Amand’s POV
Lunchtime na at buong akala ko ay babalik pa kami ni Sir Kaiden sa opisina pero nagtaka ako nang makita kong hindi naman papuntang Firm ang dinadaanan namin pero hindi pa rin ako umimik. Nanatili akong tahimik habang nakaupo lang rito sa passenger at nakatuon ang atensyon ko sa labas ng bintana. Hindi pa ako sigurado rito sa kakaibang nararamdaman ko. Baka epekto lang ito ng samu’t-saring emosyon na naramdaman ko simula noong nakilala ko si Sir Kaiden at hanggang ngayon na kinikilala ko pa rin ito.
Maaring gratitude lang itong nararamdaman ko at hindi pagkagusto kaya naman hindi ako puwedeng agad na mag-assume, atsaka siguro ay dahil lately, mas humahaba ang pag-uusap at pakikipag-interact namin sa isa’t-isa. Hindi ko ito maaaring hayaang mangyari, kakaumpisa ko palang bilang
