Amanda’s POV
Wala sa sariling napatitig ako sa mga mata ni Sir Kaiden habang nakatitig rin ito saakin. My heart is beating abnormally. Hindi ako makagalaw habang pawang naestatwa ako sa pagkakatitig nito saakin. Ni hindi ko nga maiproseso sa utak ko ang ibinulong nito. Hanggang sa bigla na itong mapaiwas ng tingin saka ako itinayo ng maayos ay doon ako nabalik sa reyalidad.
Sunod-sunod ang naging paglunok ko nang pawang napapaso akong lumayo rito at tumayo ng tuwid. Hindi ako makatingin rito nang marinig ko itong bumuga ng marahas na hangin. Maging ako ay napahinga rin ng malalim na tila pinapakalma ang sarili ko.
I heard him cleared his throat.
“Leave the tablet here. I’ll see the schedule myself. You may leave.” It was his usual deep and baritone voice.
Tumango nalang ako at wala
