เก็บซ่อน

มื้อเย็นด้วยกัน

เพนกวิ้น talk

~~~~~~~~~เสียงเรียกเข้า~~~~~~~~

" ครับ " ผมกดรับสายจากคนดื้อของผม สงสัยคงตื่นสายไปเรียนไม่ทัน ให้ผมไปส่งแน่เลย

" ไม่ส่งโลมาหน่อยย วิชาเอก " เธอบอกผมด้วยน้ำเสียงลนลานพร้อมกับเสียงวิ่งเหนื่อยหอบอย่างชัดเจน ผมหยิบกุญแจรถเดินออกจากห้องตามเธอไปทันที

" ตื่นสายสินะ " ผมพูดขึ้นขณะที่เรากำลังลงลิฟท์อีกคนก็เอาแต่กดโทรศัพท์ไม่พูดจา

" อือออ " เธอหันมาบอกผมพร้อมกับใบหน้าง้ำงออย่างน่ารักจนผมเองอดยิ้มไม่ได้ พูดได้เลยว่าเธอคือรอยยิ้มและโลกทั้งใบของของผม

" ให้มารับมั้ย " ผมถามเมื่อเธอกำลังจะก้าวขาวลงจากรถ ก่อนเธอจะชะงักและหันกลับมา

" ว่างหรอคะ " ผมพยักหน้ารับ

" โอเค บ่ายสองนะ "ผมพยักหน้าอีกครั้งก่อนที่ร่างเล็กจะก้าวลงจากรถเก๋งสุดหรูที่พ่อเลี้ยงซื้อให้เธอแต่เหมือนจะมีผมขับอยู่คนเดียวเพราะเธอไม่แม้แต่จะจับมันเลย แต่ผมก็เต็มใจที่จะทำหน้าที่รับส่งเธอนั้นแหละ

" บ๊ายบาย " ลมลดกระจกมองเธอก่อนที่โลมาจะหันมาโบกมือท่าทางดุ้กดิ้กน่ารักและรีบวิ่งไปยังห้องเรียนในตึกทันที

" ครับพ่อเลี้ยง " ผมรับสายเมื่อขับรถออกมาได้ไม่ไกล

" ทำไรลูก " พ่อเลี้ยงถามผมด้วยน้ำเสียงอบอุ่น

" ขับรถครับไปส่งน้องมา " ผมตอบ

" น้องไม่ยอมขับรถเลยสินะ " พ่อเลี้ยงพูดน้ำเสียงปนขำ ผมได้แต่ขำตามในใจ

" ลำบากกวิ้นแล้วนะ "

" ผมเต็มใจครับ "

" วันหยุดพาน้องมาบ้านบ้างนะ ป๊าคิดถึง ทั้งสองคน " ท่านพูดเว้นยาวก่อนจะเติมคำสุดท้ายมาใจนึงผมเองก็ดีใจที่ท่านเห็นผมเป็นเหมือนลูกแท้ๆ แต่อีกใจก็เจ็บเพราะมันยิ่งทำให้ผมต้องทิ้งความคิดที่มีต่อโลมาไปให้หมด

" ครับ พ่อเลี้ยง " ผมตอบออกไปก่อนที่พ่อเลี้ยงตะกดวางสายไป

" พี่รออยู่หน้าเซเว่นนะ " ผมDMไปบอกโลมาเมื่อผมมารอเธอก่อนเวลาเพราะต้องแวะมาเอางานกับเพื่อนใกล้ๆนี้

" โอเคค้าาา " ไม่นานเธอก็ตอบกลับมาพร้อมกับสติ้กเกอร์หัวใจ แค่นี้ก็ทำให้ผมยิ้มออกมาได้แล้วในทุกวัน

ผมเดินลงไปซื้อของกินออกมารอคนดื้อของผมจนเต็มมือไปหมด จนบ่ายสองครึ่งไม่นานก็เห็นเธอเดินออกมากับกลุ่มเพื่อน 5-6 คน ผมยืนพิงรถรอเธอที่ต้นไม้ใหญ่ใกล้ๆทางออก

" รอนานมั้ย " โลมาพูดเมื่อเดินมาถึงรถและเพื่อนของเธอเอาแต่มองผมยิ้มๆ

" สวัสดีค่ะ พี่~~~~ " หญิงสาวคนนึงพูดทักทายผม

" กวิ้นครับ " ผมตอบไปตามมารยาท

" ค่ะพี่กวิ้น " เธอเรียกชื่อผมด้วยท่าทางเขิน

" นี่แอม ออย มิ้น ไข่มุก ทอย " โลมาแนะนำเพื่อนให้ผมรู้จัก ผมเพียงยิ้มทักทายให้เท่านั้น แต่เหมือนคนที่แนะนำจะน้ำเสียงไม่พอใจเท่าไหร่ ผมสัมผัสได้

" พี่ชายโลมาหรอ " ชายหนุ่มหนึ่งเดียงพูดขึ้น ก่อนที่โลมาจะพยักหน้าบอก

" จะไปไหนกัน ไปด้วยดิ " ไข่มุกหญิงสาวตัวเล็กสุดในกลุ่มพูดขึ้น โลมาหันมามองผมพรางส่งสายตาผมก็รู้ทันที

" แค่มารับไปส่งห้อง พี่มีธุระต่อครับ " ผมหาข้ออ้างตอบไป

" เสียดายจัง อยากไปกับโลมา " แอมคนที่ทักทายผมคนแรกพูดขึ้นเชิงเตาะผมนั่นแหละ

" อยากไปกับโลมาหรืออยากไปกับพี่กวิ้นเอาดีๆ " ทอยชายหนุ่มหน้าตาดีพูดดักคอราวกับรู้จักเธอดี ก่อนทีทุกคนจะขำกันเล็กน้อย แอมถึงกับหน้างอก่อนจะทุบลงที่หลังของทอย

" ไปเถอะ กูไปนะ " เธอยกมือบ้ายบายเพื่อนก่อนจะเดินมาขึ้นรถอีกฝั่ง

ผมขับรถออกกมาสักพักแล้วแต่คนด้านข้างนั่งหน้างอไม่พูดอะไรสักคำ

" หิวมั้ย " ผมถาม

" อือ " เธอตอบเสียงเบาแต่ไม่หันมามองผมอย่างที่ควรจะเป็น

" ของกินอยู่หลังเบาะ " ผมบอกก่อนที่เจ้าตัวจะปลดเข็มขัดเอี้ยวตัวหันไปหยิบถุงของกินที่ผมซื้อมา

" ไมกินหรอ " ผมถามอีกครั้งเมื่อเห็นเธอวางถุงลง

" อยากกินลูกชิ้นน้ำจิ้มเผ็ดๆอ่ะ ทำให้กินหน่อย " เธอพูดเสียงอ้อนๆรอช้าอะไรล่ะ ผมมุ่งหน้าไปห้างใกล้ๆทันที พาคนดื้อของผมเดินเข้าไปเลือกให้ถูกใจไปเลย ผมเดินไปหยิบวัตถุดิบที่ใช้ทำน้ำจิ้มที่เคยทำให้เธอกินตอนอยู่ไร่กันไม่คิดว่าคนดื้อจะชอบจนขอให้ผมทำให้กินอีกครั้ง

" พอแล้วหรอ " ผมถามเมื่อเห็นว่าเธอหยุดหยิบของ

" อือ พอละ ไปเอาผักฝั่งโน้นก่อน " เธอพูดพร้อมเดินนำหน้าไปผมเดินเข็นรถตามไปทันที

" ไปทำห้องพี่นะ ห้องโลมาไม่มีของ "

" อืม ได้ดิ "

เมื่อถึงคอนโดผมก็เดินขนของพะรุงพะรังออกจากรถ ส่วนคนดื้อก็เดินตัวเบาอย่างสบายนำหน้าไปรอหน้าลิฟท์แล้ว

" ไปเปลี่ยนชุดก่อน " ผมบอกทันทีเมื่อขึ้นมาถึงห้องและมองชุดนักศึกษาที่เธอสวมใส่ผมพึ่งจะสังเกตุว่ามันสั้นมาก

" ก็ได้ เดี๋ยวรีบออกมานะ " เธอเดินหายเข้าไปในห้องของตัวเอง

" ไม่เป็นไร " ผมตอบก่อนจะเดินเข้าไปทางครัว ผมก็รีบจัดการตั้งหม้อทำน้ำจิ้มก่อนเลย ก่อนจะหันมาจัดการกับพวกเครื่องเทศเครื่องปรุงที่เหลือ ครึ่งชั่วโมงผ่านไปจนผมปรุงน้ำจิ้มเสร็จแล้วรอแค่ได้ที่ก็กินได้ คนดื้อพึ่งจะออกมา

" ให้ช่วยมั้ย " เธอเดินมาทางที่ผมกำลังทำครัวอยู่

" ไม่ต้อง ไปล้างมือมารอกินเลย " ผมบอกเธอไปก่อนที่จะเอาลูกชิ้นลงทอดในหม้อทอด ที่ผมซื้อมาไว้นานมากพึ่งจะได้ใช้จริงจัง

" หืออออ น้ำจิ้มเป็นตาแซ่บอ่ะ จะเหมือนวันนั้นมั้ย " หน้าหวานหันมายิ้มให้ผมพร้อมมือที่คนหม้อน้ำจิ้มที่ผมเคี่ยวไว้ในหม้อปากก็ชมไม่หยุด

งั่มมมมมม~~~~~

" หย่อยยยย " ผักสดที่ล้างสะอาดถูกนำห่อลูกชิ้นก่อนจะตักน้ำจิ้มราดและถูกโยนเข้าปาก

" ค่อยๆกิน ไม่มีใครแย่งหรอก " ผมพูดแต่มือก็ห่อเป็นคำๆส่งให้เธอ

" อ้าปาก " มือเล็กจับห่อที่ผมทำให้ยื่นมาตรงหน้าผม

" อ้าาาาา อั้มมมม " ผมรับป้อนจากคนตรงหน้าก่อนที่เธอจะยิ้มหวานส่งให้จนตาหยี

มือเย็นของผมและเธอจบลงด้วยอาหารง่ายๆสดแสนจะธรรมดา และมันสุดแสนจะอร่อยสำหรับผมเพราะคนที่กินกับผมคือเธอ แต่ทว่าโลมาก็ยังนั่งเล่นมือถืออยู่ที่โซฟาอยู่เลยจนผมเก็บของล้างจานเสร็จแล้วเธอก็ยังอยู่ที่เดิมเลย

" พึ่งกินอิ่มอย่าพึ่งนอน " ผมรีบพูดเมื่อหันมาอีกครั้งคนดื้อก็เอนตัวลงรายกับโซฟา

" อิ่มมากจุก " เธอยกมือราวกับต้องการให้ผมดึงลุกขึ้น

อึบบบบ!!!!

" ไปนั่งระเบียงมั้ยลมเย็นๆ " ผมพูดบอกพร้อมกับมองออกไปทางระเบียง ก่อนที่คนดื้อจะเดินออกไปที่ระเบียงข้างห้อง

ผมนั่งมองเธออยู่สักพักก่อนที่จะเดินหนีเข้าห้องไปปล่อยให้เธอชมวิวตอนกลางคืน