Amanda’s POV
There was a brief silence between us when I avoided my gaze and let out a deep silent breathe. Hindi ko alam ang magiging reaksyon ko. Maging ang sasabihin ko ay parang naubusan na rin ata ako. Nakatingin lang ako sa labas ng bintana nang kagatin ko ang pang-ibabang labi ko para pigilan ang sumusupil na ngiti.
So, he cares.
I don’t want to get the wrong idea. Maaaring ginawa niya lang ito dahil medyo masanay na kami sa presensiya ng isa’t-isa sa trabaho, and he knows what kind of person I am.
But still... does he already hold some importance in me?
Napakurap ako at tumikhim. Kapag nagtanong pa ako pagkatapos ng mga sinabi niyang iyon saakin, maaaring makuha ko na ang maling ideya. He just probably did everything of this because I’m fully aware that he’s struggling wi
