พูดคุยกันอีกสักพักเซี่ยซือจงก็ขอตัวกลับ เขายังมีงานที่คั่งค้างเพราะลาหยุดกองรออยู่ที่ห้องหนังสือ อีกทั้งต้องจัดการเรื่องงานแต่งที่จะถึงด้วยเช่นกัน ถึงแม้ตามธรรมเนียมฮูหยินเอกควรเป็นคนจัดการทั้งหมด แต่เขาคงปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพ่อบ้านน่าจะดีที่สุด จากนี้ต้องขีดเส้นให้นางรู้จุดยืนของตนได้แล้ว สิ่งที่นางล้ำเส้นเมื่อคืนเป็นฟางเส้นสุดท้ายของเขาเช่นกัน
หลังจากส่งแขกออกไปแล้วสองพ่อลูกก็มานั่งลงเดินหมากกันเฉกเช่นยามปกติ ด้วยนิสัยไม่เข้มงวดนักเขาจึงปล่อยให้ลูกๆ ใช้ชีวิตตามใจ แค่ถ้าทำผิดก็ต้องโดนลงโทษตามกฎบ้านไม่มีผ่อนปรน…
“หึหึ ว่าไงล่ะเจ้าลูกชาย สนใจแม่หนูตระกูลเซี่ยงั้นรึ” ท่าทีหยอกล้อของบิดาทำให้หนุ่มน้อยจ้องมองด้วยสายตาแทบเรียกได้ว่าไร้การเคารพ แต่ถึงอย่างนั้นแม่ทัพใหญ่อย่างจ้าวหลวนเคอกลับรู้สึกพึงพอใจยิ่ง
“ให้พ่อส่งแม่สื่อไปขอหมั้นหมายไว้ก่อนดีรึไม่ ได้ข่าวว่าเด็กน้อยใบหน้าฉายแววเป็นสตรีงา
