Amanda’s POV
Nakatingin lang saakin si Sir Kaiden nang umiwas ito ng tingin. Napahinga ito ng malalim at tila nawala ang pagkaka-kunot ng noo nito bago tumikhim at muling tumingin saakin ng mataman. Ako naman ay nanatili lang na naluhod sa harapan nito. Tila may gusto itong sabihin na hindi masabi-sabi.
Binantaan na ako nito na hindi na ako makakakuha ng trabaho kahit saan man rito sa Maynila. Alam kong hindi dapat ako natinag sa sinabi niyang iyon pero hindi ko pa nga ito lubusang kilala at baka totohanin nito ang sinabi. Tutal nandito nalang rin ako at may parteng kasalanan ko ang lahat, mula sa pagpasok ko ng huli hanggang sa nasabi ko ang mga bagay na iyon kay Sir Kaiden, ito nalang ang tingin kong natatanging paraan para maayos na ang lahat.
Ayaw kong maabala pa si Theon, at isa pa
