Thirty Days in Paris

CHAPTER 5

“Teka lang! Sorry but I just have to do something. Pasensya ka. Saglit lang. I called you back later after I finish." I said to him. Humingi na lang ako ng pasensya at ang tanga ko talaga nang late ko na naalala na hindi pa nga pala ako nakapag papalit ng aking damit. Mali! Wala nga pala talaga akong suot na damit after it take a bath.

Lumabas nalang ako ng banyo ng hindi man lang nakuha na magbihis man lang. Naimulat ko ang mata ko. Habang tawang-tawa ako na ibinaba muna ang tawag nito at tumungo sa maleta ko upang kumuha ng mga damit na isusuot ko.

Naku! Paano ba? Hindi naman ganun karami ang dala kong damit. It is good for two weeks.

Ang isang buwan dito. Parang hindi aabot ata itong mga dala ko. Maghuhubad nalang ba ako? Naks! Haharap ako. Matulog sa isang lugar na kasama ang gwapong yon?

Oh my goodness! naiisip ko pa lang napapakagat labi ako. Kasi naman. Yummy din ang isang yon ahh! napalunok ako. Habang ang isang kamay naitakip sa aking bibig at pinipisil ang magkabila kong pisngi.

Sa totoo lang mas gwapo yung isang yon kesa sa Ace?

Ace nga ata sa pagkakatanda ko sa pangalan niya. Siraulong yon. Naalala ko na naman. That thief man. Gigil kong bulong. Umiinit na naman ang dugo ko. Makita ko lang talaga ang gagong lalaki na yon. Makakatikim siya sa akin. Hindi ko makakalimutan ang pagmumukha ng g*g* na yon. Kaya makita ko lang talaga siya. Titirisin ko siya na parang kuto. Isa siyang animal na insekto. Hayop.

Gigil na buntong hininga na bulong ko. Nagsasalitang mag-isa mula sa may kalakihan naman pala itong hotel ko. Now ko lang napansin. Pero nakakahinayang at hindi ko masusulit ang rental ko dito. Buntong hininga ulit habang nadulas pa ako.

Kamuntikan lang naman. Na pahawak naman ako agad dun sa may dingding. Pero masakit ahh! Tila naipit ang ugat-ugat ko sa buong katawan sa pagkakabend ng katawan ko.

Ouch! murmur ko.

Pabulong bulong pa ako at sinisisi sa lalaking yon ang pagkakadulas ko. Bakit kasi hindi ko napansin ang basang sahig. Kung bakit may tubig dito?

Tanga lang! Naligo nga pala ako at parang modelo na naglalakad-lakad ng hindi napunasan mabuti ang buhok. Isisisi ko na naman ba sa g*g* na yon? galaw-galaw ang katawan. Pagewang-gewang na kumakembot ang balakang na parang enjoy ko pang maglakad sa madulas na sahig. Ang saya lang! Nang tumunog na naman yung phone ko.

Istorbo! murmur ko ulit habang nilakad ang papunta sa kama na kume kembot.

Si Carla! Nausal kong sambit habang nadampot muli ang cellphone ko. Sinagot ko after mapindot ang answering button.

“Hey, kamusta diyan?" excited na kausapin ako. Sumisigaw pa ito at malakas ang boses ng sagutin ko ang tawag niya.

“Ayos lang! Malas din and swerte rin. Alin sa mga nabanggit ko ang gusto mong maunang ikwento ko?"

“Bakit ganyan ang boses mo? Disappointed? Mukhang not happy to finally arrived at Paris? Bakit parang lamya ang boses mo ngayon? Sakali ng huli tayong magkita. You're so very much excited for your trip to Paris. Ang sigla mo pa nang last tayo mag-usap. And then a short time. Ganyan na agad? OMG! There's are something happen to you at there?" mausisa nitong pagtatanong. Napabuga siya habang ako napasinghap dahil sa hindi ko alam kung saan ba ako dapat magsimula ng pagkukwento sa kanya.

Baka masermunan pa ako nito.

Malamang sa malansang alamang. Tiyak na once makauwi ako pag sa sawsawan na ko ni Carla. Sa dami ng mga bagong ibabato.

Alam kong masaya siya na tumungo ako dito.

Alam kong pangarap niya na makarating ako dito.

Alam kong happy siya na natupad ko ang isa sa mga pangarap kong bansa na pangarap kong mapuntahan. At ganun din ako.

Sobrang saya at happy talaga ako na makarating dito. But unexpectedly. Disappointed din talaga ako.

Hindi naman kasi ito talaga ang inaasahan ko na mangyayari sa akin sa pagpunta ko dito. And besides ang dami kong plans. Ang dami kong list na siyang gagawin ko once na nakarating na ako dito sa Paris. But, all of them are gone. Hindi ko na mapupuntahan gawa ng wala na akong pera. Budget ko pa sa food. Gosh! Lahat nawala na parang bula. Paano na ako kakain nito? Pamasahe o kung may gusto akong bilhin. Hindi ko na magagawa na mabili. Cause wala na sa akin ang wallet ko na ninakaw ng siraulong lalaking yon.

Gigil!

Until now nanggigigil talaga ako for that stupid guy.

“Hoy! Magsalita ka naman. And what? Ano bang nangyari sayo diyan? Tell me! Ang kwento mo kung anong nangyari, and isang araw ka pa lang. Mukhang there so many happened to you. And God! Kung ano man nangyari sayo. I thank God. Kasi safe ka. Pero ikwento mo na." Andami pang sinabi ni Carla.

Pero alam ko naman na nag-aalala lang siya.

Umupo ako sa kama ko. Total ay nakapag bihis na rin ako. Kaya ang ginawa ko. Nahiga na ako sa kama ko. Habang makipag kwentuhan muna kay Carla. Hindi pa naman ako inaantok eh! Kaya ayos lang naman ang sumandal sa headboard ng may kalakihan kong kama sa nirentahan kong hotel.

Pinagpatong ko pa ang magkabila kong binti. Nag side view habang ang cellphone nakatapat sa isang tenga ko.

“Ano na? Magkwento ka ba?" mataray na bulas na wika ni Carla. Sininghalan pa ako ng Gaga.

“Oo na! Magkwento na po ako. Ganito kasi po." huminga muna ako, inayos ang katawan ko nang nakatagilid. Inalis ko na sa pagkakapatong ang magkabila kong binti.

“Start!" nagmamadali na wika ni Carla.

“Hindi ka naman nagmamadali?"

“Hindi but I am very excited na marinig ang mga nangyari sayo diyan at maging ang kamalasan na nangyari sayo din diyan. Mukhang may hindi magandang nangyari sayo eh! Kaya I am waiting na marinig mula sa bibig mo. Ayoko na magtanong. Dahil alam mo na…" pananakot na wika.

“Banta ba yan?" buntong hininga.

Alam ko naman ang nais nito sabihin sa sinabi niya. Daldalan lang naman niya ako na parang walang katapusan at pagagalitan din ako. Maliban sa kasama nitong sermon.

Kaya minsan naiisip ko. Bakit ko pa sasabihin sa kanya?

Bakit ko pa dapat ikwento? Kung ang susunod. Mas malala pa sa mga karanasan ko. Ako nalang kasi yung napapahiya sa sarili ko sa ginagawa nitong pagbibitiw ng mga salitang siya lang nakakaunawa. Charrr! Joke lang. Naintindihan ko naman ang paulit-ulit nito na sinasabi at mga salitang paulit-ulit ko lang din narinig mula sa kanya.

“Hindi! Pakiusap." sabi ni Carla na bahagya ko pang narinig ang pagtawa niya. Nagawa pang tumawa sa kabilang alam niya naman na may nangyari sa akin dito. Butz, she laughed at me. Talagang babaeng ito. And wala naman ako magagawa because she was the one na mas malapit sa akin sa lahat ng mga friend ko.

“Pero…" huminga ako, pahinto-hinto sa pagsasalita ng hindi ma ituloy.

“Sige na! Start na nang kwento."

But I remember back then. Bigla na naman may pumasok sa isipan ko.

Carla was the one who helped me from that gangster. Yung lalaki na panay ang aligid sa akin nuon. Inis na inis ako dahil ayaw ako tigilan nito. But, because of Carla. Tinigilan ako. But before mangyari andami pang nangyari ng mga panahon na yon. Isang kabaliwan ang lahat ng yon. At pinagtatawanan ko nalang dahil sa lahat ng mga yon. Si Carla ang siya na nakapagpatumba sa kanila.

Hindi lang kasi sila iisa. May mga alipores pang kasama ang gangster na yon. May mga alagad na sunod-sunod lang sa utos at kagustuhan ng boss nila. And that stupid…

May kumakatok?

Sino naman kaya yon?

Dito? Sa room ko? May kakatok? imposible.

Sino naman kaya ang kakatok sa kwarto ko dito sa hotel?

May expected guest ka ba?

Wala! At paano ako magkakaroon ng expected guest? Ako lang naman ang lumipad dito sa Paris. And wala naman akong kilalang tao dito na siyang aasahan ko na tutungo dito sa hotel na tinutuluyan ko.

Isang sunod-sunod pa na pagkatok sa pinto.

“Ano ang naririnig ko? Katok sa pinto?"

“Oo, but I really don't know kung sino yon. Wala na naman nakakaalam na naririto ako. And wala din naman akong kasama na lumipad dito. Sino aasahan ko na pupunta dito ng ganitong oras?"

“Bakit ako ang tinatanong mo?" angal na wika ni Carla.

“Alam ko. Sige na, tatawagan nalang kita. Titingnan ko muna if sino ba yung taong kumakatok. And, can I borrow money from you?" nilakasan ko na loob ko. But isang napaka lakas na hagalpak ang narinig ko at bumalot sa pagtatapos ng pag-uusap naming dalawa.

“Alam mo naman may pinag-aaral pa ako."

“Alam ko, but ibabalik ko rin naman sa pag sahod ko." wikang tugon ko. Kaya lang ay mas lumakas ang katok nung kumakatok sa pinto.

“Sige na, later na tayo mag-usap. Tatawagan kita. Pag-isipan mo muna." sabi ko sa kanya, kay Carla ng magpaalam na rin ako dito. Ibinaba ko na ang phone call at maging cellphone ko ay ibinaba ko na rin muna sa kama ko.

Hugot muna ng hininga.

Napalunok ako, saka nagdasal na sana ay hindi r****t ang nasa labas ng pintuan. Kabado akong inihakbang ang mga paa ko. Hugot ulit ng hininga and…

One

Two

Three

“Ikaw?" turo ng daliri ko kung sino ang nasa labas ng kwarto ko na napagbuksan ko ng pinto. Gulat na gulat ako.

Unexpected talaga! Kung sino ang nasa labas ng pintuan ng hotel room ko. Gosh!