Billionare's Unextpected Bride

C1

SELENA POV.

Masakit. It's hurts like hell. Nanatili akong naka yuko habang pinapanood siyang malapit na matapos. Hindi ito mapakali, dahilan para madurog ulit ang puso ko. Nangingilid ang luha ko habang pinagmamasdan ang boyfriend ko.

LUCAS RILEY V. REVAMONTE

My 5 years boyfriend. Kinagat ko ang pang ibabang labi ko habang pinapanood parin siya. I can almost feel his frustrated. Nasasaktan kase kailanman ay hindi siya naging frustrated, kabado when it comes to me.

I don't know how to react. Sari sari ang emosyong nararamdaman ko ngaun. Andami kong problema at dumadagdag pa sa akin ang pag bubuntis ko. Sasabihin ko na sana ito pero dibale nalang muna. Huminga ako ng malalim para paklamahin ang sarili. Literal na sumakit ang puso ko.

"You can stay here if you want." tumango kaagad ako, wala naman akong matutuluyan na iba e. Ulila na ako. Parehong patay na ang magulang ko. Buntis ako at hindi ko alam kong anong gagawin ko.

Sinama niya ako papunta sa airport. Halos gusto niya ng paliparin ang sasakyan dahil sa sobrang pag aalala kay olivia. Naninikip ang dibdib ko at nangingilid ang luha ko.

Narating namin kaagad ang airport. Gusto kong manatili lang sa sasakyan dahil ayokong makita siyang umaalis pero wala akong choice. Pinigilan ko ang maluha sa harapan niya sa pamamagitan ng pag kagat ng labi ko.

I'M GONNA MISS HIM SO BAD.

Ngumiti ako ng malungkot. Gustuhin ko mang hindi siya aalis pero wala akong magawa lalo kong ang pupuntahan niya ay kanyang ex girlfriend.

OLIVIA SAMANEGO

His ex girlfriend. They break up dahil may sakit si Olivia. Nitong isang taon lang nalaman ni Lucas ang tunay na dahilan kong bakit nakipag break si Olivia. Hindi ko alam kong anong mararamdaman ko, ang alam ko lang nasasaktan ako.

"I call you pag andon na ako..." tumango lang ako ng tumango. Hindi ako makapag salita dahil nagbabara ang lalamunan ko. Ngumiti ito sa akin saka niya ako hinalikan sa noo. Napapikit ako.

Dahan dahan tumalikod sa akin si Lucas at nag simula ng lumakad habang dala dala ang maleta. Naninikip ang dibdib habang pinapanood itong lumalayo sa akin. Tumulo kaagad ang luha ko, sunod sunod ito na parang ulan. Hindi ko na kayang pigilan ang nagbabadyang luhang kanina ko pa pinipigilan.

Nanatili akong nakatayo sa harap ng airport kahit na wala na akong natatanaw na Lucas dahil tuluyan na itong umalis. Hindi na ako nag abalang punasan ang luha ko, useless din naman dahil kahit anong punas ko dito, tutulo at tutulo parin.

Napahawak ako sa tiyan ko ng maalala kong nag dadalawang tao pala ako. Saka na natin sasabihin sa daddy mo pag naka usap na natin siya ng maayos. Hindi ko alam kong anong nararamdaman ko, ang alam ko lang masaya ako at nasasaktan at the same time.

"Maam, hindi paba tayo aalis? Umaambon po" nilingon ko si mang canor, ang driver ni Lucas kong san man ito pupunta. Pinunasan ko ang luha ko at pilit na ngumiti. Napatingin din ako sa langit na dumidilim dahil sa ambon. Sumasabay ata ang panahon sa akin.

Unti unting pumapatak ang ulan, nong una maliliit pa ito hanggang sa unti unting lumakas ang ulan. Kaagad kaming tumakbo ni mang canor pabalik ko sa kotse, isang minuto lang kaming tumakbo halos basang basa na kame sa sobrang lakas ng ulan.

Hindi pa isang oras bago umalis si Lucas namimiss ko na. Ayokong umalis siya. Ayoko talaga pero wala akong magawa dahil alam kong importante rin sa kanya si olivia.

Olivi's parents is my boss, nag tatrabaho ako sa kanilang coffee shop bilang waitress. Doon ko din nakilala si Olivia saka si Lucas 5 years ago kaya hindi ko parin maiwasan mag alala kay olivia.

Niligawan ako ni Lucas pagkatapos ng isang buwang hiwalay nila ni Olivia. Nong una tinanggihan ko siya dahil wala akong panahon mag karoon ng jowa pero hindi ito tumigil.

Pinaramdam niya sa akin kong gaano ako ka espesiyal. Pinaramdam niya sa akin kong gaano ito ka sincere manligaw. Pinaramdam niya sa akin kong gaano niya ako kamahal.

Until One day hindi ko namalayan na mahal ko narin pala siya. Sinagot ko siya kaya kami nagtagal ng limang taon. Napangiti ako ng maalala ko kong paano kami nag simula.

I REALLY LOVE HIM.

Siya nalang ang meron ako dahil tulad ng sabe ko ulila na ako. Patay na pareho ang magulang ko. Nag titiwala naman akong hindi ako sasaktan ni Lucas dahil alam kong mahal niya ako.

Napahawak ulit sa tiyan ko. Kailangan malaman ni Lucas ang pag bubuntis ko. Hindi ko maiwasang makaramdam ng excitement oras na malaman niyang mag kakaanak na kame.

SELENA POV.

Narating namin ang condo ni Lucas ng ilang minuto rin. Wala parin ako sa sarili, naninikip parin ang dibdib ko. Pinagbuksan lang ako ni manong ng pintuan ng kotse bago ito umalis upang bumalik na sa mansyon ng mga revamonte.

Mayaman ang pamilya ni Lucas at kilala ito sa buong pilipinas kahit na pilit nilang maging lowkey lang pero walang ding saysay dahil kilala talaga sila. Nakilala ko na ang parents ni Lucas nong unang pasok nila sa coffee shop nina olivia pero kailanman ay hindi pa ako napakilala ni Lucas sa parents nito. Sa limang taon namin mag kasama, hindi niya parin ako pinakilala.

Nanghihina akong pumasok sa condo ni Lucas, sumakay muna ako ng elevator bago ko ito narating. Umupo kaagad ako sa pang isahang soffa ng sunod sunod umagos ang luha ko. Ang sakit. It's hurt like hell. Kailangan ko si Lucas, I need him so bad pero alam kong mas kailangan ito ni Olivia. Ayokong maging selfish masama un.

Pinunasan ko ang luha ko at huminga ng malalim para pakalmahin ang sarili dahil naalala kong buntis pala ako at bawal ma stress. Napahawak ako sa tiyan ko. Yes masaya ako, blessing to e galing sa panginoon dapat thankfull ako kase madadagdagan ako ng kasama sa buhay. Kailangan ko pa palang pumunta sa O.B para mag patingin.

Huminga ako ng malalim saka ako nag punta sa kusina para kumain, hindi pa kase ako kumain. Nilapag ko ang phone ko sa mesa habang nag hihintay sa tawag ni Lucas. Nag soot ako ng apron saka nag simulang mag luto. Marunong naman akong mag luto e at sa gawaing bahay dahil pinalaki ako ng magulang kong maging isang responsable.

I Love him. Mahal ko si Lucas higpit pa sa sarili ko. Hindi niya ako iniwan sa tabe ko sa mga oras na kailangn ko siya, sa mga oras na gusto ko siyang makasama ay andiyan siya palagi sa tabe ko pero isa lang nakakapag durog sa akin.

Hindi ko kailanman nakita si Lucas mag alala sa akin ng sobra, hindi ko ito nakitang kabado when it comes to me at tanging kay olivia niya lang un ginagawa.

Nag simula na akong kumain pagkatapos kong nagluto, nag handa ako ng bacon, hotdog saka sandwich. Ang lungkot at tahimik. Naninikip ang dibdib ko. Isang oras na bago umalis si Lucas paalis sa pilipinas papuntang america. Hindi ko alam kong anong oras ang byahe don kaya hihintayin ko nalang ang tawag niya.

Tumayo na ako pagkatapos kumain saka ako dumiretso sa kwarto para makapag bihis na. Nag halfbath muna ako bago ako nagbihis. Dumiretso ako sa kama habang di tinatanggal ang mata ko sa phone ko at nag hihintay ng tawag.

Ilang oras na ata akong naka upo at gising habang nakatingin parin sa phone ko at nag hihintay ng tawag kay Lucas. Hanggang ngaun hindi parin siya tumatawag. Nag aalala na ako, nakaka frustrated. Kahit text man lang sana para hindi ako mag alala ganito.

Tumayo ako at hindi ako makapali. Pabalik balik ang lakad ko sa harapan ng kama habang nakahawak sa phone ko. Nag aalala na ako. Ilang oras na ang lumipas siguro naman nakarating na un. Huminga ako ng malalim at napag disisyong ako nalang ang tumawag. Tinawagan ko kaagad ang numero ni Lucas.

Tunog ito ng tunog pero hindi sinasagot. Ring lang ng ring ang phone ko ng hindi sinasagot hanggang sa namatay ang tawag. Mas lalong hindi ako mapakali.

Tinatawagan ko ulit ito. Matagal bago ito sumagot. Narinig ako ng kaluskus sa kabilang linya. Huminga ako ng malalim at nabawasan ang pag aalala para kay Lucas.

"Ahh....Sh*t" narinig ko ang ungol na un bago namatay ang tawag. Kumunot ang noo ko. Ang kaninang damdamin kong guminhawa ay bumalik sa pag papanic. Merom bang nangyare kay Lucas? D*mn it nakaka frustrate.

Sinubukan ko ulit itong tawagan ngunit hindi ko na ma kontak. Nangingilid na ang luha ko habang nakatingin sa phone ko. Sinubukan ko ulit tawagan ito ngunit ayaw. Hinagis ko ang phone ko sa kama sa sobrang frustrated.

Kaagad akong lumabas pero bago pa ako makapunta sa pinto, tumunog ang phone ko. Lumingon ulit ako at dali dali iyong kinuha at tumambad sa akin ang text Ni Lucas.

Napa upo ako sa panghihina at kaagaf nabawasan ang pag alala ko. Akala ko merong nangyare kase nakarinig ako ng ungol. Kinalma ko ang sarili ko bago ko binuksan ang message ni Lucas.

Lucas:

I'm sorry, nakatulog ako, I just woke up.

Kakagising lang? Ehh ano ung narinig kong ungol sa kabilang linya? Kumunot ang noo ko hindi nalang un pinansin, ang importante safe ang mahl kong lalake.

Ako:

Please Call.

Reply ko sa message niya. Nilapag ko ang phone ko sa tabe ko. Pumikit ako ng mariin at nawala ang bigat sa dibdib ko. Akala ko merong nangyare.

Nakatulugan ko ang pag hintay sa tawag ni Lucas pero walang dumating. Nagising ako kinabukasan dahil sa pag duduwal. Kaagad akong tumakbo sa loob ng banyo at agad lumuhod sa paanan ng inidoro, binalewala ang itsura para lang maisuka ko ang lahat ng kinakain ko kagabe.

SH*T.

Pakiramdam ko pati bituka, baga, tiyan at puso ay naisuka ko na. Naiiyak ako sa sobrang pag susuka. Ni flush ko un bago ako dahan dahan tumayo. Nanghina ako at nawala lahat antuk ko dahil sa pag susuka.

Humarap ako sa salamin ng banyo saka ako ng hilamos. Ramdam ko parin ang pag susuka ko. Nakakapanghina. Sana andito si Lucas. Napapikit ako. Nangungulila ako sa boses niyang laging bungad sa akin tuwing umaga.

Lumabas kaagad ako ng banyo habang nanghihina parin. Para akong nawalan ng lakas. Ito na ata ang sign sa pag bubuntis, mas lalo kong kailangan pumunta sa O.B

Dahan dahan akong lumakad pabalik sa kama ngunit lumipad kaagad ang mata ko sa phone kong nasa cabinet na umilaw. Kaagad ko itong kinuha at tumambad sa akin ang vedio call ni Lucas. Bumilis ang t***k ng puso ko at napangiti ako. Kaagad ko itong sinagot at tumambad sa akin si Lucas na namumungay ang matang nakatingin sa akin habang naka topless

"Goodmorning baby." Naiiyak ako sa boses niyang malambing. God I really miss him. Gusto ko na siyang mayakap ng mahigpit at makasama. Napangiti ako kahit na nadudurog ang puso ko sa sobrang saya. Nangingilid ang luha ko habang nakatingin sa kanya na nakangiti.

"How are u? I'm sorry last night, hindi na ako naka tawag, i was exhausted." Napangito ako saka tumango. I understand. Ang importante tumawag ka sa akin ngaun.

"It's ok!" Ngumiti ako ng matamis.

"How's your sleep?" D*mn it. Miss ko na talaga. Kong pwede lang hilingin ko na bumalik siya, ginagawa ko na pero ayokong maging selfish

"Ok lang," sagot ko kahit hindi naman. Naalala ko ulit ang pag susuka ko. Humiga ako ng maayos.

"Lucas? I have something to tell you?" Panimula ko. Hindi na ako makapag hintay kong anong magiging reaction niya

"Hmm? What is it?" Gumalaw si Lucas ng kaunti.

"I'm pre--"