Amanda’s POV
Umakto akong nagulat nang tumingin ako kay Rachelle na nakangiwi at napayukong napahawak sa paa.
Ngumiwi ako at napatayo.
“Oh, sorry! Hindi ko sinasadya, inaayos ko lang kasi pagkakaupo ko, Medyo nakasulok kasi ako rito.” Nakangiwing turan ko habang nakatayo at nakatingin rito na pawang humihingi ng paumanhin.
Ayaw kong tingnan si Sir Kaiden at baka maisipan ako nitong itapon palabas.
Nang mag-angat na ng tingin si Rachelle ay masamang-masama ang tingin nito saakin na halos umusok na ang ilong.
Deserved, btch.
“You! I’m sure you did it on purpose! Sino ka ba ah?! Umalis ka nga rito! I’m sure you’re not a Salvatore, so whoever you are, whatever your name is, I’m telling you to leave! Leave us! We’re going to talk—
“Stop it Rachelle. Acting like a child for a mere ac
