เด็กเสี่ย

เด็กเสี่ย 01 เสี่ยแบล็ค

'ฉันให้เวลาเธอแค่สามวัน ถ้ายังไม่ได้ความคืบหน้าเรื่องDevil casino ฉันไม่รับประกันนะว่าน้องสาวเธอจะได้หายใจต่ออีกไหม!'

เธออ่านข้อความที่มีคนส่งมาขู่แล้วลอบกลืนน้ำลายเหนียวๆลงคอ ดวงตาคู่สวยทำเลิ่กลักมองซ้ายมองขวากลัวว่าจะมีใครผ่านมาเห็น เธอจัดการปิดเครื่องสมาร์ทโฟนเก็บใส่กระเป๋ากางเกงยีนสีเข้มก่อนจะเดินไปทำงานต่อ เธอพยายามทำตัวปกติไม่ให้ใครสงสัย หากเธอทำงานนี้พลาดพวกมันคงไม่ปล่อยให้น้องสาวของเธอรอดมาแน่

"ไอญ่าช่วยเอาไปเสิร์ฟที่ชั้นสองห้องวีไอพีแรกที"

"ได้ค่ะ" เธอยิ้มแล้วรับเครื่องดื่มมา เธอเดินขึ้นมายังชั้นสองของคาสิโน ดวงตาคู่สวยมองประตูของวีไอพีพร้อมกับสูดลมเข้าเต็มปอด จังหวะที่กำลังเปิดประตูนั้นก็มีชายชุดดำสองคนเดินผ่านพร้อมกับเอ่ยประโยคหนึ่งขึ้นมา

"จริงเหรอวะที่คาสิโนเรามีหนอนบ่อนไส้อีกแล้ว"

"คงงั้นเห็นคุณไซม่อนสั่งให้พวกเราตามหาตัวอยู่"

"....." ใบหน้าสวยหวานของไอญ่าซีดเผือด มือไม้สั่นจนเกือบทำถาดเครื่องดื่มหล่นมือ เธอเปิดประตูห้องวีไอพีอย่างช้าๆ เธอกวาดสายตามองห้องสี่เหลี่ยมที่มีไฟอยู่เพียงดวงเดียว เบื้องหน้าของเธอมีเงาชายร่างกำยำนั่งไขว้ห้างแขนซ้ายวางพาดขอบโซฟาในมือนั้นคีบบุหรี่ราคาแพงเอาไว้ ควันสีเทาถูกพ่นออกจากปากหยัก ดวงตาคมกริบมองร่างอรชรผ่านความมืดสลัว แต่ทว่า...หากมองจากตรงที่เขานั่งจะมองเห็นใบหน้าเธอได้ชัดเจน

"......" เธอเดินเข้ามาหาเจ้าของห้องวีไอพี เห็นเพียงแค่เงามีดำมันก็ทำให้เธอรู้สึกได้ว่าเขานั้นต้องดูดีมากแน่ๆ กลิ่นน้ำหอมจางๆลอยปนกับกลิ่นเหม็นไหม้ของควันบุหรี่ชวนให้มึนหัวเมื่อได้กลิ่น

"เครื่องดื่มได้แล้วค่ะ" เธอหยิบขวดน้ำสีอำพันวางลงบนโต๊ะกระจกสองขวดก่อนจะลุกขึ้นโค้งศีรษะให้กับแขกก่อนจะหมุนตัวเดินออกไป

"ใครสั่งให้เดินออกไป?" น้ำเสียงเย็นยะเยือกดังขึ้นแม้จะเป็นประโยคธรรมดาแต่ทำให้คนฟังรู้สึกเสียวสันหลังวาบ

"คะ?" เธอหันกลับมามองเจ้าของเสียงด้วยความกลัว

"รินเหล้าให้ฉัน" เขาเอ่ยเสียงเรียบ ไอญ่ายอมเดินเข้ามาทำตามคำสั่งของเขา น้ำสีอำพันถูกเทลงใส่แก้ว ไอญ่าส่งยื่นให้เจ้าของห้อง

"ได้แล้วค่ะ"

"หึ.." แบล็คเหยียดยิ้มมุมปากก่อนจะรับแก้วน้ำสีอำพันจากไอญ่ามา ไรขนของเธอลุกซู่เมื่อโดนมือเย็นๆของฝ่ายตรงข้ามสัมผัสที่มือของเธอ

"เอ่อ...มีอะไรให้รับใช้อีกไหมคะ ถ้าไม่มีขะ..ขอตัวไปทำงานต่อนะคะ" เธอหยัดกายขึ้นโค้งศีรษะให้กับเขาเหมือนเคยก่อนจะหมุนตัวเดินออกไป

"ตั้งใจทำงานด้วยนะ อย่าทำให้เจ้านายผิดหวัง..."

กึกก!!! ไอญ่าหยุดชะงักเอียงคอมามองเจ้าของเสียงเล็กน้อย จู่ๆก้อนเนื้อข้างซ้ายของเธอก็เต้นรัวขึ้น มือที่แตะอยู่ลูกบิดสั่นเล็กน้อย เธอพ่นลมหายใจออกแผ่วเบาแล้วเปิดประตูออกมา

เธอเดินเหลียวหลังมองห้องวีไอพี จิตใจตอนนี้เหมือนกำลังหวาดกลัวเพียงเพราะคำพูดประโยคเดียวของเขา

"เธอ เธอ!!"

เฮือก! ไอญ่าที่มัวแต่ยืนเหม่อลอยไม่เป็นการทำงาน ชาร์ลมือซ้ายของแบล็คที่กำลังเดินตรวจงานมาเจอเข้ากับไอญ่า เธอตกใจและผวาสุดขีด หัวใจดวงน้อยตกไปอยู่ตาตุ่มเมื่อได้ยินเสียงเข้มนั้น

"คะ?"

"พนักงานใหม่เหรอไม่เคยเห็นหน้า" ชาร์ลพูดแล้วใช้สายตาคมกริบไล่สำรวจตั้งแต่หัวจรดเท้าของหญิงสาว

"ค่ะ..."

"แล้วมายืนเหม่ออะไรตรงนี้ไม่มีงานมีการทำรึไง" ชาร์ลถามอย่างจับผิด

"มีค่ะ ถ้างั้นขอตัวก่อนนะคะ"

"เดี๋ยว!" ชาร์ลตวาดใส่ไอญ่า เธอหยุดนิ่งยืนตัวแข็งทื่อ ก้อนเนื้อข้างซ้ายของเธอมันเต้นรัวเหมือนทำความผิดแล้วโดนจับได้

"คะ?" เธอพยายามเปล่งเสียงออกมาห้ามไม่ให้มันสั่น

"ผ้าหล่น" ชาร์ลปรายตามองลงพื้นก่อนจะยกยิ้มมุมปากและเดินออกไป

ไอญ่าพ่นลมออกมาอย่างโล่งใจ เธอก้มเก็บผ้าเช็ดโต๊ะของตนก่อนจะเดินไปทำงานต่อ เธอไม่รู้เลยว่าเขาคนนั้นที่ส่งข้อความมาขู่เธอเรื่องน้องสาวจะส่งอะไรกลับมาอีกไหมเพราะเธอไม่ได้เปิดเครื่องตั้งแต่เริ่มทำงาน

'ข้อสาม ห้ามขึ้นไปชั้นสามของcasinoโดยไม่ได้รับอนุญาตหากฝ่าฝืนตายสถานเดียว'

ในระหว่างทำงานกฎข้อหนึ่งก็ดันแวบเข้ามาในหัวของเธอ เธอละสายตาจากสิ่งที่ทำอยู่เงยหน้าขึ้นมองชั้นสามของคาสิโนอย่างสงสัย

"ชั้นสามมันมีอะไร" เธอบ่นพึมพำกับตัวเองก่อนจะมองซ้ายมองขวาและตัดสินใจเดินขึ้นไปชั้นสามของคาสิโน ซึ่งในกฎห้ามไม่ให้ใครขึ้นไป

"จะดีเหรอ.." เธอเกือบจะหยุดความคิดนั้นลงแล้วแต่เพราะมีชีวิตของน้องสาวเธอเป็นเดิมพันทำให้เธอเลี่ยงจากภารกิจเสี่ยงตายนี้ไม่ได้

เธอกวาดสายตามองไปรอบๆของชั้นสาม ความเงียบของมันทำให้เธอไม่กล้าที่จะเดินต่อ เธอมองปลายทางข้างหน้าซึ่งมันมืดมิดดูน่าวังเวงพิกล เธอยืนชั่งใจอยู่นานก่อนจะตัดสินใจเดินลึกเข้าไป

"นี่มันคาสิโนรึว่าสุสานกันแน่ ทำไม่น่ากลัวขนาดนี้" มาเข้ามาเธอก็รู้สึกเย็นวูบวาบจนไรขนตั้ง เธอมองแสงไฟที่ส่องเล็ดลอดออกจากห้องๆหนึ่ง เธอค่อยๆแง้มบานประตูไม้แกะสลักดูว่าข้างในทำอะไรกัน

"เรื่องไปถึงไหนแล้ว"

"คุณเจสันนัดส่งของพรุ่งนี้ครับ" เธอพยายามเพ่งมองชายที่นั่งอยู่โดยมีชายชุดดำสองคนยืนบังไว้ ทำให้ไม่สามารถรู้ได้ว่าเจ้าของเสียงตอนต้นคือใคร

"เตรียมของแล้วใช่ไหม?"

"ครับ ส่งของที่เดิม เวลาเดิม"

"แล้วเรื่องหนอนบ่อนไส้ล่ะไปถึงไหนแล้ว"

"ตอนนี้กำลังตามตัวครับ ถ้าได้ตัวผมจะรีบมารายงาน"

"อืม" เจ้าของเสียงพยักหน้า นัยน์ตาสีเข้มจ้องไปที่ประตูเพราะรู้สึกราวกับมีใครกำลังมองอยู่

"ซวยแล้ว!" ไอญ่ารีบวิ่งออกจากตรงนั้นเพื่อหาที่ซ่อนเมื่อเผลอไปสบตากับเจ้าของเสียงเข้า

เธอวิ่งลงมาจากชั้นสามเข้ามาหลบในห้องน้ำชั้นล่างซึ่งมีผู้คนมากมายเดินพลุกพล่านเต็มไปหมดทำให้ยากต่อการหาตัวเธอ

"เอาไงดีครับเสี่ย" ไซม่อนเอ่ยถามแบล็คที่กำลังมองกล้องวงจรปิดอยู่

"ปล่อยไปก่อน"

"ถ้าปล่อยไปเธอจะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เราเหรอครับ?"

"จะจับงูทั้งทีก็อย่าทำให้งูตื่นสิวะ แบบนี้แหละน่าตื่นเต้นดีออก" แบล็คแสยะยิ้ม มองหญิงสาวที่แอบดูเขาคุยงานเมื่อกี้อย่างใจเย็น ถ้าเธออยากเล่นซ่อนแอบเขาก็จะเล่นกับเธอด้วยแต่ขอบอกเลยนะว่าถ้าเขาจับได้ขึ้นมา...จุดจบของคนแพ้ไม่สวยแน่