คุณนายนารินให้คนรถขับรถบุกตามลูกชายไปถึงสวนยาง ตั้งใจจะไปตามลูกชายให้กลับบ้านและต้องการกำจัดเมียเก็บของลูกชายไปให้พ้นทาง
"แม่ มาได้ยังไงครับ ทำไมวันนี้ถึงได้มาถึงสวนยางได้ละครับ" นายหัวภาคินที่นอนอิงแอบแนบชิดอยู่กับเมียเด็กในเปลญวนรีบลุกขึ้นเมื่อเห็นว่าแม่ของตนเองเดินทางมาถึงกระท่อม
"ฉันก็มาตามแกกลับบ้านนะสิ เหลวไหลใหญ่แล้วนะ นี่แกไม่กลับบ้านมาเป็นอาทิตย์แล้วนะตาอคิน กลับบ้านกับฉันเดี๋ยวนี้เลย" คุณนายนารินโวยวายใส่ลูกชายทันที
"แม่ผมโตแล้วนะครับสามสิบห้าไม่ใช่เด็กห้าขวบ ผมไม่กลับบ้านแม่แต่ผมก็ไม่ได้ไปไหนผมมาเฝ้าสวนยางของเรานะครับ" นายหัวภาคินเถียงแม่ของตัวเอง
"แกมาเฝ้าสวนยางหรือแกมาเฝ้านังเด็กผู้หญิงใจแตกคนนี้กันแน่อคิน แกตอบแม่มาดีๆ นะ นังผู้หญิงคนนี้มันเป็นใครแกตอบฉันมา ทำไมต้องเอามันมาซุกไว้ที่นี่" คุณนายนารินใส่ลูกชายไม่ยั้ง
"นี่มธุรสครับแม่ เรียกน้ำผึ้งก็ได้ครับ น้ำผึ้งนี่คุณนายนา
