ชัชวาลสลัดแจ็คเก็ตลงพื้นก่อนพาร่างสูงโปร่งขึ้นไปนอนทาบทับหญิงสาวบนเตียงทั้งที่ตัวเปื้อนคราบเหงื่อและกลิ่นเหล้าบุหรี่คลุ้ง ฟุ่บ “อื้อ ..คุณชัช ไปอาบน้ำก่อนมั้ยคะ” เธอขยี้ตางัวเงียมืออีกข้างดันกายใหญ่ออกห่าง ใบหน้าหวานเอียงหลบริมฝีปากร้อนพร้อมทำจมูกฟุดฟิดเพราะกลิ่นเหล้าและบุหรี่แรงจัดเกินจะทนทำเอาเรือนกายบอบบางทาแป้งเด็กอ่อนๆหอมละมุนถูกกลิ่นอบายมุขกลบกลืนทันตา “ทำไม รังเกียจเหรอ ห๊า” “ไม่ ไม่ใช่นะคะ แต่คืนนี้คุณเมามาก.. แคว่กกก “ว้ายยย” มือใหญ่ทึ้งดึงจนกระดุมเสื้อหลุดกระเด็นกระดอนออกคนละทาง แม้หล่อนจะพยายามขัดขืนแต่คงสู้แรงเขาไม่ไหวจึงยอมนอนนิ่งเป็นท่อนไม้ปล่อยเขาทำตามแต่ใจ อาการเธอคล้ายคนกึ่งหลับกึ่งตื่นแม้รู้ดีว่านี่คือความจริง เสียงลมหายใจหนักๆพ่นออกมาพร้อมกลิ่นละมุดเน่าละเลงตั้งแต่ซอกคอไล่ลงมาถึงสะโพก นิ้วชี้และนิ้วกลางสอดเข้าโพรงปากเล็ก เธอดูดรูดนิ้วมือเขาอย่างรู้งาน “อื้มม”