อมือเอาไว้ค้องคออคิน
อคินไม่รอช้าก้มลงซุกไซร้คอขาวอย่างใจต้องการ กลิ่นกายนี้ยิ่งได้กลิ่นยิ่งหอม ยิ่งดึงดูด ริมฝีปากไล้ลงมาเลื่อนๆจนถึงเนินอกอวบอิ่มนุ่มนิ่ม เขาค่อยๆอ้าปากงับดุนดัน อย่างเต็มปากเต็มคำ
"อื้อ...ฉันก็ต้องการเธอ..."เมื่อหยอกเย้าทรวงอกอวบของเธอจนพอใจ เขาก็ค่อยๆไล้เลียลงมาจนถึงหน้าท้องแบนราบ ระเรียดละไมจนคนใต้ร่างเสียวกระสันจนเผลอยกตัวเด้งรับสัมผัสอันเร่าร้อนของเขา
"อ๊า...อื้อ..."เธอครางออกมาในลำคอเบาๆ
ใบหน้าหล่อเหลามาหยุดอยู่ที่กลีบดอกไม้ของเธอ อคินค่อยๆใช้มือปัดป่ายขนดำบางที่ปกคลุมกลีบกุหลาบเอาไว้ ก่อนที่จะค่อยๆดูด เล็มเม็ดเสียวของเจ้าหล่อนที่เอาแต่แอ่นรับสัมผัสอย่างกระสัน มือข้างซ้ายค่อยๆเอื้อมขึ้นไปขย้ำหน้าอกอวบ อีกข้างช้อนเข้าไปที่ก้นงามงอนเเละดันให้มันรับกับลิ้นร้อนของเขาที่ไล้ขึ้นลงเป็นจังหวะ
"อ๊าส์...ซี๊ด...อื้อ..."มือที่ถูกพันธนาการไว้ด้วยเข็มขัดหนังราคาเเพงนั้นดันศีรษะของคนตัวโตให้ก้มลงพร้อมกับแอ่นสะโพกรับอีกครั้งอย่างเร่าร้อนและต้องการลิ้นชื้นของเขา
เมื่อหยอกเย้ากับกุหลาบงามตรงหน้าจนร่างน้อยๆของเธอเริ่มกระตุกเกร็งจวนใกล้จะเสร็จ เขาก็รีบถอดกางเกงเเล้วจับท่อนเอ็นที่มันพร้อมจะเฉิดฉายมานานแล้วได้ปลดปล่อยมันสักที
ส่วบ!
"อ๊าย...เจ็บ..."ร่างบางทำหน้าเหยเกด้วยความเจ็บปวด
"อื้อ...คับแคบจัง..."เขาไม่รอช้ารีบโยกแก่นกายอย่างพร้อมจะปลดปล่อยปีศาจที่มันปะทุอยู่ในร่างให้ออกมา
"อ๊ะ...อื้อ..."เธอครางออกมาเมื่อความเจ็บปวดหายไปเหลือไว้เเค่ความเสียวซ่าน ทำให้คนร่างสูงรีบเร่งจังหวะเพื่อจะได้รีบไปให้ถึงฝั่งฝันพร้อมกันกับเธอ
ผั่บ ผั่บ ผั่บ
มือน้อยๆตีไปที่อกแกร่งเพื่อเป็นสัญญาณว่าเธอถึงปลายทางเป็นที่เรียบร้อยเเล้ว ยิ่งทำให้อคินรีบเร่งความเร็วเข้าไปอีกจะได้ถึงฝั่งไปด้วยกันถึงเเม้ครั้งนี้เขาจะถึงช้ากว่าเธอแต่ก็ใช่ว่าจะไม่ถึงที่หมายเดียวกัน
แก่นกายอันใหญ่โตถูกร่องสวาทรัดตอด จนหน่วงแน่นไปหมด จากนั้นไม่นานสายธารสวาทก็ปล่อยพุ่งเข้ามาในกายสาวอย่างกลั้นไม่อยู่ ร่างบางหายใจโรยริน เหงื่อผุดขึ้นเต็มใบหน้าเเละร่างกาย ใบหน้าแดงกล่ำด้วยพิษยาที่เธอได้ดื่มเข้าไปโดยที่เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใครเป็นคนทำ
หลังจากหลั่งน้ำรักออกไปจนหมดตัว เขาก็ถอดแก่นกายออกเเล้วทิ้งตัวลงนอนข้างๆร่างบอบบาง แล้วคว้าร่างของเธอเข้ามากอดรัดเอาไว้ เขาค่อยๆก้มลงไปจูบหน้าผากสวยของเธออย่างอ่อนโยนพร้อมกับปลดเข็มขัดหนังที่รัดข้อมือเธอออก ร่างบางได้หลับไปเเล้ว คงจะเหนื่อยกับสัมผัสที่เขามอบให้อย่างดูดดื่มล่ะสิ
"หึ! หมดฤทธิ์สักที..."อคินยกยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจที่เห็นคนร่างเล็กกว่าหมดเเรงต่างจากเมื่อกี้ที่เอาแต่ยั่วเขาจนหัวปั่น
พรึ่บ!
อคินถอดกอดออกพรางดึงผ้าห่มขึ้นมาคุมร่างกายอันเปลือยเปล่าของสาวที่เพิ่งร่วมรักด้วย จากนั้นก็เดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระร่างกายให้สะอาดสะอ้าน
- Writer
