“นั่งลงก่อนเถิด เหตุใดเจ้าจึงมาด้วยตนเอง ให้คนมาแจ้งพ่อก็ได้” เสนาบดีหนุ่มถามไถ่อย่างห่วงใย
“ไม่ได้หรอกเจ้าค่ะ เพราะวันนี้ลูกจะมาชวนท่านพ่อเล่นงิ้วเสียหน่อย คิกๆ เสี่ยวจู ออกไปรอข้างนอกก่อนเถอะ แล้วจับตาดูให้ดีด้วยล่ะ” เซี่ยลี่อิงทำหน้าทะเล้นใส่บิดาก่อนจะหันไปสั่งงานสาวใช้ประจำตัว
“เจ้าค่ะ” เสี่ยวจูรับคำก่อนจะถอยหลังออกไป
“เล่นงิ้วอย่างนั้นหรือ” คิ้วกระบี่ขมวดเป็นปมด้วยความงุนงง
“ท่านพ่อทำเช่นนี้ได้อย่างไรเจ้าคะ! เหตุใดถึงได้ทำร้ายจิตใจท่านแม่เช่นนั้น! ข้าไม่ยอมเด็ดขาดเจ้าค่ะ ไม่ยอม!!” เด็กหญิงแผดเสียงลั่นห้องจนบ่าวไพร่ด้านนอกที่อยู่ใกล้ๆ ได้ยินชัดเจน
“อิงเอ๋อร์!” เสียงทุ้มตื่นตระหนกอย่างสมจริง เพราะยังไม่ทันตั้งตัวบุตรีก็เปิดฉากโหมโรงก่อนเสียแล้ว
“ท่านคิดว่าข้าจะยอมรับสตรีนางนั้นหรือเจ้าคะ! ไม่มีทาง ข้าไม่ยอม!! ข้าไม่มีทางให้งานแต่งงานเกิดขึ้นเป็นแน่!” นางนึกย้อนไปถึงชีวิตก่อน การตะ
