EP.5 ฟาเรนไฮต์
992 Words
ขั้นตอนการขอรับรูปฉากประกอบ PHOTOBOOK นิยายเรื่องนี้ (ทำได้ง่าย ๆ เพียงมี Face book)
1. โพสรีวิวนิยายเรื่องนี้ / พูดถึง เฟรนด์ชิป โซลเมท / #อยู่ในตะเกียงแก้ว / #เดือน9ฟรี9 ในกลุ่ม Dreame Thai Official Group
2. แคปข้อความที่โพส ส่งหาเพจ : อยู่ในตะเกียงแก้ว
3. รับฟรี โฟโต้บุ๊ค ออนไลน์นิยายเรื่องนี้
EP.5 ฟาเรนไฮต์
หลังจากที่เธอเดินออกจากคอนโดพี่เฟรนด์ชิปมา หญิงสาวก็กดโทรศัพท์ต่อสายไปหาเพื่อนสนิทคนหนึ่งของเธอทันที
(โซลเมทคุยโทรศัพท์กับฟาเรนไฮต์)
บนรถ
"พวกมึงอยู่ไหน" เธอพยายามทำเสียงให้ดูปกติ ทั้ง ๆ ที่น้ำตาเปรอะเต็มไปทั้งหน้า
(อยู่บ้านไอ้ไทม์ มึงมาดิ) ปลายสายตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงครึกครื้น
"อืม" โซลเมทกัดฟันตอบกลับไปทั้งน้ำตา และดันเผลอหลุดเสียงสะอื้นเข้าไปในโทรศัพท์อย่างลืมตัว
(เออ... โซล) ปลายสายเอ่ยทักขึ้นทันที ทำเอาโซลเมทเม้มปากแน่นและกลั้นหายใจ เพราะกลัวว่าฟาเรนจะถามว่าเป็นอะไร
แต่ทว่า...
(มึงซื้อเหล้ามาเพิ่มให้ด้วยดิ.. เหล้าหมด) ฟาเรนพูดต่อโดยไม่ได้สนใจอะไร
"อ๋อ... เออ ๆ เดี๋ยวกูซื้อไปพวกมึงจะเอาอะไรก็ส่งไลน์มาแล้วกัน" โซลเมทตอบกลับพร้อมกับขับรถออกจากคอนโดของพี่เฟรนด์ชิปทันที
(เออ รีบมานะ..พวกกูรออยู่) ฟาเรนพูดเพียงเท่านั้นก่อนจะกดวางสายไปพร้อม ๆ กัน
ฟาเรนไฮต์ถือเป็นเพื่อนสนิทและคู่กัดที่เติบโตมาด้วยกัน ด้วยความที่พ่อกับแม่ของพวกเขาสนิทกันมากทำให้ได้เจอกันบ่อย
ส่วนเฟรนด์ชิปถือเป็นพี่ชายบุญธรรมที่พ่อของโซลเมทจดทะเบียนรับเป็นบุตรบุญธรรมมาตั้งแต่ก่อนจะแต่งงานกับแม่ของโซลเสียด้วยซ้ำไป
ดังนั้นความสัมพันธ์ของทั้งสองบ้านจึงค่อนข้างสนิทกันตั้งแต่รุ่นพ่อแม่ มาจนถึงรุ่นลูก ๆ
แต่ในตอนนี้สำหรับโซลเมทแล้ว เธอเองก็เริ่มไม่แน่ใจว่าความสัมพันธ์แบบพี่ชายน้องสาวแบบนี้ มันดีแล้วจริง ๆ หรือ
เนื่องจากวันนี้เป็นวันเกิดพี่เฟรนด์ชิป โซลเมทจึงขอคุณพ่อคุณแม่ของเธอเอาไว้ก่อนแล้วว่าจะขับรถเข้ามาใจกลางเมือง และจะแวะนอนคอนโดใหม่ของเธอเสียเลย เพราะระยะทางจากบ้านมาคอนโดค่อนข้างไกล ซึ่งพอคุณพ่อของเธอได้ฟังเหตุผลท่านก็ไม่ได้ขัดอะไร อีกอย่างพอรู้ว่ามาหาเฟรนด์ชิปท่านจึงคลายกังวลไปได้เยอะ
บ้านไทม์โซน
"ชน !" โซลเมทถือแก้วเหล้ายื่นไปตรงกลางวง
ซึ่งพวกเพื่อน ๆ ก็ยื่นแก้วมาชนและกระดกดื่มไปพร้อม ๆ กัน
"ไอ้โซลค่อย ๆ กิน เดี๋ยวก็เมาฉิบหายหรอก" ฟาเรนทำทีกระแทกเสียงดุ ๆ ใส่เพราะเขารู้ว่าโซลเมทคออ่อนแค่ไหน
"มึงดื่มแก้วนี้ กูชงมาให้ใหม่" ไทม์โซนเดินเข้ามาสับเปลี่ยนแก้วที่มีแค่น้ำเปล่าให้โซลเมท เมื่อเห็นว่าเธอเริ่มดื่มมากไปแล้ว
"มึงมีปัญหาอะไรมารึเปล่า" วินด์เซอร์ที่นั่งสังเกตเงียบ ๆ อยู่นานก็เอ่ยถามขึ้นด้วยอีกคน
"เปล่า..ไม่มีอะไร" โซลเมทส่ายหน้าก่อนจะยกแก้วน้ำเปล่ากระดกดื่มจนหมด และเทเหล้าเติมลงไปใหม่
"หรือว่ามีคนหักอกมึง..บอกพวกกูได้นะเว้ย เดี๋ยวกูไปกระทืบให้เลย" คลินต์ที่นั่งสูบบุหรี่อยู่ริมสระว่ายน้ำหันมาถามต่ออย่างหัวร้อน
"ถ้ามึงรู้ว่าใคร..มึงยังจะกล้ากระทืบอยู่ไหมนะ" ฟาเรนพูดขึ้นลอย ๆ แต่เสียงเพลงที่เปิดก็กลบเสียงของเขาไปหมด
"บ้าสิ กูไม่ได้อกหัก กูก็แค่อยากรู้ว่าเหล้ามันอร่อยตรงไหน พวกมึงถึงได้ชอบนัดกันมาดื่มแทบทุกอาทิตย์" โซลเมทพูดจบก็กระดกเพียวตามไปอีกเป็นแก้วที่สอง
"เฮ้ย ๆ มึง ! พอเลย ๆ" ฟาเรนเดินเข้ามากระชากขวดเหล้าออก พร้อมกับยึดแก้วของโซลเมทจากมือเธอไปทันที
"ไอ้ฟา... กูยัง... ไม่ได้เมาซะหน่อย" โซลหันไปบ่นทั้ง ๆ ที่ตอนนี้ เธอมองเห็นฟาเรนมีสองหัวไปแล้ว แต่ก็พยายามฝืนเหมือนไม่ได้เป็นอะไร
"กูไม่ได้ห่วงว่ามึงจะเมา... แต่มันเปลืองเหล้า !" ฟาเรนกระแทกเสียงตอบกลับไปก่อนจะยึดเหล้าไปทันที
"เดี๋ยวนี้มึงขี้งก เหมือนไอ้คลินต์เลยเหรอไงฮะไอ้ฟา !" โซลเมทบ่นพร้อมกับกระชากคอเสื้อฟาเรนเข้ามาหาอย่างเอาเรื่อง
"เฮ้ย ๆ ระวังได้กันเองนะพวกมึง" คลินต์แกล้งเอ่ยแซวทั้งคู่ เพราะเห็นฟาเรนสนิทกับโซลเมทมากกว่าใคร
"ไม่เอาอะ อ้วนอย่างกับหมู" ฟาเรนลอยหน้าลอยตาแลบลิ้นใส่หน้าโซลเมท
"โธ่ กูก็ไม่เอามึงเหมือนกันแหละ ไอ้... ปลาบู่ชนเขื่อน !" โซลเมทคิดคำด่าไม่ทันจึงด่าสวนกลับไปก่อน
"แต่กูอะ หน้าคล้ายพี่เฟรนด์นะ..งั้นพี่เฟรนด์ก็ปลาบู่ชนเขื่อนด้วยเหมือนกันอะดิ" ฟาเรนทำหน้า
กวน ๆ หยอกกลับไป แต่พออีกฝ่ายได้ยินชื่อของเฟรนด์ชิปก็...
ฟุ่บ ! มือที่กระชากคอเสื้อลดลงในทันที
"เขา... ทิ้งเค้กวันเกิดที่กูตั้งใจทำไปให้อะ" จากที่ด่า ๆ กันอยู่ จู่ ๆ โซลเมทก็เปลี่ยนอารมณ์แบบฉับพลันจนทำให้ทุกคนงงกันเป็นไก่ตาแตก
ยกเว้นฟาเรนไฮต์ที่ดูเหมือนจะไม่ได้ตกใจอะไรกับท่าทางของโซลเมทเลยแม้แต่น้อย
"มึงก็เลิกชอบมันสักทีดิวะ !"
- Writer
