EP.62 กลับไทย...ไกลห่าง
"เฟรนด์รับผิดชอบเรื่องทั้งหมด ไม่ไหวหรอก" " ฟีรุสมองตรงออกไปด้านนอกหน้าต่าง พร้อมกับเอ่ยกับเฟรนด์ชิปด้วยท่าทีแปลกไป
"พ่อครับ....ผม.." เฟรนด์ชิปเหลือบไปมองทางโซลเมทอย่างชั่งใจที่จะสารภาพออกไปตามตรง เพราะคำว่าพี่น้องที่โตมาด้วยกันมันค้ำคอของเขาอยู่ในตอนนี้
"พ่อคะ คือ..โซลยอมกลับไทยตามข้อตกลงค่ะ" โซลเมทรีบพูดแทรกขึ้นทันทีเพื่อที่จะเปลี่ยนเรื่องคุย
"…ผมพลาดมีอะไรกับโซลเมทครับ" ร่างสูงข่มตาลงและพูดต่อเพราะเขารู้ดีว่าพ่อบุญธรรมไม่ใช่คนโง่ จากคำพูดของท่าน และแววตาทุกอย่างมันค่อนข้างชัดแล้วว่าเขารู้อะไรมาแน่ ๆ
"พะ..พี่เฟรนด์?" โซลเมทหน้าซีดขึ้นมาทันที เธอหันไปมองทางเฟรนด์ชิปและรู้สึกชาวาบ ๆ ไปทั้งใบหน้าเลย มันเหมือนคนที่จะเป็นลมอย่างไรอย่างงั้น คนตัวเล็กหายใจติด ๆ ขัด ๆ เธอไม่กล้าจะหันไปสบสายตาของพ่อผู้ให้กำเนิดเลยแม้สักนิด
ฟีรุสไม่มีแสดงท่าทีตกใจกับคำพูดของเฟรนด์ชิปเ
