แพ้เด็ก

ตอนที่ 2

คืนนี้นอนคอนโดเพื่อนเพราะบอกมันว่าขับรถไม่ไหวเมาจัด ไอ้หมอกมันรู้ทันแต่ไม่พูดอะไรนอกจากจะไปหาคู่หมั้นซึ่งก็ตีสองแล้วนะไม่มั่นใจว่าไปหาคู่หมั้นหรือคู่นอนกันแน่

“มึงนอนโซฟานะแล้วถ้าได้ยินเสียงอะไรก็ช่วยตัวเองไปก่อนนะเว้ย” ไอ้เพื่อนเวรมันเล่นแดกเหล้าเมาหัวราน้ำจะทิ้งให้ไอ้หมอกเอาไปก็ไม่ได้อีกสุดท้ายภาระตกที่เขาไง นานๆทีเมียจะมาค้างด้วยต้องบอกรักกันหนักๆหน่อยส่วนไอ้นายช่างหัวมัน

“เออ กูนอนละพรุ่งนี้เมียมึงไปประชุมใช่ป่ะ?” ถึงสติจะไม่ถึงร้อยแต่คำพูดของน้องเพลงจำได้ขึ้นใจเลย

“ทำไมมึงจะไปด้วยงี้เหรอ?” ยิ้มทำเหี้ยไรวะน่าขนลุก

“เออ กูจะไปด้วยพรุ่งนี้ว่างมากยืมชุดมึงใส่ด้วยนะใส่ชุดไปไม่ไหววะกลิ่นเหล้าแรงเกิน”

“กูไปรอเมียหลายชั่วโมงนะมึงรอไหวเหรอ?”

“ไหวดิ รอทั้งวันก็ไหว”

“ห้ามบ่นที่หลังนะ แล้วนี่มึงจะอาบน้ำไหม?”

“ไม่วะ ขี้เกียจจะนอน”

“สกปรกแบบนี้ไงเลยไม่มีใครเอา!”

“มึงจะบ่นทำเหี้ยไรเนี่ย ถ้าเขาไม่เอากูจะดักฉุดโอเคนะ?” เอาดี้ถ้าไม่รักจะฉุดมาขังไว้ที่บ้านไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวันเลยแต่มีข้อแม้นะ ห้ามทำหน้าน่ารักเพราะใจมันอ่อนไหวง่าย

แม่งคิดถึงน้องเพลงจังวะ…บ้าจริง!

“ทำหน้าได้โคตรชั่วเลยมึง” เล่นนอนยิ้มแป๋นแล๋นเหมือนคนมีความรักงั้นแหละ เขาพูดไปขนาดนี้ถ้าเป็นปรกติของไอ้นายมันคงไล่เตะแล้วแต่นี่เล่นกอดหมอนนอนยิ้มน้ำก็ไม่อาบอีก

เขามีเรื่องจะถามเพื่อนเรื่องที่ผับเพราะว่าไอ้นายเล่นนั่งจ้องน้องเพลงแถมทำหน้าได้โคตรชั่วเลยด้วย ไอ้เพื่อนคนนี้มันเป็นคนหน้าดุมากถึงจะดูดีแต่ไม่ค่อยมีผู้หญิงเข้าใกล้หรอกส่วนมากที่เห็นมันพามาด้วยจะเป็นเด็กที่เลี้ยงไว้หรือไม่ก็เมาแค่นั้น

ไอ้นายมีนิสัยรักอิสระมากแต่หัวร้อนง่ายครั้งหนึ่งมันเคยมีความรักแต่ก็อกหักยับเยินฉิบหายจนแทบเรียนไม่จบ จำได้ว่ามันหลงแฟนมากชนิดที่เขาให้มันแดกหญ้าแทนข้าวก็ยอมจนสุดท้ายมันเห็นคาตาเองว่าแฟนคบซ้อนกับคู่อริอยู่ ตอนนั้นมันอาละวาดโดนรุ่มกระทืบดีนะไม่ตายคาตีนพอฟื้นที่โรงพยาบาลก็ทำท่าจะไม่จบในช่วงนั้นเขากับไอ้หมอกโคตรเหนื่อยเลย

หลังจากนั้นเป็นต้นมาไอ้นายกลายเป็นคนไม่เอาใคร!

“เห้ยไอ้อิฐถ้ากูจะจีบเด็กควรทำไงดีวะ?” ปรกติก็แค่เมาแล้วได้กันไม่มีความผูกพันธิ์ทางใจบางคนยังจำหน้าไม่ได้ด้วยซ้ำนะ เขามันคนเหี้ยข้อนี้ไม่ปฏิเสธแต่พอเจอน้องเพลงแล้วอยากเป็นคนดีขึ้นมาเฉยเลย

ถึงเวลาเหี้ยกลายพันธุ์มาเป็นเทพบุตรแล้ว!

“ไม่รู้วะ ตอนกูจีบเมียมันก็แปลกๆหน่อย”

“เหรอ?”

“มึงชอบใครคนใกล้ตัวรึเปล่า?”

“อืม คนใกล้ตัวไว้กูจะบอกวันหลังตอนนี้เมียมึงอาบน้ำรอแล้วมั้ง”

“งั้นนอนชักว่าวแล้วกันนะ ห้ามเคาะเรียกจนกว่าจะเช้า!”

“ไอ้ส้นตีนเอ้ย!” คืนนี้เขาจะผ่านไปได้ยังไงวะในเมื่อหลับตายังเห็นหน้าสวยๆของน้องเพลงอยู่เลย

เกิดมาตั้งยี่สิบเจ็ดปีมีความรักถึงไม่บ่อยแต่ก็เคยมีอยู่บ้างทำไมครั้งนี้มันรู้สึกหนักมากกว่าทุกครั้งวะ เจอกันแค่คืนเดียวเธอจะตามมาหลอกหลอนขนาดข่มตาแล้วยังเห็นภาพรอยยิ้มน่ารักมีรอยบุ๋มที่แก้มส่งให้เขาตลอด

เป็นความคิดถึงที่ทำให้ปวดกระบาลดีจริง!

เขาควรจะบอกตัวเองให้จำเอาไว้บ้างว่าเคยเจ็บขนาดไหนกับความรักมาบ้าง ควรจะจำสิว่าโดนหักหลังมันเจ็บมากขนาดไหน ต้องจะจำไว้บ้างว่าไม่ควรรักใครง่ายๆอีกแต่ทำไมวะยิ่งคิดเท่าไรยิ่งอยากขับรถไปหาร้องเพลงขนาดนี้ ไฟในห้องปิดสนิทมีเพียงเขานอนคนเดียวกอดหมอนอย่างหนักใจในความรู้สึกรุนแรงจนรับมือไม่ไหวแต่แค่นั้นยังไม่พอเพราะเสียงเพื่อนกับเมียดังออกมาเหมือนกำลังจะฆ่ากันงั้นแหละ

“หนูทำของใส่เฮียรึไงห่ะ?” ยิ่งพยายามจะหลับยิ่งจำได้แม่งโคตรเหี้ยเลย

“พรุ่งนี้เจอกันกูจะทำอะไรต่อดีวะ? จีบหรือปล่อยไปดี?” ไม่ปล่อยหรอกอยากได้ขนาดนี้แต่เธอน่ะจะเอาเขาไหมละ ผู้ชายเหี้ยๆหน้าตาดุแบบนี้แถมประวัติเรื่องผู้หญิงจัดว่าโชกโชนอีก

วันต่อมาเพลงมาโรงพยาบาลในตอนเช้าหลังจากลื่นล้มในห้องน้ำเพราะหน้ามืดจนหัวแตกพอดีกับที่พี่ชายมาหาเลยรีบพามาทัน หมอให้วิตามินมาค่อนข้างเยอะคงเพราะตรวจร่างกายออกมาแล้วขาดสารอาหารมีภาวะเลือดจางร่วมด้วย เธอไม่ได้ลดน้ำหนักนะแต่สัตว์เลี้ยงแสนรักพึ่งจะตายไปเลยทำใจไม่ได้

“เท้าก็พลิก หัวก็แตกอาการหนักแล้วนะเพลง” เธียรขับรถมาส่งน้องสาวคนเดียวให้ไปทำงานเพราะไม่สามารถสั่งให้หยุดได้ โชคดีนะที่เขาแวะมาหาไม่งั้นไม่มีใครเจอแน่แล้วเพลงก็คงไม่ปริปากพูดหรอก

“จอดร้านกาแฟด้วยยังไม่ได้กินข้าวเลย พี่เธียรอยู่กินด้วยกันก่อนไหม?” พี่ชายอุส่าห์มาส่งจะไม่ชวนก็กระไรอยู่นะอีกอย่างจะให้พี่ชายช่วยพยุงเดินด้วยเพราะหมอห้ามลงน้ำหนักที่เท้าสักพักจนกว่าจะหายปวดและบวมน้อยลง

“พี่สายแล้วเนี่ยยังไงถ้าเที่ยงพี่จะมารับนะคุยกับลูกค้าไม่ไกลหรอก”

“ไม่แน่อาจจะให้เพื่อนไปส่งไว้ยังไงเพลงไลน์บอกทีหลังนะ”

“อืม มาพี่ช่วยพยุงเข้าร้านดีกว่า” ร้านกาแฟร้านนี้เขากับน้องสาวมากินด้วยกันบ่อยเพราะออฟฟิศเพลงอยู่ใกล้กันนี้เอง

เขาเป็นคนหาสถานที่ให้ทุกอย่างช่วยน้องสาวจนเห็นว่ารับมือคนเดียวไหวถึงได้ถอยออกมาทีละก้าวคอยดูห่างๆ อันที่จริงเขามีหุ้นอยู่ยี่สิบเปอร์เซ็นได้มั้งแต่ไม่ค่อยได้เข้าประชุมหรอก

นายนั่งรอกาแฟที่โต๊ะมุมร้านกำลังจะยกมือทักทายแต่ทุกอย่างต้องหยุดเมื่อน้องเพลงมีผู้ชายมาด้วย เขาพยายามจะไม่สนแม้จะเห็นผ้าพันแผลที่หัวมีผ้ายืดพันข้อเท้าเธอแล้วนั่งเก๊กรอไม่นานเธอก็มานั่งเก้าอี้ข้างๆ

“อรพี่ฝากด้วยนะวันนี้พี่รีบมาก”

“พี่เธียรไม่มาประชุมเหรอ?”

“นี่ไงตัวแทนของพี่ ไปนะเพลงอย่าลืมไลน์หาพี่ด้วยละ”

“อื้ม ไปเถอะเดี๋ยวสายเอา” พี่ชายสั่งก็กาแฟไปอีกแก้วคงจะดื่มระหว่างขับรถมั้งหรือไม่ก็ไปดื่มที่บริษัทแทน

“เพลงไปโดนไรมาวะเนี่ย?” พี่ชายเพื่อนไปแล้วก็ต้องถามให้รู้เรื่อง เธอไม่กล้าจะถามเพื่อนต่อหน้าพี่เธียรหรอกคนอะไรดุมากถึงจะรักน้องสาวมากก็เถอะ

“ล้มน่ะดีนะพี่เธียรไปหาเมื่อเช้าแต่ก็โดนสวดซะหูแทบพัง!” ฟังดูอาจจะเวอร์เพราะพี่ชายที่พูดน้อยกับทุกคนแต่มักจะพูดเก่งกับเธอและแฟนเท่านั้น เราสนิทกันมากแล้วชีวิตที่ดีได้ขนาดนี้ส่วนหนึ่งมาจากพี่ชายช่วยผลักดันให้คำปรึกษาเสมอมา

นายนั่งรอเงียบๆรู้สึกอยากจะกลับบ้านแต่ก็ติดตรงที่ไม่ได้ขับรถมาจะเรียกแท็กซี่ก็ขี้เกียจอีก หลายครั้งที่เขาแอบมองเพลงแล้วถูกจับได้เมื่อเราสบตากันใจเต้นแรงจนแทบทำอะไรไม่ถูก เธอก็หันไปคุยกับเพื่อนเหมือนปรกติ อันที่จริงก็ปรกติกับทุกคนแหละแค่เขาอยากจะได้พิเศษกว่าใครไง

“ได้แล้วที่รักไปช่วยถือหน่อย” แซนวิชและกาแฟถึงคิวพอดีจะให้เพลงช่วยก็เกรงใจเลยต้องหันมาบอกผัวที่นั่งหน้าง่วงข้างๆ

“ทำไมผู้ชายที่มาส่งเพลงได้ก่อนวะ?” ข้อนี้โคตรน่าสงสัยเลยเพราะพวกเขารอตั้งเกือบสิบนาทีได้มั้ง

“ก็พี่เธียรเป็นเจ้าของไง” เห็นว่าพึ่งซื้อร้านกาแฟนี้เมื่อเดือนก่อนนี้เองนะเหตุเพราะเพลงชอบแค่นั้นเอง

นายนั่งมองคนข้างตัวพยายามระงับอารมณ์ขุ่มมัวเพราะความหวงมันพลุ่กพล่านจนยิ้มไม่ออก เขาอยากรู้ว่าไอ้คนที่มาส่งมันเป็นใครแต่รอจังหวะให้เพื่อนเดินออกไปกับเมียโคตรนานไม่รู้ซุกซิบอะไรกันนักหนาแทนที่จะรีบเดินไป

“แฟนเหรอคนเมื่อกี้?” ถามเบาๆเพลงก็หันหน้ามายิ้มให้อีก

“เมื่อคืนเพลงก็บอกแล้วนะว่าไม่มีแฟน เฮียนายจำไม่ได้เหรอ?” คิดว่าเธอพูดเล่นเหรอห่ะ

“แล้วผู้ชายมาส่งผู้หญิงจะให้เฮียคิดว่าอะไรละห่ะมันเป็นแฟนก็พูดดิจะโกหกทำไม!” ใจเย็นไม่ไหวจริงๆเพราะเธอยิ้มเหมือนขำทั้งที่เขาเครียดมากนะ เธอรู้ไหมว่าเมื่อคืนฝันถึงจนแทบเพ้อแล้วดูตอนนี้สิฝันสลายหมดแล้ว

“ผู้ชายที่ว่าเนี่ยพี่ชายเพลงนะคะ” เฮียนายไปโมโหใครมารึเปล่าเนี่ยถึงทำหน้ามุ้ยใส่เธอแบบนี้หรือว่าจะปวดหัวเพราะดื่มเหล้าเมื่อคืนหนักเกินไป เธอกับเขาพึ่งจะรู้จักกันแต่ตอนนี้รู้สึกไม่ค่อยดีแล้วสิ

“พี่ชาย?”

“ค่ะ พี่เธียรคือพี่ชายของเพลงเอง”

“เฮียนึกว่า…”

“แฟนเหรอ? บ้าน่าคนหน้าโหลอย่างเพลงไม่มีใครเอาหรอก!”

“ไม่มีใครเอาหรือไม่เอาใครกันแน่ห่ะน้องเพลง?” ได้ยินแบบนี้ค่อยโล่งใจหน่อยนึกว่าจะอกหักทั้งที่ยังไม่ได้เริ่มซะแล้ว