เก็บซ่อน

หงุดหงิด

" เห้ย!!! ตกใจหมด " เมื่อผมเดินออกมาจากห้องน้ำก็พบกับคนดื้อที่นั่งเล่นมือถือผมที่เตียงนอนในห้องผม

" เข้ามาในห้องพี่ทำไมเนี่ย " ผมรีบหยิบเสื้อยืดในตู้มาใส่ก่อนจะเดินไปหาที่เตียง สาวน้อยมองหน้าผมก่อนจะหันไปสนใจมือถือในมือต่อ

" มือถือพี่ " ผมเอื้อมมือจะหยิบมือถือคืนมาแต่คนที่นั่งอยู่กลับเอี้ยวตัวหนีจนผมเสียหลักล้มลงคร่อมร่างเล็กเอาไว้จนปากหยักกดลงที่แก้มนวลเนียนอย่างไม่ตั้งใจ จนหญิงสาวเผลอเม้มปากแน่นพร้อมกับหัวใจที่เต้นรัวอย่างห้ามไม่ได้

" ดื้อหรอ หึ้มมม " ชายหนุ่มถามออกไปโดยไม่ยอมลุกจากตัว เพียงแค่หยัดตัวลุกเล็กน้อยแต่ใบหน้ายังห่างกันเพียงแค่ฝ่ามือเท่านั้น หญิงสาวมองหน้าชายหนุ่มด้วยสายตาที่สั่นไหวกับหัวใจที่สั่นโครมคราม

" พ พี่กวิ้น ลุกออกไปก่อน โลมาหนัก " มือเล็กดันที่หน้าอกแกร่ง

" พี่ขอโทษ " ผมลุกขึ้นก่อนจะเอ่ยคำขอโทษออกเมื่อดึงสติได้ว่าตัวเองกำลังล่วงเกินน้องสาว(ไม่แท้)

หมับ!!!!!!!!!!!

" โกรธพี่หรอ " ชายหนุ่มคว้าแขนเล็กไว้เมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะเดินไปพร้อมกับเอ่ยถาม คนตัวเล็กหันกลับมามองตาแวบนึงก่อนจะหันมองทางอื่น มือเล็กอยู่ไม่นิ่งล้วงกระเป๋ากางเกงยีนส์ขาสั้นที่สวมมาลูบวนไปมา ก่อนจะพูดกลับมา

" ไม่ได้โกรธ " เธอมองสบตาคมที่จ้องเธออีกครั้ง

" จริงๆ " เธอรีบย้ำก่อนจะมองที่มือใหญ่ที่จับแขนเล็กอีกข้างแน่นชายหนุ่มค่อยๆปล่อยออก

" โลมาไปก่อนนะ ฝันดี " เธอเดินออกไปจากห้องผมไปที่ห้องตัวเองโดยผมเดินตามไป

" โลมา " เสียงทุ้มเอ่ยเรียกขณะที่เธอกำลังเดินเข้าห้อง ก่อนที่เธอจะหันมามองที่ต้นเสียง

" ฝันดีครับ " ตาคมจ้องมองหญิงสาวไม่วางตา

" เหมือนกันนะ " เสียงหวานเอ่ยออกมาใบหน้าเธอแดงจนสังเกตุได้ตั้งแต่อยู่ในห้องของเขา ยิ่งรอยยิ้มที่เธอส่งมาให้เขาก่อนจะปิดประตูไปยิ่งทำให้หัวใจของเขามันเต้นตึกตักรุนแรงจนแทบจะพุ่งออกมาจากอกให้ได้

วันต่อมา

สายตาคมจ้องมองอีกคนที่กำลังเดินออกมาจากห้องด้วยความรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย ก่อนที่ลมหายใจจะดังฟึดฟัดจนคนที่เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าสังเกตุได้

" อารมณ์ไม่ดีหรอ " เธอถามเขาก่อนจะเอียงคอมองอย่างหยอกล้อในขณะที่เขามองไปทางอื่น

" อืออออ อยากตีเด็กดื้อ " ชายหนุ่มตอบพรางลิ้นดันกระพุ้งแก้มจนนูน

" โลมาหรอ ทำไมอ่ะ "

" มีตัวที่ยาวกว่านี้มั้ยกระโปรงอ่ะ " โลมาก้มมองชุดตังเองหลังจากที่กวิ้นพูดจบ

" ใสสั้นแบบนี้เวลามีคนมาหาเรื่องจะเตะเขาได้หรอ " กวิ้นพูดอีกครั้งหวังหลอกล่อให้คนเจ้าอารมณ์อย่างโลมาไปเปลี่ยนใส่พีทแบบเดิม

" มีซับ "

" เห้ยยยยย!!!!!! " ชายหนุ่มรีบจับมือเล็กไว้เมื่อเธอดึงชายกระโปรงตัวสั้นขึ้น

" จะมาเปิดอะไรตรงนี้ ไม่อายหรอ " กวิ้นแหวใส่อีกครั้ง

" พี่กวิ้นอย่ากังวล เรื่องนั้นไม่ใช่ปัญหาสบายมาก ไปเถอะ " พูดเสร็จสาวน้อยก็เปิดประตูขึ้นนั่งจนชายหนุ่มต้องถอนหายใจยาวก่อนจะยอมเดินอ้อมไปอีกฝั่งเพื่อขับพาเธอไปส่งที่มหาลัย

ระหว่างขับรถสายตาคมก็จ้องมาที่ขาวเรียวเนียนความรู้สึกหลากหลายตีกันในใจ

" จะเก็บไปเผาทิ้งให้หมด " เสียงพูดรอดไรฟันเบาๆ

" ห้ะ ว่าไงนะ " สาวน้อยหันมาถามอย่างไม่แน่ใจ เขาเพียงหันมองเธอแวบนึ่งก่อนจะหันหลับไปมองถนน ก่อนจะอ้อมไปส่งเธอที่คณะ

ตกดึก

ผมหงุดหงิดตั้งแต่เช้ากับชุดของเธอ แถมตอนนี้มารับยังหายตัวไปอีกโทรไปก็ไม่รับ ไม่รู้ไปแอบดื้อที่ไหนอีกและแน่นอนว่าผมขับรถวนหาเธอทั่วมอที่พื้นที่กว้างขวางก็ไม่พบ

เสียงเรียกเข้า~~~

ผมมองเบอร์โทรเข้าก่อนจะสูดหายใจเข้าลึกๆอีกครั้งเมื่อคนที่ผมกำลังตามหา

" พี่กวิ้นนน " เสียงที่คุ้นเคยลอดผ่านหูมา

" อยู๋ไหน " ผมถามกลับเสียงแข็งเมื่อได้ยินเสียงคนมามายและเสียงเพลงลอดมาด้วย

" อยู่ร้านXXX " เธอตอบออกมา

" นี่มันกี่โมงแล้วโลมา " ผมกัดฟันถามอย่างหัวเสียพราะไม่คิดว่าเธอจะกล้าไปที่แบบนั้น

" มารับหน่อย " ผมไม่ตอบแต่เปิดโฟนก่อนจะวางมือถือไว้ที่เบาะข้างๆและรีบขับออกไปที่จุดหมายทันที

ร้านXXX

ผมเดินเข้ามาในร้านก่อนสาดสายตาสำรวจ อันที่จริงผมก็เคยมากินกับเพื่อนที่นี่ 2-3 ครั้ง จึงค่อนข้างคุ้นทาง ก่อนจะพบเข้ากับคนคุ้นตาที่ผมตามหา ข้างๆมีไอ้หนุ่มหน้าอ่อนที่มันใช้สายตาสำรวจมองเธอ แต่เดี๋ยวนะ ชุดนั่น!!! ความร้อนใจในผมปะทุขึ้นอีกครั้ง

" โลมา!!! " ผมเรียกเธอเสียงแข็ง ก่อนเจาตัวจะสะดุ้งเล็กน้อยแล้วหันมา

" กลับบ้าน " ผมพูดสั้นๆพรางส่งสายตามองไอ้เด็กหนุ่มนั้น เพียงแค่มันสบตาผมก็รู้ได้เลยว่ามันไม่ได้ใสเหมือนหน้าตาแน่นอน ยิ่งมือมันที่พาดผ่านพนักพิงของเก้าอี้ตัวที่โลมานั่งอยู่ผมก็แทบอยากจะหักมือมันทิ้งตอนนี้เลย

" ใครหรอโลมา " มันทำหน้าใสซื่อเอ่ยถาม

" พี่กวิ้น มานั่งก่อนสิคะ " หญิงสาวที่นั่งฝั่งตรงข้ามกับโลมาเอ่ยชวนผมด้วยท่าทียั่วยวนขัดกับหน้าตาที่ยังเด็กอยู่มาก

" เรากลับก่อนนะ " โลมาตัดบทก่อนจะลุกขึ้น

หมับบบบ!!!!

" เดี๋ยวสิโลมา พึ่งจะสามทุ่มเองนะ " ไอ้หน้าอ่อนถือวิสาสะจับแขนเล็กๆที่ผมเฝ้าถนุถนอมมา ผมแทบอยากจะพุ่งเข้าหามัน

" ไว้วันหลังนะ " โลมาบอกมันก่อนจะดึงแขนตัวเองกลับ แต่ทว่ามันเหมือนจะไม่ยอมปล่อยง่ายๆจนเธอส่งสายตามาทางผม

" ขอตัวนะครับ " ผมจับแขนโลมาและบัดข้อมือมันเบาๆเพียงแค่นั้นมันก็ยอมปล่อยแขนเธอทันที ก่อนที่ผมจะดันให้โลมามาเดินข้างหน้าและออกจากร้านนี้ไปทันที

ผมยืนมองเธอด้วยสายตาไม่ชอบใจพรางมองตั้งแต่หัวจรดเท้าเมื่อมาถึงลานจอดรถที่รถของเราจอดอยู่

" แต่งตัวอะไร " ผมพูดออกไปน้ำเสียงบ่งบอกเลยว่าไม่พอใจเพราะมันยากที่จะเก็บแล้วจริงๆ

" เพื่อนบังคับ " เธอกัดปากแน่นอย่างกลัวความผิดแต่ก็ยอมพูดออกมา

" เหอะ!!! คนอย่าวโลมาเนี่ยนะ เพื่อนบังคับได้ " ผมเค้นเสียงออกมาอย่างไม่อยากจะเชื่อ

" ก็ " ผมมือห้ามอย่างไม่ต้องการคำอธิบาย

" ขึ้นรถเถอะ " ผมพูดแค่นั้นก็ฌดินอ้อมไปฝั่งคนขับทันที ก่อนจะเร่งเครื่องออกมาด้วยความเร็ว

" พี่กวิ้น โลมาไม่ได้อยากมาจริงๆนะ " เธอพูดขึ้นหลังจากที่ขับรภออกมาได้สักพัก ผมกำลังจัดการกับอารมณ์ตัวเองอยู๋เลยได้แต่เงียบฟังเท่านั้น

" พี่กวิ้น อย่าฟ้องป๊านะ โลมาจะไม่ทำอีกแล้ว " เธอจับที่แขนของผมก่อนจะทำหน้าราวกับจะร้องไห้ ต่อให้เธอจะดื้อแค่ไหนแต่เธอรู้ดีว่าเรื่องนี้พ่อเลี้ยงไม่ชอบใจหากรู้ว่าเธอหนีเที่ยวแบบนี้