Sare, şu an olduğu duruma nasıl geldiğini düşünüyor sonra da kendine en okkalı küfürleri sıralıyordu. Sami dedenin çiftliğinde büyük kış bahçesine kurulan masanın bir ferdi olarak bulunuyordu. Tam da Devrim’in yanında. Kan yanaklarından bedenine dağılıyor, kendine ayrı yanındaki adama ayrı küfürler ediyordu. Gözlerini anlık kapatıp açtı ve burnunun dibine kadar getirilen içli köfteden iştahı olmamasına rağmen bir tane daha aldı. Tabağındakilerin hepsi savaştan çıkmış gibiydi. Tek biten ve yenilenen bardağında olan ayrandı.
Temel reis yanındaki Sami dedeye bakıp “Ne güzel bir sofra azizim. Maşallah tüm aile bir arada. Çok şükür Berna torunumdan da bir evlat müjdesi aldık ki değme keyfimize. Allah Sare’yle Senem evladıma da nasip etsin.” derken dudaklarına bardağı yaslayıp ayran içen Sare
