เก็บซ่อน

เริ่มถอยห่าง

" หิวไหม มา เสร็จพอดี " เพนกวิ้นในชุดเสื้อยืดสีขาวกางเกงวอมสีเทาสะอาดสะอ้านราวกับพึ่งอาบน้ำเสร็จใส่ผ้ากันเปื้อนสีครีมทำกับข้าวที่ครัวอย่างทะมัดทะแมง พอโลมาเห็ฯแบนั้นก็โดนตกไปรอบที่ล้านจนแทบจะกลายเป็นคนคลั่งรักไปซะแล้ว

" ชิมก่อนนะค่อยปรุง " ชายหนุ่มตักข้าวต้มกุ้งของโปรดสาวน้อยมาให้ตรงหน้าโรยด้วยกระเทียมเจียวและขิงอ่อน ต้นหอมมาด้วย สาวน้อยมองด้วยแววตาเปล่งประกาย

" พี่กวิ้น น่ากินมากกก " เสียงสดใสเอ่ยออกมาพร้อมกับยกมือประสานสองข้างในท่าขอพรพร้อมกับเอ่ยชม ชายหนุ่มเดินตักชามของตัวเองมานั่งด้านข้างก่อนจะมองหน้า

" จะกินพี่หรือข้าวต้มครับ หื้มมมม " คำพูดสองแง่เปล่งออกมาพร้อมกับสายตาที่จ้องหน้าหวานอย่างมีเลศนัย รอยยิ้มน้อยๆผุดที่มุมปากเมื่อเห็นคนตรงหน้านิ่งไปครู่นึง เขาจึงเลิกแกล้งเธอและหันกลับไปกินข้าวต้มในชามตัวเอง

" แล้วถ้าจะกินพี่กวิ้นจะยอมให้กินป่ะคะ " โลมาเด็กดื้อไม่ยอมให้เขาแหย่เธอฝ่ายเดียวเด็ดขาดเธอจึงพูดกลับไปด้วยน้ำเสียงหวานที่คนฟังได้ยินถึงกับชะงักมือที่กำลังตักข้าวต้มเข้าปากและวางลงชามอย่างช้า สายตาหันมาสบกันราวกับมีกระแสไฟฟ้าที่ช็อตทำใจทั้งสองเต้นระรัวเป็นกลองเพล

ปั้กกก!!!! อ้ะะะะ

" เป็นเด็กหัดทะลึ่งหรอ " นิ้วเรัยวดีดเข้าที่หน้าผากมนเมื่อนึกหมั่นเขี้ยวคนตรงหน้า หญิงสาวจับหน้าผากมอยๆอย่างน่าเอ็นดู

" เจ็บอ่ะ " เมื่อยั่วยวนได้ไม่ เธอใช่ลูกอ้อนแทนด้วยการแกล้งเจ็บและทำเสียงเหมือนเด็กแบบที่ชอบทำ

" ขอโทษ แดงเลย " ชายหนุ่มจับที่หน้าผากก่อนจะตกใจที่มันเกิดรอยแดง เขาก็ว่าไม่ได้ทำแรงอะไรทำไมถึงแดงได้ขนาดนี้

" จะไปไหน " หญฺงสาวเอ่ยถามเมื่อเห็นท่าทีเขากำลังจะลุกพรวด

" ไปเอายามาทาให้ไง " กวิ้นตอบพร้อมมองหน้า

" ไม่ต้อง กินก่อน อาบน้ำก่อนเดี๋ยวมาให้ทา " โลมาพูดก่อนในใจกลับคิดอะไรที่มันมากว่านั้น

" ยังอีก " กวิ้นเอ็ดเข้าให้เบาๆ จนโลมายกมือในท่ายอม เขาจึงนั่งลงทานข้าว พร้อมกับเธอในสายของวัน

รถเบนซ์สีเทาหรูขับมุ่งหน้าสู่บ้านสวนของพ่อเลี้ยงอดิศรเมื่อวันนี้เป็นวันปิดเทอมของทั้งคู่แถมพรุ่งนี้ยังเป็นวันเกิดของโลมาอีก เธอตั้งใจจะไปฉลองวันเกิดที่บ้านกับพ่อของเธอและชายหนุ่มข้างกายที่เธอมองเป็นมากกว่าพี่ชาย ที่ผ่านมาหลังจากคืนนั้นเขาก็พยายามไม่เข้าใกล้โลมาเลย แต่คำพูดการกระทำชัดเจนมากขึ้นเขามองโลมาว่าเป็นหญิงสาวไม่ใช่น้องสาวตัวเล็กเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว ทั้งเมื่อมีชายหนุ่มเข้าใกล้เขาก็มักจะแสดงตัวทันทีว่าโลมาคือคนของเขาจนเพื่อนในคณะหลายคนก็เข้าใจว่าเพนกวิ้นคือแฟนของโลมานั่นเอง

" ไอ้แสบของป๊าาาา " พ่อเลี้ยงอดิศรที่ยืนรอลูกสาวอยู่แล้วเมื่อเห็ฯลูกสาวลงจากรถก็เอ่ยขึ้นทันที

" คิดถึงป๊าจังเลย " สาวน้อยลุคแสนซนโผเข้ากอดผู้เป็นพ่ออย่างออดอ้อน กวิ้นเดินมาทีหลังยกมือไหว้อย่างมีมารยาท

" เป็นไงบ้างลูกชายป๊าเนี่ย " พ่อเลี้ยงโอบไหล่ชายหนุ่มเบาๆราวกับเขาคือลูกชายจริงๆนั่นยิ่งทำให้เขารู้สึกผิดที่ทำตัวเป็สมภารกินไก่วัดแบบนี้ และเขาตั้งใจแล้วว่าจะหยุดความรู้สึกนี้ไว้ซะตอนนี้ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินกว่าที่จะไม่กล้าสู้หน้าพ่อเลี้ยงผู้มีพระคุณของเขา

" สุขสันต์วันเกิดนะครับ ขอบคุณที่เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตพี่นะ " ข้อความอวยพรวันเกิดถูกส่งให้ในเวลา 00.00 น. ก่อนเจ้าตัวจะตื่นมาในช่วงเช้าและเปิดอ่านด้วยรอยยิ้ม

" โลมา เสร็จรึยัง " เสียงเข้มเอ่ยเรียกเมื่อใกล้เวลานัดหมาย

" เสร็จแล้วป๊า เดี๋ยวลงไปค่ะ " เธอร้องบอกก่อนจะหยิบกระเป๋ามือถือและรีบวิ่งลงไปทันที

สาวน้อยหุ่นบางสูงเพรียวในชุดผ้าไทยพื้นเมืองสีขาวนวล ผมยาวถูกรวบหางม้ายกสูงเข้ากับลุคเรียบร้องของวัน พ่อเลี้ยงอดิศรก็สวมเสื้อพื้นเมืองสีน้ำเงินเข้มยืนรอลูกสาวที่รถตู้คันงาม

" พี่กวิ้นละป๊า " สาวน้อยเอ่ยถามเมื่อเธอยังไม่เจอกับคนใกล้ชิด

" ป๊าโทรตามละ เดี๋ยวคงมา " โลมาพยักหน้าเข้าใจ ไม่นานชายหนุ่มก็เดินออกมาจากทางด้านหลังบ้านท่าทางรีบร้อน หุ่นสูงดูดีผิวขาวสะอาดใบหน้าหล่อคมเมื่อใส่เสื้อพื้นเมือแล้วยิ่งทำให้เขาดูดีราวกับนายแบบชื่อดัง โลมามองยิ้มๆพอใจกับชายหนุ่มคนที่ตนหมายไว้

" ขอโทษครับ พอดีเข้าไร่ลืมดูเวลา " ชายหนุ่มยืนท่าสำรวมพูกับพ่อเลี้ยงอดิศร

" ไม่เป็นไรป่ะ ไปกัน " พ่อเลี้ยงตอบกลับด้วยท่าทีใจดี ก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินอ้อมไปฝั่งคนขับ

" กวิ้น " " ครับ "

" เดี๋ยวให้หมอกขับ กวิ้นมานั่งกับป๊ากับน้องข้างหลังมา " พ่อเลี้ยงอดิศรที่เห็นกวิ้นเป็นเหมือนลูกชายแต่ชายหนุ่มชอบทำเหมือนตัวเองเป็นเด็กรับใช้ในบ้าน แต่เพราะความถ่อมตัวของเขานี่แหละทำให้พ่อเลี้ยงอดิศรถึงได้เอ็นดูและรักเด็กหนุ่มคนนี้มาก

ทั้งสามเดินทางไปทำบุญที่วัดหลายวดเนื่องในวันเกิดของโลมา จนเวลาบ่ายแก่ๆถึงได้กลับมาถึงบ้านหลังใหญ่

" สุนสันต์วันเกิดลูกป๊า ป๊าขอให้หนูเป็นคนที่มีความสุขในโลกนะ " พ่อเลี้ยงอดิศรอวยพรลูกสาวที่รักเมื่อทั้งสามเดินเข้ามาในบ้านหลังใหญ่นี้

" อยากได้อะไรก็จัดเลยนะไอ้แสบของป๊า " พ่อเลี้ยงพูดอีกครั้งพร้อมทั้งยื่นบัตรสีดำใบหนึ่งให้โลมา

" ขอบคุณนะคะป๊า รักป๊าที่สุด โลมาไม่อยากได้อะไรหรอก ขอแค่มีป๊า มีพี่กวิ้นอยู่กับโลมาแบบนี้นานๆก็พอแล้ว " หญิงสาวพูดก่อนจะหันไปมองหน้าชายอันเป็นที่รักทั้งสองคนสลับไปมา ชายหนุ่มที่ยืนด้านหลังมองเธอและยิ้มให้เล็กน้อยก่อนจะก้มหน้าราวกับใช้ความคิด

" คืนนี้ป๊าบอกให้ป้าทำของอร่อยๆเยอะแยะไปหมดเลย " พ่อเลี้ยงโอบไหล่ลูกสาวพร้อมพูดคุยด้วยท่าทีอบอุ่น

" โลมาจะกินให้พุงกางเลย " สาวน้อยพูดพร้อมกับจับที่พุงท่าทางน่าเอ็นดู กวิ้นที่เดินตามหลังมายิ้มเบาๆ

" พ่อเลี้ยงครับ ผมของเข้าไปดูไร่ก่อนนะครับ " ชายหนุ่มพูดขึ้นเมื่อหมดธุระตรงนี้แล้ว

" ได้ เย็นนี้มาทานข้าวด้วยกันนะ " พ่อเลี้ยงพูด ชายหนุ่มก้มหน้ารับราวกับมันคือคำสั่งก่อนจะเดินออกไปทางด้านหลังที่รถเขาจอดอยู่ โลมามองตามตาละห้อยเพราะวันนี้ทั้งวันเขาแทบไม่พูดกับเธอเลย แถมไม่ยอมสบตาอีกด้วย ครั้นเธอจะหาเรื่องพูดคุยเขาก็พูดแทรกกับพ่อเลี้ยงเรื่องงานไปซะอย่างนั้น จนเธอรู้สึกได้ว่าเขาแปลกไปหลังจากที่กลับมาเมื่อวาน ทักไปก็อ่านแต่ไม่ตอบกลับมาอย่างที่ควรจะเป็น เรื่องกลัวป๊าจะรู้ก็พอเข้าใจอยู่แต่มันก็ไม่เป็นต้องเมินกันขนาดนี้รึเปล่า พอคิดแบบนี้สาวน้อยก็ได้แต่ถอนหายใจเบาๆนั่งข้างพ่อเลี้ยงพูดคุยตามประสาพ่อลูกที่ไม่ได้เจอหน้ากันหลายเดือน