"ค่ะคุณแม่" ว่าจบปลายรุ้งก็ยกมือขึ้นพนมปากขมุบขมิบคิ้วขมวดดูน่าขำระคนน่าสงสารในคราวเดียวกัน
ทางด้านเขตแดนที่ออกมาจากห้องเจาะเลือดโดยมีธิดารัตน์ภรรยาสาวคอยประคองอยู่ไม่ห่าง
"มาแล้วเร๊อะ การเดินทางเป็นไงบ้าง?"
"ก็ดีค่ะ ลงจากเครื่องก็มานี่เลย ยังตื้อ ๆ งง ๆ อยู่เลยค่ะ"
"ไม่ต้องกังวลไป ไอ้นี่มันไม่ตายง่าย ๆ หรอก หัวช้าแบบนี้ยมบาลไม่เอา กว่าจะรู้ตัวว่าถูกหลอกเล่นเอาจนลูกโต โง่นัก" เขตแดนยังไม่หยุดบ่น
"เฮียก็อย่าทำเป็นพูดไป หมวยเห็นนะ เป็นเฮียที่จัดการให้ทุกอย่างไม่งั้นเฮียพรมแดนไม่ถึงห้องผ่าตัดเร็วขนาดนี้หรอก ไหนจะเลือดที่บริจาคนั่นอีก เบื่อนักพวกปากแข็ง เขตแดนได้แต่มองค้อนภรรยาแต่ไม่กล้าต่อปากต่อคำ
"พรื่ด.." เป็นแดนไตรที่กลั้นขำไม่ไหว
"ขำอะไรนายดาม"
"ปล่าวครับป๊า"
______________
ตัดมาที่พรมแดน
หลังจากอยู่ในห้องสังเกตอาการหลังผ่าตัดอยู่ 2 วันแพทย์อนุญาตให้ย้ายออกมาอยู่ห้องพิเศษได้เนื
